#ស្នេហាមួយនេះគេហាមឃាត់_វគ្គ១
ភាគ៣០
នៅពេលយប់មានសម្លេងគោះទ្វារបន្ទប់ស៊ានភីង នាងត្រេកអរគិតថាជាស៊ានតាយ តែការពិតជាប៉ា ធ្វើឱ្យនាងអស់សង្ឃឹម ច្រើនថ្ងៃមកនេះគេធ្វើខ្លួនជាអ្នកដទៃ និយាយរួមគេមិននិយាយរកនាងនោះឯង ។
" ប៉ា ចូលមក " នាងបើកទ្វារឱ្យគាត់ ប៉ាកាន់លុយមកឱ្យនាងដូចរាល់ដង ។
" កូនកុំពិបាកចិត្តរឿងហុងសាន ប៉ានឹងរកមនុស្សល្អមកមើលថែកូន " គាត់គិតថាកូនស្រីពិបាកចិត្តព្រោះរឿងនេះ។
" មិនមែនទេប៉ា កូនមិនបានពិបាកចិត្តរឿងបងហុងសាន ហើយកូនក៏មិនទាន់ចង់រៀបការដែរ "
លោកស៊ានហាននៅកំដរកូនស្រី មួយសន្ទុះទើបចេញទៅវិញ បន្តិចក្រោយមកមានសម្លេងគោះទ្វារម្តងទៀត ។
" ប៉ាមានការអី...ស៊ានតាយ " នាងភ្ញាក់ផ្អើល ជាគេ? ស៊ានតាយមានមុខក្រញូវ ចូលបន្ទប់នាងបិទទ្វារជិត ។
" នាងនេះ អត់ឃ្លានណាស់មែនទេ ខ្ញុំមិនមកនាងទៅទាក់ប៉ា " គេមើលងាយនាង
" ស៊ានតាយ! ឯងមើលងាយខ្ញុំបានហើយ កុំប្រមាថប៉ា " នាងរុញដើមទ្រូងគេជាមួយទឹកភ្នែក នាងនឹកគេស្ទើរស្លាប់ ព្រមជាមួយគេគ្រប់ពេល គេនៅតែមិនទុកចិត្តនាងទៀត ។ ស៊ានភីងដោះឈុតគេងចេញនៅសល់រាងកាយទទេស្អាត បង្ហាញគេ ។
" ខ្ញុំនឹកឯង រាងកាយខ្ញុំសម្រាប់តែឯង មកពិនិត្យមើលទៅត្រង់ណាដែលខ្ញុំបានធ្វើជាមួយប៉ា ហ៊ឹកៗ... " នាងយំគួរឱ្យអាណិត ។
" ខ្ញុំ... ខ្ញុំសុំទោស " ស៊ានតាយរើសឈុតស្លៀកឱ្យនាងវិញ ហើយទាញនាងឱប មនុស្សស្រីរបស់គេ ។ ស៊ានភីងឱបគេណែន យំខ្លាំងៗ លើកទី១នាងឮពាក្យសុំទោសចេញពីមាត់គេ ។
" ស៊ានតាយ ខ្ញុំស្រឡាញ់ឯង យើងរត់ទៅ រស់នៅជាមួយគ្នា កុំឱ្យគេដឹងថាជាបងប្អូន "
" គិតឆ្កួតស្អីហ្នឹង ? " គេខោកក្បាលនាងតិចៗ គេរំភើបបានឮពាក្យស្រឡាញ់ពីមាត់នាង ។
" ស៊ានតាយ ខ្ញុំនិយាយការពិត ខ្ញុំមិនចង់រស់នៅក្នុងអារម្មណ៍ទៅមុខមិនរួច ថយក្រោយមិនបានបែបនេះទេ ហ៊ឹកៗ...! "
" មិនអីទេណា បន្តិចទៀតគ្រប់យ៉ាងនឹងប្រសើរឡើងវិញ កុំគិតច្រើន " គេអង្អែកសក់នាងស្រាលៗ ចុះមកដើមក ហើយឱនថើបសក់នាងមួយខ្សឺតធំ ។
" នាងឈប់ខ្លាចបាបហើយមែនទេបងស្រី " គេលលេងនឹងនាង
" យើងបាប ចុះនរកជាមួយគ្នា " នាងគិតច្បាស់ហើយ ច្រើនថ្ងៃនេះគេមិនរវល់នឹងនាងទើបនាងដឹងថា នាងស្រឡាញ់គេយ៉ាងណា ។
" ខ្ញុំមិនចុះជាមួយទេ " គេប្រកែក ព្រោះមិនបានខុស ។
" ស៊ានតាយ! " គេឈប់ត្រូវការនាងហើយមែនទេ នាងក្រមុំយំខ្លាំងលើសដើម ដោយស៊ានតាយញញឹមសប្បាយចិត្តមិនឱ្យនាងដឹង។
" ឆាប់គេងទៅ! " គេលើកបីនាងដាក់លើគ្រែ ដណ្តប់ភួយឱ្យ ។
" យើង... ពួកយើងមិន... " ស៊ានភីងមិនហ៊ាននិយាយបន្ត នាងអៀនមុខឡើងក្រហម ។
" កំហូចណាស់! គេងទៅ " ប្រុសកំលោះដើរចេញ ។ នាងមើលតាមក្រោយគេដោយមិនយល់ នាងមិនយល់ថាគេគិតអ្វី ខ្លះមកល្អ ខ្លះមកទាំងកំណាច តែដឹងថាគេលែងត្រូវការនាងហើយ ។ ស៊ានភីងខូចចិត្តយ៉ាងខ្លាំងទឹកភ្នែកហូរស្ងាត់ៗ ។
---------------
អាហារពេលព្រឹក ស៊ានតាយមានទឹកមុខរីករាយប្លែក ប៉ាម៉ាក់ក៏សង្ស័យដែរ ។
" ស៊ានតាយ! ការប្រឡងយ៉ាងម៉េចដែរ " លោកស៊ានហានសួរ
" គឺប្រឡងអាទិត្យក្រោយហើយប៉ា "
" កូនបារម្ភរឿងប្រឡងទេ ? " យ៉ាងអុី
" មិនបារម្ភទេ កូនធ្វើបាន កូនប្រុសម៉ាក់ពូកែស្រាប់ហើយ "
" ចាស! កូនប្រុសម៉ាក់ "
ស៊ានភីងឱនមុខញ៉ាំអាហារស្ងៀមៗ ម៉ាក់មិនដែលសួរនាំពីនាងទេ គាត់ស្រឡាញ់តែស៊ានតាយប៉ុណ្ណោះ ។
" អុ៎!!! " ស៊ានភីងភ្ញាក់ពេលស៊ានតាយប្រើជើងគេអង្អែលជើងនាងពីក្រោមតុបាយ ។
" កើតអីកូន ? " លោកស៊ានហានសួរដោយបារម្ភ
" មិន... មិនមានអីទេ " នាងក្រមុំខ្មាស គេលេងអីបែបនេះ ? នាងក្រោកឈរ ។
" កូនឆ្អែតហើយ " នាងរៀបចានខ្លួនឯង ។ ឯអ្នកបង្កញ៉ាំអាហារដូចគ្មានរឿងអី ហើយម៉ាក់មិនបានចាប់អារម្មណ៍នាងទេ គាត់មិនខ្វល់ពីនាងឡើយ ។
-------------
ខូចមែនប្រុសនេះ
#កែសម្រួលដោយan
#ខូវ័រដោយថេល័រ
#TaylorNovel
