Vampirliğin Birinci Kuralı: WON.

XXXV. • ● Ritüel.

۰ • ●

Craly, başını hayır anlamında iki yana salladı.

"Sen gerçek değilsin, olamazsın da."

Arkasını bir hışımla döndü ve sert rüzgarın saçlarını uçurmasına müsaade etti. Soğuk rüzgar tenindeki yaralara değiyor ve onları sızlatıyordu. Ceketini bir hışımla kapattı ve yaralarına sertçe baskı uyguladı. Bu canının daha çok yanmasını sağlamıştı.

"Bekle!" diye seslendi Joanne, arkasından. "Gerçek olmadığımı nasıl düşünürsün? Ben yalnızca senin için geldim Craly!"

Craly, parmaklarını saçlarına geçirdi ve onları derilerinden kopartırcasına çekiştirdi. Joanne ölmüştü ve daha önce Joanne sanıp gördüğü herkes, birer halüsinasyondan ibaretti. Beyni veya birileri ona fena halde oyun oynuyordu, en azından Craly böyle düşünüyordu. Ayağını sertçe yere bastı ve bağırdı.

"Bana oyun oynamayı kesin artık!"

Saçlarını serbest bıraktı ve önündeki karanlığa odaklandı, kan kırmızısı gözlerinde korkutucu bir ifade yer edinmişti. Kurumuş ve yer yer çatlamış dudakları aralandı ve usulca titredi.

"Sen öldün Joanne, sen yoksun. Burada olman imkansız."

"Hayır! Senin için baş meleklerden izin aldım ve geldim. Şu haline bir bak! Duygusuz kaltağın tekine dönmüşsün."

"Hayır." diye bağırdı Craly, omzunun gerisinden Joanne'ye baktı. Önünde durduğu arabasının farları açıktı ve beyaz ışık, arkasında bir siluet edasıyla yansıyordu. O gerçek değildi ve Craly bunu çok iyi biliyordu.

"Ben karanlığı seçtim Joanne ve sen de yıllar önce ölmeyi. Şimdi beni kandırmayı bırak, peşimi de öyle. Her kimsen seninle gelmeyeceğim, beni kandıramayacaksınız. Bu sefer değil!"

"Başka şansın olduğunu mu sanıyorsun?" 

Joanne ona doğru bir adım ilerlediğinde, Craly ona takiben bir adım geriledi.

"Uzak dur benden, yoksa seni öldürürüm!"

Craly, cebinden çıkarttığı suikast bıçağını Joanne'ye doğrulttu. Bu bıçağı ona Froward hediye etmişti. "Benim olmadığım yerlerde, kendini koruyabilmeyi dene."

Joanne, Craly'nin elinde tuttuğu bıçağa baktı ve ardından bir harita yolu çizercesine Craly'nin kan kırmızısı gözlerine. 

"Seni kendine getirmeme izin ver Craly, lütfen!"

"Defol buradan!"

"Craly-"

"Sen Joanne değilsin. Her kimsen de bu umurumda değil, defol buradan!"

Craly bıçağı ileriye doğru uzattığında, Joanne iki elini havaya kaldırdı ve "Tamam." dedi "Kes şu şovunu artık, ne zannediyorsun? Beni öldürebileceğini mi? Sen de biliyorsun ki ben ölü bir ruhum Craly. Bana istesen de zarar veremez, beni istesen de öldüremezsin."

Craly'nin bıçağı tutan eli ağır çekimdeymişçesine oldukça yavaş hareketlerle aşağıya düştü. Bakışları karanlığa odaklandığında, başını hayır anlamında iki yana salladı. Bir şeyler hissetmeye çalışmış fakat başarısız olmuştu. Duyguları kapalıydı, bunu hatırlamıştı.

"Yalnızca benden uzak dur." dedi Craly, ardından bir flaş adımıyla gözden kayboldu.

۰ • ●

Joanne, yani gerçek adıyla Baş melek Sionnora, bir parmak şıklatma hareketiyle eski haline dönmüştü. Buz mavisi saçlarını tam tepeden at kuyruğu yapmış, üzerine saçıyla aynı renkte uyumlu buz mavisi tül bir elbise giyinmişti.