O gece konuşulan, anlaşılan hiç bir şey gerçekleştirilmemeliydi.
Ama gerçekleşti.
Gerçeklere kör olan gözleri, ailesinin kalbine doğru hedef aldığı kurşun sayesinde öğrendi Melek.
Çok güvendiği dağ yıkıldı ve altında kaldı.
Kendini hiç bilmediği...
Herkese merhabalar. Bölüm geç geldi farkındayız ama, biz plan yaparken kader köşede el sallıyor... Elimizden geldiğince hızlı yazmaya çalışıyoruz fakat, sorunlar çıkınca yetişemiyoruzmalesef.
Ama uzun ve doyurucu bir bölüm olduğunu düşünüyoruz.
Şimdi diyeceksiniz ki neden kına böyle uzun ve detaylı oldu.. Biz, o duyguları o ortamı hissedin diye böyle yazmayı tercih ettik. Umarım beğenerek okursunuz.
Bölüme oy verip yorum yapmayı unutmayın.
Ne kadar yorum gelirse o kadar daha çabuk gelir bölüm.
Sevgilerle. Keyifli okumalar.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
PartII
Devamı..
"Burcu hanım, damat içeri girdiğinde dediğim şarkıyı çalın lütfen." Pelin sessizce Burcu hanıma, söyledi. "Tamamdır." Ben heycanla, giriş kapısına doğru dönüp içeri girmesini bekledim. Karsu ve Banu gelinliğimi düzeltip, üstümü kontrol ettiler.
Kapı açılır açılmaz şarkı da yankılandı mekanda.
Ferhat Göçer - sen elimden tut (Şarkıyı dinleyin lütfen ilk fon müziği sahneye uyuyor.)
Siyah ayakkabısının, ucu gözükünce nefesimi tutum. Heyecandan terliyordum. Kapı sonuna kadar açıldı.
Ve Azad göründü.
Uzun boyuna uygun giydiği takım elbise, üstünde çok güzel görünüyordu. Özenle taramış olduğu siyah saçları, hafifi kuşatılmış sakaları, esmer teni.. yanaklarıma yükselen, kırmızılıkla gözlerimi üzerinden çekip kara gözlerine çıkarttım. Gözlerinde o hayran dolu bakışları yeşil gözlerime sızdı. Bana böyle bakınca, yerin dibine girip saklanmak istiyordum. Midem kasılıyor, sızım sızım sızlıyordu.. dudaklarıma varla yok arası bir gülümseme kondurdum. Azad, olduğu kapı önünden çekilip bana doğru yürümeye başladı.
Midem daha da kasıldı. Kaçmak istedim. Adımları yeri titretir, kalbimde depremler yaratır oldu. Ellerim buz gibi olmuştu... Bakışlarımızı ayırmadan, bana yaklaştı. Önümde durdu. Erkeksi kokusu, doldu burnuma. Herşey gerçekti sanki. Ya da bu bir rüyaydı.
Dolgun dudakları aralandı, birşey söylemek için ama sonra kapandı. Etrafta sesler geliyordu ama kulakalarım duymuyordu. Öylece bakmak dışında birşey yapmıyordum. Sonra, parmakları bileğime dolandı. İki elimi tutup, "Çok güzel olmuşsun." diyip alnımdan öptü. Dudakları alnıma temes edince, her bir zerremin türediğini hissettim. Kalp ritmini bozmuş olduğu yetmezmiş gibi, içimde ki hormonlarımı da havaya kaldırıyordu.
