Aşk yeşildir, sevda kara.
Hiç gerçekleşmeyen imkansızlıklar, hiç gerçekleşmeyen hayellerin asılı kaldığı bir dünya burası.
Şimdi içeri girip, bu imkansızlıkları yıkan, yeni bir hayat inşa eden tüm olumsuzlukları yok edenle tanışmaya hazır mısınız?
Hazırsanız, başlama tarihlerinizi alalım.. 👉🏻
ESARETİM SENSİN
GİRİŞ
Gözlerin aynası olan yaşanmışlıklar, gün yüzüne çıktığında iki kişi o ufuk çizgisinde belirdi. Birbirlerine yabancı ve birbirlerine tanıdık.
Onlar iki yabancıdan daha çok yaşanmışlıkların, yansımasıydı. Kitap sayfalarına sığmayan hikâyeleri, dünyaya da sığmadı. Onların birleşimi bir savaştı. Bu savaşı başlatan, güvendikleri dağdı.
Bir deprem oldu.
İki kişi enkazın altında kaldı.
Öldü dediler ama yaşadılar.
İki aile; canhıraş, öfke.
O gece konuşulan, anlaşılan hiç bir şey gerçekleştirilmemeliydi.
Ama gerçekleşti...
Çizilen tablonun içine düşen; cansız bedenlerdi onlar. Hayatlarının; cehenneminde yüzmem derlerdi de, boğulacaklarını bilemediler.
Gerçeklere kör olan gözleri, ailesinin kalbine doğru hedef aldığı kurşun sayesinde öğrendi Melek.
Çok güvendiği dağ yıkıldı ve altında kaldı.
Melek Saygınoğlu; babasının günahına kurban edildi.
O ki; babam derdi tüm dünya titrerdi karşısında.
Ama şimdi; yaram diyor ve ağlıyor gökyüzü masum genç kıza.
Bilmediği bir diyarın sürgünü olacağını, hiç bilmediği bir esaretin oyununun içine olacağını bilmezdi.
O iki ailenin firarisi olurken kendi sonunu getirmişti.
Karanlığa düşmüştü. Yakılacak tek bir ışığı, umudu kalmamıştı. Şimdi bir esaret içinde, aydınlığın eşiğinde.
Azad.
Adı gibiydi. Kocaman bir merhamet saklıyordu sinesinde. Ve her defasında çekinmiyordu göstermekten. Parmak uçlarında bile, damlıyordu sevgisi. O; ayakları altına düşen dizleri yaralı kızla kesişti yolları. İstemezdi böyle karışılasınlar, ama karşılaştılar.
Onların esareti; bir oyunla başladı.
Yazgı, kanlı sahnesini çizdi.
Onlar oynadı.
Sonra birşeyler oldu.
Bir anda karanlık oldu etraf.
Aylar geçti. Zaman durdu.
Adam ve kadın o dakikalarda, saniyelerde kaldı.
Asıl esaret o zaman başladı.
❝Esaretimden kaçmadım ben hiç bir zaman. Ben yıllar önce verdiğim yemini tutmak için gittim senden. Ama en çok da kendimden. Şimdi karşındayım. Zehir zemberek olan gözlerinle öldür beni..❞
Sizde var mısınız baştan yazılan yeni bir hikâye okumaya^_^
22.12.2021
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ESARETİM SENSİN
Teen FictionO gece konuşulan, anlaşılan hiç bir şey gerçekleştirilmemeliydi. Ama gerçekleşti. Gerçeklere kör olan gözleri, ailesinin kalbine doğru hedef aldığı kurşun sayesinde öğrendi Melek. Çok güvendiği dağ yıkıldı ve altında kaldı. Kendini hiç bilmediği...
