The Truth Untold ( Published Under Ukiyoto Pub House)

Hidden Clip/ Deleted Scene

“ I’m not working today, Uriah, how about you?”

Tanong saakin ni Clay kinaumagahan. Nagtaka naman ako sa sinabi niya. Bakit hindi siya papasok? Hindi pa ba siya okay? Dahil sa baby carrots? Bumusangot tuloy ako. Nakahanda na kasi ako, naka suot na ang coat ko, at hawak ko na ang bag ko para makaalis na, kaya lang, ito naman ang sinabi niya.

“ Bakit hindi ka papasok? Dahil ba sa nangyari kagabi?” Tanong ko dito. Tumango siya. Binaba ko ang bag ko, at saka ko tinanggal ang aking coat. Umupo ako sa tabi niya at saka ko tinignan ang kalagayan niya, wala naman na ang mga pantal niya, wala din naman siyang lagnat, maayos naman siyang tignan, pero baka nanghihina siya.

Tinignan niya ako.

“ Maayos naman na ako, hindi lang umaayon ang katawan ko sa gusto kong mangyari, kaya hindi muna ako papasok.” Tumango ako.

“ Hindi muna ako papasok, Clay, babantayan muna kita kung ganoon.” Nag aalala niya akong tinignan, ngumiti naman ako sa kaniya, tinanggal ko na din ang sapatos ko, at nagpalit ako ng tsinelas.

“ Doon ka na sa kwarto mo, kung gusto mong magpahinga.” Tumayo kaming dalawa, at saka kami naglakad papataas sa kwarto niya. Inayos ko ang kaniyang higa, at saka naman ako umupo sa tabi niya. Kinumutan ko din siya, dahil medyo malamig dito sa kwarto niya. Ginawa ko lang dim ang ilaw ng kwarto, para hindi siya mairita.

Iniikot ko ang paningin ko sa kabuuan ng kwarto niya, wala parin namang pinagbago, ganoon pa rin hanggang ngayon, may namataan lang akong isang litrato sa gilid ng lamesa niya. Iyon yung litrato namin ni Clay sa salamin, at may nakasiksik pa na litrato ko. Napangiti ako doon.

“ Clay, may sinabi sa akin sina Cibrina at Zuri, noong binyag.” Pag uumpisa ko. Agad namang nangunot ang kaniyang noo. Humarap siya sa akin, at siya niya hinintay ang susunod kong sasabihin.

“ What is it?” Tanong nito.

Bumuntong hininga ako bago magsalita.

“ Naaksidente ka ba noong gabing umalis ako dito sa bahay na ito? Bumalik ka din daw sa pagiinom, gabi gabi, Clay?” Tumango siya. Walang pag aalinlangan, hindi siya nagdalawang isip sumagot. Hindi din naman kasi pwedeng magsinungaling yung mga batang iyon.

Tumango naman ako sa sagot ni Clay.

“ Yes. I met an accident. I was so drunk that night, after you left.”

“ Why? Why did you do that? Sa tingin mo ba, kung noong gabi na din na iyon nalaman ko na naaksidente ka, sa tingin mo ba hindi ako magagalit sayo-“

“ Pagkagaling ko sa bahay mo, dumiretso na ako sa bar, and that’s it.” Huminga ako ng malalim. At saka ako tumayo para tignan ang kalagayan niya.

“ Saan ang tama mo?” Tanong ko dito. Tinanggal niya ang kaniyang kaniyang polo, at saka niya tinuro ang dibdib niya. Agad naman akong nagtaka, bakit hindi ko kaagad nakita?

“ Dito tumama sa dibdib ko, natahi iyan, kaya noong gumaling, pinalagyan ko ng tattoo, white yung kulay ng ink, subukan mong ilawan para makita mo kung anong nakasulat.” Kinuha ko naman agad ang telepono ko, at binuksan ang flashlight dahil uto uto ako, charot.

Tinutok ko ito sa dibdib niya, ginalaw galaw ko ang ilaw at saka ako namangha nang lumabas nga ang kulay ng tattoo ni Clay, kulay white nga.

Binasa ko ang nakasulat.

“ U…ri..ah..Las…caux..” Tinignan ko si Clay sa nabasa. Bakit apelyido niya ang nakalagay?

“ Clay, this is too much, bakit pinagsama mo pa ang mga pangalan natin?” Tanong ko dito. Ngumiti lang siya at saka niya ako hinila sa tabi niya. Gusto mang kumawala, kaya lang ay hindi niya ako pinapayagan. Tinignan ko ang mga mata ni Clay, napakatahimik ng buong kwarto, tanging hininga lang naming dalawa ang maririnig.

Hinagod ni Clay ang buhok ko. Dahan dahan, maingat.

“ Sana sinabi mo sa akin na naaksidente ka noong gabing iyon, babalik ako kaagad, Clay. Ganoon kita kamahal. Kahit na hindi maganda ang nangyari noon, sana tinawagan mo man lang ako, para naasikaso kita. Ayaw kitang iwan noon e, kaya lang, natatakot ako, takot akong mamatay noon, kasi mahal ko ang trabaho ko.”

