ESARETİM SENSİN

❦33. Bölüm: "SIRTI DÖNÜK YANGIN".

Merhabalar💓 lafı uzatmak istemiyorum sizde olayları biliyorsunuz. Aslında böyle bir uygulamayla bölüm paylaşmak istemiyorduk. Ama sizin isteğiniz ve ısrarınıza dayanamayıp böyle atmak zorunda kaldık. Bir çok uygulama denedik ama hiç biri Wattpad kadar kullanımlı değildiler. Ve sözleri de böyle zorlu bir yola sokmadan biz paylaşalım dedik. Ve buradayız. Bir sonra ki bölüm ne zaman gelir bilmiyoruz ama inşallah Wattpad açılır. Öyle paylaşırız. Instagram'dan yine bilgi vermeye devam ederiz. Ve bölümde Barbaros'un soyadı ve yaşı değişti. Bilginiz olsun, keyifli okumalar. Yorumlarınızı mahrum etmeyin bizden, sizi çok özledik çünkü...

💓💓

Ahmet Aslan, yolun sonu görünüyor

Ahmet Aslan, dilsizdir benim acılarım

Uzun bir yolu geliyoruz seninle, yolu.

Geldikçe anlıyorum ki, biz, bu dünya üzerinde yürüyemiyoruz bile.

O büyük ve muazzam zamanda unuttum. Kanatlarım çok oldu üşüyor bedenim,

bu beyaz ıssızlıkta göğsüme düşüyor.

Bu yüzden eğik boynum.

Bir kuşun anısı kalmış bende, saklı.

Bundan gözlerimdeki kayalık, içimdeki serseri buzullar.

Dürtme içimdeki narı,

Üstümde beyaz gömlek var.

Burhan keskin

Bir kurşun. Bir ölüm.

Bir çocukluğu yaktım ben.

Kalbime vura vura öğrettim; ölümü.

Bak dedim, bak böyle ölüyor insan. Bir kurşunla ya da bir araba altında kalıyor gençliğin.

Sonra üzerine toprak atılmadan ölüyorsun.

Kaderden kaçmak da kaderdendir. Ben her ne kadar kaderden kaçsam o düğümlerini ayaklarıma bağlıyor kaçtığım gibi tutup bırakıyor korkularımın yanına. Onlarla yüzleşmek de beni yüzme bilmediğim bir denize bırakıyor.

Hissediyordum. Ölümün keskin soğukluğunu şah damarımın üzerinde hissediyordum. Her an boynuma yapışıp boğazımı yırtacak ve şah damarımı söküp alacaktı. Ve beni bir hiçmiş gibi bir kenara bırakacaktı.

Hiç düşünmeden saplandı sevdiğim adamın göğsüne. Dizleri üzerine yıkılan bedenine bakınca dizlerim tutamadı da koşamadım ona. Üzerinde ki beyaz gömlek allara boyandı da tutup çıkaramadım onu oradan. İçimde ki çığlığı dürten yığılan bedeniydi. Gerisi boğazım yırtılırcasına bağırışlarım olmuştu.

Donmuş bir şekilde bakıyordum ona. Etrafına dolanan insanlar patlayan silahlar kavga edenler... Hepsi zihnimden uzaktı. Bir tek gerçek vardı ki; beyaz gömleğine kanlar bulaşan Azad.