Paper Crown

Chapter 38:

"An unknown ally can be an unknown enemy.. "
-Avery

Chapter 38:

=Avery=

"Lady Solace" nakuha ng pagtawag ni Charlotte ang buong pansin ko. Parehong malungkot ang mga mata nito. "Do we really need to leave Princess Alexandra? Hindi ba pwedeng sumama na lamang siya?" napabuntong hininga na lamang ako sa naging tanong niya.

"She is a princess, Charlotte. Mas magiging kumplikado kung isasama natin siya. Paano kung biglang imbestigahan ang pangyayari dahil sangkot siya? Eh di nalaman pa nila na peke yung mga bangkay na masusunog maya-maya. Mas mabuti na din to. Hindi tayo pag-iinteresan ng mga kawal o kung sino pa man na may katungkulan dahil anak lang naman tayo ng baron diba? Naiintindihan mo ba ang tinutukoy ko?" malungkot itong huminga ng malalim bago dahan-dahang tumango. Tinungo ko ang bintana sa hospital room ni Charlotte saka patuloy na pinagmasdan ang buwan. Natigil lamang ang pag-iisip ko ng biglang may kumatok sa pintuan namin. Agad akong napatingin sa orasan at nagtaka ng mapansin na hindi pa ito ang tamang oras para magpadala na ng tao si Denise.

"Stay there." I said to Charlotte. Tinungo ko ang pintuan saka alerto itong binuksan. Nakahanda na ang kamao ko kung sakali mang hindi ko kilala ang nasa labas.

"Lady Solace." pero agad ko din itong pinakawalan ng makita ang pamilyar na pula niyang mga mata at puting buhok na patuloy na sinasayaw ng hangin.

"Your Highness." I curtsied in front of him before turning to look at him seriously. "To what do we owe this visit, Your Highness?"

=3rd POV=

Agad na nanibago si Charlotte ng marinig ang ginawang pagbati ni Avery sa mahal na prinsipe. Gustuhin man niyang pagsabihan ito ay hindi na niya ginawa dahil sinabihan siya nitong humiga at manatili na lamang sa kamay niya hanggang sa oras ng pag-alis nila.

"Lady Solace. We need to talk." bakas din ang pagiging seryoso sa boses ni Prinsipe Alaric. Gusto niyang makausap ng masinsinan ang dalaga. Gusto niyang tanungin ulit ito kahit na sinagot na nito ang magiging tanong niya. Umaasa kasi siyang mababago pa ang magiging sagot nito.

"I do not remember something we have to discuss, Your Highness." and Avery keep on playing the ignorant part. She simply doesn't want to talk to the prince because she's afraid she might end up hurting his feelings once again.

'Alam kong mawawala din itong nararamdaman niya sakin dahil kakalimutan ko na din ang pagkakagusto ko sa kanya.'

Avery hide the sadness deep within her heart with her cold voice and gaze. She promise to herself that she will not falter. She will stand by her decision no matter what happens.

"There is." but the seriousness on Alaric's voice is unequaled. He has this feeling of telling everything to Avery now or he will lose this chance forever.

"There is not." pero kung anong seryoso ni Alaric ay ganun din si Avery. Walang gustong magpadaig sa kanilang dalawa. They continue to stare at each other until Avery impatiently crossed her arms in front of her chest. "If there really is. Then tell me what is it, Your Highness." she saw how Alaric's adams apple moved up and down because of nervousness until he finally answered his question.

"About the other day.."

"Yes?" she asked in anticipation. She is looking forward to what Alaric will say but she's also nervous.