YETİŞKİN İÇERİK!
"Yaklaşsana," dedi. Kaşlarımı çattım ve öne doğru biraz daha eğildim. "Sorun ne?" Diye sorduktan hemen sonra yüzünü yüzüme yaklaştırdı ve iri eliyle ensemi kavrayarak dudaklarını dudaklarımla buluşturdu.
Lavinia çiçekleri ölümlüdü...
LAVİNYA tamı tamına bir yaşına girdi. Benimle bu yolda ilerleyen herkese teşekkür ederim. Çiçekler hep umudunuz olsun.
Keyifli okumalar!
Sevgilerle ve gülümsemelerle :)
Kaan boşnak - Gördüm günümü
Bu bölüm, Ateş Yeşilyurt'un ağzındananlatılıyor.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Ruhumun kime ait olduğunu öğrendiğimde her şey için çok geçti.
Doğumumuzdan ölümümüze kadar yaşadığımız tüm olaylar kaderin yankısıydı. Başa çıkmak, kaderi değiştirmek imkansız olsa da yaşanacak olayları tahmin etmek ve engellemek imkansız değildi.
Bilmeden adım atmıştım ve bedelini beraber ödemiştik. Evet bazı bedeller vardı elbette, bunu durdurabilir ya da savaşabilirdim ama bunu yapmak yerine sadece kaderi izledim ve kabul ettim. İlk yenilgimi kimse bilmemeliydi. Daha yeni kaybetmişken tekrar kaybedemezdim.
Kendime aynadan baktığımda o adamın gerçekten de berbat olduğunu gördüm. Göz altlarım morarmış ve gözlerimin içi kıpkırmızı olmuştu. Üstümü çıkardığımda duşa kabine ilerledim ve soğuk suyu açtım. Soğuk su kendime gelmemi sağlardı. Bedenimi soğuk suyun altına soktuğumda üşümedim. Başımı duvara yasladığımda soğuk su sırtımdan kayıp gidiyordu.
İlk başta gözlerimi kapattım, daha sonra gözlerimin önüne o kız geldi. Lavin Aksoy. Onu ilk okula giderken görmüştüm, bir süre izinden gidecektim. Kumral saçları ve zayıf bedeni yağmurun altında titremesine rağmen, evine gitmemişti. İlk başta dikkatimi çekmese de daha sonra onu gizemli buldum. Bunu kendime bile itiraf edemiyordum.
Merakımın ardından daha çok ileriye gittim. Onu araştırdım. Tam iki ay boyunca onu takip ettim. Zaman arttıkça onu tanıdım ama merakım daha çok ağır bastı. Başımı duvardan uzaklaştırdım ve suya doğru yüzümü yukarıya kaldırdım. Gözlerimi daha sıkı kapattığımda babamın sözleri aklımdaydı. Dişlerimi sıktım.
Duşumu aldıktan hemen sonra üzerime ince bir kazak ve altıma siyah bir pantolon giydim. Otelden çıktığımda bakışlarım donuk ve bir o kadarda soğuktu. Bugün yine o günlerden birisiydi. Saate baktığımda onun çıktığını biliyordum. Lavin'i bugünde takip edecektim. Soğuğu umursamadan arabama bindiğimde radyodan klasik bir şarkı açtım. Amacım üzerimde ki gerginliği yok etmekti ama başarılı olamadığımı ellerimin titremesinden anlıyordum.
Sessizce kendime, "Neler oluyor amına koyayım," diye küfür ederken her şeyden habersizdim. Her gün bu saatte Lavin'i takip ediyordum bunun nedeni sadece onu merak etmemdi. Anayola saptıktan sonra sağa doğru döndüm ve düz yolda ilerlemeye devam ettim. Okulun bahçesinden biraz uzağa arabayı park ettiğimde dikkatlice gözlerim Lavin'i aradı.
