Paper Crown

Chapter 37:

"You said I love you.. but I answered I'm sorry instead.."
-Avery

Chapter 37:

=3rd POV=

Nagtagis ang bagang ni Avery kasabay ng pagbunot ng taong sumasaksak sa kanya ang patalim na malalim na nakabaon sa laman niya. She took her time to breathe hanggang sa nakuha niyang hawakan ang espadang nasa tabi niya saka dahan-dahang tumayo. Humarap siya sa taong sumaksak sa kanya and a realization dawn on her when she notice his appearance.

Puno ng tattoo ang katawan nito at kapansin-pansin din ang hikaw na nasa ilong nito. Avery gave her a cold gaze and the guy wasn't prepared for that. Ilang beses itong napahakbang paatras kasabay ng pagdaloy ng kaba sa sistema niya. Kinakabahan nitong binasa ang ibabang labi dahilan para makita ni Avery ang hikaw na meron ito sa dila.

Her eyes turned colder as she gave the man a piercing gaze.

"Leo." nanginig ang buong katawan ni Leo kasabay ng pagtaas ng balahibo niya. Nangangatog ang parehong tuhod niya sa sobrang kaba pero ng madako ang tingin nito sa malamig na katawan ng kanyang bossing ay agad nanumbalik sa kanya ang tapang na harapin ang taong pumatay dito.

It was his idol, his boss who was killed right in front of him. And he didn't do anything to help her. Unti-unting nanumbalik sa kanya ang mga ala-ala noong tinulungan siya nito habang siya'y nagnanakaw at natutulog sa malamig at maruming kalsada. Sa kabilang dako ay nanginginig din sa galit si Avery habang pilit na pinipigilan ang sarili na patayin ora mismo ang lalaking kaharap.

"I-ikaw.. I-ikaw si A-avery?" her eyes went blank after that. She didn't bother answering the guy and instead, she raised her sword mid-air and swiftly slash it towards Leo's direction.

"Ahhhhhhhhhhhhhhhh!!" napuno ng hiyaw ni Leo ang buong gusali. Damang-dama ng mga taong nagtatago sa loob ng gusali ang sakit na nararamdaman ni Leo. Agad itong natumba sa sahig habang nanginginig na hinawakan ng isang kamay ang putol niyang braso.

She didn't falter seeing the guy's frightened expression. Instead, she wanted more. She wanted more than what she sees right now. How about cutting his other arm?

"Charlotte. You know her right?" she blankly said. Hindi na niya pinagsalita pa ang lalaki dahil agad niyang itinutok ang dulo ng kanyang espada sa mismong kaliwang mata nito. "Of course you do, you motherfucker. Siya lang naman ang pinutulan mo ng kamay habang hindi nag-iisip kung papaano nito tinapos at pinatay ang buhay na meron siya." mariin pa niyang dagdag.

Agad nanumbalik sa ala-ala ni Avery ang mga sinabi ni Charlotte sa kanya bago siya sumugod kay Renesmee.

"It was a guy with a piercing on his nose and tongue. I-I..  I h-heard his n-name was L-leo." Charlotte stop for a while to take a deep breath to calm herself. Avery felt guilty after seeing that. Is she cruel? For pushing Charlotte to talk about what happened when she clearly can't? Pero paano niya mahahanap ang mga taong gumawa noon sa kanya kung hindi niya maririnig mula mismo sa bibig nito kung anong nangyari? "There was another guy but I-I c-couldn't... " she frustratedly pulled her hair na agad namang pinigilan ni Avery. She took a deep breath before gently talking while patting Charlotte's head.

"It's fine now, Charlotte. Take a rest and I'll take care of everything."