YETİŞKİN İÇERİK!
"Yaklaşsana," dedi. Kaşlarımı çattım ve öne doğru biraz daha eğildim. "Sorun ne?" Diye sorduktan hemen sonra yüzünü yüzüme yaklaştırdı ve iri eliyle ensemi kavrayarak dudaklarını dudaklarımla buluşturdu.
Lavinia çiçekleri ölümlüdü...
Bu açıklamayı hak ettiğinizi düşünerek bu yazıları yazıyorum. Bilmeyenler için kısa bir özet geçmek isterim; 6 Şubat deprem felaketinde maalesef ki bir ailemiz yok oldu. Toparlanmak bizim için oldukça güç ve zordu elbette. Hem aile olarak, hem de kişisel olarak çok yıprandık, yıprandım. Birkaç ay süre boyunca yazmadım, yazamadım. Bölümün geç gelme sebebi buydu, şimdi ise bunu size borç bilerek, yüzlerinizi gülümsetecek bir bölüm yazmak istedim. Çünkü bunu hak ettiniz.
Bölüme geçmeden önce son bir duyurum olacak; Instagram hesaplarımıza şuan giriş yapamadığımız için, sadece tek bir hesapta duyurmak zorunda kaldık. Bu durumu en kısa sürede halledip; tekrardan sizlerle burada buluşmak isterim.
Bölümde okuyacağınız sahneler en az benim kadar sizin de yüzünüzde gülümsetecektir. (Son sahne hariç.) Oy ve yorumlarınız benim için çok değerli, benimle paylaşmak istediğiniz yazıları yorum kısmınıza yazarsanız beni çok mutlu edersiniz.
Bölümü, istediğiniz bir Sezen Aksu şarkısıyla okumanızı tavsiye ederim çiçeklerim.
Instagram.com; xsudde0, lavinyaofficialpagee (Duyuruları bu hesaplardan öğrenebilirsiniz.)
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
5. SOKAKLAR VE YABANCILAR
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Hiç yalnızlığı hissettin mi? Ya da yapılan hatalarının bedelini ödemek zorunda kaldığında, insanların seni terk ettiğinde hissettiğin yalnızlığı?
10 Yaşımdaydım.
Küçük bir odanın içinde yatağımda yatarken gece huysuzlanır sadece duvarları izlerdim. Bazı geceler babamdan aldığım cezayı çeker ve o gece boyunca aç susuz bir şekilde yatağımda oturur, tavanı izlerdim. Kahverengi saçlarım yastığıma yayılmıştı. Üstümde ki pijamalar belki de pislenmişti ve bunu babama asla söyleyemezdim. Bana kızardı, ya da bu gece ki gibi, diğer geceler gibi bana birçok cezalar verebilirdi. Gecenin karanlığında dışarıyı izlerken babamın sesini duydum.
