YETİŞKİN İÇERİK!
"Yaklaşsana," dedi. Kaşlarımı çattım ve öne doğru biraz daha eğildim. "Sorun ne?" Diye sorduktan hemen sonra yüzünü yüzüme yaklaştırdı ve iri eliyle ensemi kavrayarak dudaklarını dudaklarımla buluşturdu.
Lavinia çiçekleri ölümlüdü...
Herkese selam! Bazı aksaklıklar nedeniyle, bölümü erken yayınlamak zorunda kaldım... Oy ve yorum yapmayıunutmayın!
Keyifli okumalar!
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
🎼Jaymes Young - Moondust🎼
11. BÖLÜM:
"GECENİN ANISI"
⚫
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Henüz daha çok erken gitmene.
Seni bekledim her gece, öfkem gitti geriye sen kaldın.
Sevgim öfkeyi yendi, başımı mermere yasladım.
Seni kuyuya yatırdım ve sen yok oldun anne.
...
Kimsesiz geçen o yıllar bana annemi ve abimin eski yaşantısını hatırlatıyordu. Yıllarca aynı günün gelmesini beklerken, kendim yok olmuştum. Kimsesiz geçen o sabahlar, annemin yokluğunu daha da aratmıştı. Kimsesiz geçen o gecelerde daha da yalnız olduğumu anlamıştım. Kimsesiz ve eksik, kelimeler sadece Lavin Aksoy'u anlattı. Ben sustum, onlar konuştu. Ben anlattım, onlar dinledi. Ben yaşadım onlar izledi. Şimdi karşımdaydı, görmek istediklerim ve göreceklerim.
Gece uyumuştum.
Gözlerimi tekrar başka güne açtığımda, diğer bir gün yaşadıklarımı unuttum. Unutmak zorundaydım. "Merak etmeyin yaşadıklarımı unutacağım," dedim kendi kendime. Aynı gün, gece yarısı yatağa iç çamaşırlarımla girdiğimde gözümden bir damla yaş yastığıma süzüldü. "Unutacağım, sanki hiç var olmamışçasına," diye fısıldadım kendime. O gece uyumadım. Gözlerimi tavana diktim ve tavanı izledim. Yüzüme sadece yatağımın yanındaki pencereden vuran ay ışığı odayı biraz aydınlatıyordu. Diğer bir gün aynısı oldu. Unutmaya çalıştım ama olmadı, unutamadım. Ondan bir sonraki gece yine bir damla yaş gözümden düştü, yine aynı duyguları yaşıyordum. Bundan sonraki günler, aylar, yıllar hep böyle olmuştu. Bir daha eskisi gibi uyuyamadım. Rüyalarımı, kabusla süsleyen annem oldu.
