YETİŞKİN İÇERİK!
"Yaklaşsana," dedi. Kaşlarımı çattım ve öne doğru biraz daha eğildim. "Sorun ne?" Diye sorduktan hemen sonra yüzünü yüzüme yaklaştırdı ve iri eliyle ensemi kavrayarak dudaklarını dudaklarımla buluşturdu.
Lavinia çiçekleri ölümlüdü...
Umarım bölümümüzü beğenirsiniz. Finaleyaklaşıyoruz ve ben çokheyecanlıyım...
Oy ve yorum yapmayı unutmayın aşklarım.
Sevgilerle, Sude.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
22. BÖLÜM:
"İHANETİN İLK LEKESİ"
🕯🕯🕯
🎼Cem Adrian, Aylin Aslım, Herkes gider mi?🎼
Keyifli okumalar!
;)
⚫
Elimde bir kalem, önümde bir kağıt vardı.
Ne çizeceğimi bilmeden kalemle kağıdıma dokundum ve ilk çizgiyi çizdim. Zaman ilerledi ve önümdeki kağıda baktım. Kahverengi gözlerim kağıda döndü. Bir çiçek çizmiştim. Lavinia çiçeği. İlk başta kaşlarımı çattım ardından çiçeği hafif gölgelendirdim. Tekrar resme baktığımda hayatımda ilk defa bu kadar güzel bir şey çizdiğimi anladım.
Kağıda dikkatlice baktığımda gerçekten de bir şeyler yapabileceğimi anlamıştım. Bu yolda kendim ilerleyecektim.
Resmin en altına imzamı attıktan sonra odamın içinde ayağa kalkarak masanın üzerindeki dosyayı açtım ve kağıdı oraya sakladım. Belki bir gün, belki bir gün bu dosya açılır ve değer görür.
İçimden bunlar geçti. Ama ne olacağını bilemezdim.
Her zaman bir umudum vardı, hayallerimde, geleceğimde, ailemde. Ama şimdi bu umudumun döndüğü ilk geceydi. Bugün hayallerimin katili olan yaşadıklarımdı. Bu gece bitmeyecekti.