“ You still love me, do you? Hindi mo ako hahalikan at hindi ka kusang gagalaw noong nasa kotse tayo. Ilang buwan kitang hinintay, Uriah, nandito ka ulit sa tabi ko.” Tinignan ko si Clay. Tumawa ako ng bahagya. Hindi naman ako agad nakapagsalita.

Aaminin ko, mahal ko si Clay, mahal na mahal, kaya nga nandito ako ulit sa kaniya, dahil mahal ko siya, at hindi ko siya kayang iwan. Bakit niya pa ba tinatanong iyon.

“ Clay, I still love you, yes. Ilang buwan na ang nagtagal, mahal parin kita. Ikaw lang. Kaya huwag mo ng ulit-“ Siniil niya ako ng halik. Sumagot nang kusa ang labi ko, yan naman lagi ang role ng labi ko e, kapag hahalik si Clay, sasagot siya agad agad, hindi ko naman masisisi, Clay is a good kisser.

Gumalaw ang kamay ni Clay bilang suporta sa magkabilang gilid ko. Pumaibabaw na siya sa akin. Nakabalot kaming dalawa ng kumot, hindi niya naman iyon tinanggal. Nilagay ko ang aking kamay sa likuran at batok niya. Gumalaw ang isang kamay niya sa aking hita.

“ I want you, Uriah. I want your permission, now.” Malambing ang boses na iyon ni Clay, na kapag narinig mo ay aantukin ka. Ramdam ko ang kamay niya sa aking hita, mainit ang kamay niya roon, hindi kalaunan ay nasa pangibaba ko na siya.

“ Yes, please..” Nang matanggap ang sagot ko ay agad niyang siniil ang labi ko. Gumalaw ang kamay niya sa aking ibabang bahagi, at saka tinanggal ang aking underwear. Hindi ko alam kung saan niya na ito nilagay, pero wala akong pakialam.

Inalalayan niya ang aking hita na mas palawakin pa, upang mas magkaroon ng laya ang kaniyang kamay sa gagawin doon. Nakagat ko ang pang ibabang labi niya nang maramdaman ang daliri nito sa akin.

“ Oh..” Napadaing ako kaagad sa ginawa ni Clay. Humawak ako sa bedsheet, habang ang isang kamay ko naman ay nasa braso ni Clay at bumabaon na ang kuko dahil sa nararamdaman.

“ Ah..” Daing ko. 

“ Shh, Dra. Bawal ang maingay..”

Bumaba si Clay nang matapos ang nangyari. Hindi naman ako kaagad nakatayo, hindi ko ata kinaya ang kaibigan ni Clay. Biro lang. First time ko din naman ito kaya medyo masakit siya. Kumuha lang naman si Clay ng pagkain sa ibaba. Nang makapasok at makabalik si Clay sa kwarto ay sinubukan kong tumayo, agad akong bumalik sa higaan dahil sa naramdamang sakit.

Hinigit naman ni Clay ang aking beywang at saka siya tumawa ng mahina.

“ I’m sorry for hurting you, Uriah. I’m sorry..” Niyakap niya ako. Hinalikan niya din ang leeg ko. Napangiti naman ako sa ginawa niya.

“ It’s okay, Clay. I love it. Pero hindi ko gusto na hindi na ako makatayo after.” Sabay kaming natawa.

For how many months, wala ako sa tabi ni Clay, tapos kahapon lang ako bagong lipat dito, may nangyari na sa amin, ganoon na ba ako karupok? Mahal ko siya e, alangan naman na magpabebe pa ako sa kaniya? Na kunwari ay hindi ko na siya mahal at kukuha o makikipag date sa ibang lalaki para pagselosin siya? Ganoon? Mas mabuti ng inamin ko na kaagad, kasi natatakot din akong baka makahanap pa si Clay ng ibang babae. Ayaw kong mangyari iyon.

“ Tinawagan ko si Mama, sinabi ko na narito ka, kaya nandito sila bukas.Kung hindi ka pa makakapaglakad bukas, tatawag nalang ako ng kasambahay para samahan akong magluto sa ibaba.” Tinignan ko ang kalagayan ko, hindi naman ako lumpo e, baka mamaya ay wala na ito, na stretch lang ako ng kaunti, kaya hirap ako tumayo at lumakad.

“ It’s fine. Baka mamaya ayos na ako, Clay. Kaya bukas makakasama na ako sa iyo sa pagluluto, I promise-“

“ Gusto mong ulitin? Baka mas effective yon.” Binato ko siya ng unan. Tumawa naman siya at saka niya kinuha ang tray ng pagkain, at saka niya inilagay sa kama namin. Kumain naman ako kaagad. Nakakagutom ba kapag unang subok? Hindi ko alam pero nagutom ako doon e. Maybe because I am hungry before we did that.

I think so.

“ Love, where’s the ring?” Histerika kong sambit nang makitang wala na ang singsing ko sa aking daliri.

May ipinakita naman siya sa aking singsing, napahinga ako nang maluwag noong makita kong hawak niya ito.

“ Bakit mo kinuha?”

“ Baka maipit kanina, kaya kinuha ko muna.”