Paper Crown

Chapter 40:

"From the rushing sound it stands, as you seek the one who was left behind.."
-Iriam

Chapter 40:

=Alexandra=

Several days ago..

Agad akong napabangon sa hinihigaan ko ng marinig ang sinabi ng aking katiwala na si Devonne.

"Ano? Paki-ulit nga ng sinabi mo."

"Ang pagamutan ay nasunog po, kamahalan. Nangyari ang sunog mga isang oras na ang nakakalipas at sinasabing may dalawang nasawi po sa nangyaring sunog." kabado akong nagpalakad-lakad sa loob ng silid ko. Hindi naman sila siguro yun, diba? Malakas si Avery. At hindi lang sunog ang makakapatay sa babaeng yun.

Para na akong mabibingi sa lakas ng tibok ng puso ko.

"S-sino.. sino daw ang mga namatay sa sunog, Devonne? Natukoy na ba?" my chest continue to heave heavily while waiting for her response. Cold sweats started to fall from my forehead as my hand continue to shake in fear. Not them. Please, not them.

"Ayon sa mga kawal na nag-imbestiga ay sina Lady Charlotte at Lady Solace daw ang nasawi, Kamahalan." binaba nito ang ulo niya bago humingi ng dispensa sakin. Tuluyan nang naging tahimik ang paligid ng dahil sa narinig ko. Si Charlotte? Even Avery? That's impossible! Avery is invincible! Ilang saksak na ba ang natamo niya pero nagagawa pa rin niyang magpalakad-lakad sa loob ng unibersidad na parang walang nangyari? That's unbelievable. Hindi.. hindi yun mangyayari sa kanya. She's smart. Makakahanap siya ng paraan para makalusot sa sunog na yun kaya imposibleng sila yun! There must be something!

I started to hold back my tears while hiding how my hands starts to shake in fear. I started to think of positve things just to push away what Devonne has just said.

"Mahal na prinsesa.." I was pulled out of my thoughts when I heard Devonne's sympathetic voice. I gave her a look until I finally made my decision.

"I need to see it myself." I said with determination. "Kung sila nga yun kailangang makita ko yun gamit ang sarili kong mga mata, Devonne! Dahil imposibleng mangyari yun!" I walk towards the door of my room and open it angrily pero mas nagulat pa ata ako sa nakita ko. A lot of imperial knights are guarding my room and they are now looking at me. "What's happening?" I asked Devonne.

"His Highness, Prince Alaric have ordered the knights to keep you out from going into the hospital, Your Highness." muli kong sinara ang pintuan saka binalingan ng tingin si Devonne.

"What?!!"

"Mahal na prinsesa.." nagsimula ulit akong magpalakad-lakad sa loob ng kwarto ko habang nag-iisip ng bagong paraan. I can't believe this! How can Kuya Alaric do this to me?! He, of all people, should know how I feel right now! Pero bakit ayaw niya akong palabasin ng kwarto ko? "Si Prinsipe Alaric po ay nagtungo na sa pagamutan upang personal na imbestigahan ang nangyari. Pakiusap, Mahal na prinsesa. Huminahon na po kayo." nanghihinang napaupo na lamang ako sa kama ko habang nakatingin sa kawalan. Memories of the past came flashing back at me in an instant. I keep on remembering how they laugh with me and how Avery would pick a verbal fight with me while Charlotte will try to stop us. It went on like that for a few minutes until I remember my last conversation with Avery.

"Read it tomorrow night, Alexandra."

Para akong nabuhayan ng maalala ang huling sinabi niya. Right! The letter! I started to look around my room trying to find the clothes I wore yesterday.