YETİŞKİN İÇERİK!
"Yaklaşsana," dedi. Kaşlarımı çattım ve öne doğru biraz daha eğildim. "Sorun ne?" Diye sorduktan hemen sonra yüzünü yüzüme yaklaştırdı ve iri eliyle ensemi kavrayarak dudaklarını dudaklarımla buluşturdu.
Lavinia çiçekleri ölümlüdü...
Okuyacağınız ilk sahneler giriş kısmıdır. Bölümümüz ise başlıktansonragelmektedir.
Oy ve yorum atmayı unutmayın <3 Keyifli Okumalar dilerim. Sevgilerle Sude.
Instagram.com: xsudde0, lavinyaofficialpagee
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
🕊
LAVİNYA VEDA
Son Feci Bisiklet- Uyku
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Kalbin seni seçecek ve sen bana yenileceksin.
Bana her zaman yolu göstereceksin.
Ben seni seçmek yerine ölmeyi göze alacağım.
Babacığım, canım acıyor. Anneciğim canım yanıyor.
Ölmeliyim baba, ben bu yükle yaşayamam."
Bir insanın fedakarlık yapabilmesi için ilk önce cesur olması gerekir.
Esen sert rüzgar saçlarımı yüzüme doğru savurdu. Açık kahverengi gözlerim etrafı izlerken abimin gülümseyen yüzünü gördüm. Sanki yüzünde nur varmışçasına bembeyazdı. Saçlarının bir kısmı anlına düşmüş ve koyu renkli gözleriyle oda bana bakıyordu. Oturduğum yerden kalktığımda beyaz pileli elbisemin kuyruğunu elimle tuttum ve çıplak olan ayaklarımla çimene bastım. Yüzümde bir gülümseme yer edindiğinde abime doğru yaklaştım.
"Abi?" diye mırıldandım adım adım yaklaşırken. Hava çok güzeldi, güneş oldukça parlak bir şekilde yüzümüze vuruyordu. "Lavin," dedi abim elini bana uzatırken. "Yanıma gel abiciğim."
"Geliyorum abi." Hızlı adımlarla abime doğru ilerlerken bir anda abimin telaşlı sesini duydum. "Lavin. Dikkat et!" Ona ne olduğunu soracağım zaman kendimi yerde buldum. Beyaz elbiseme çamur bulaşmıştı. Az önce ki elimde tuttuğum beyaz pileli elbisemin kuyruğu bir dal parçasına takılmış ve bunun sayesinde yere düşmüştüm.
