Vampirliğin Birinci Kuralı: WON.

LI. • ● Final.

۰ • ●

2017 yılının Şubat ayında, aklımızda hiçbir fikir yok iken bir anda; "Haydi bir roman yazalım ve kız karakterin adı Craly, erkek karakterin ise Alexi olsun ve bunlar birer vampir olsun!" diye başladığımız bu yolda, nice karakterler ekledik... 

Nice satırlar, nice paragraflar ve nice kurgular yazdık. Hepsini buraya eklemeye kalksaydım, üç cilt haline zor sıkıştırırdık. Bu yüzden derledik, toparladık ve roman haline getirip sizlere sunmak istedik.

Bu yolculukta bizlerle olduğunuz için bizi okuduğunuz için değer verdiğiniz için ve en çok da onları sevdiğiniz için teşekkür ederiz.

5 yılı aşkındır; emeklerimizi, gecemizi ve gündüzümüzü harcadığımız bu göz bebeğimiz ile bugün vedalaşmak zorundayız fakat bu kesin bir veda değil, belki ikinci kitap gelebilir belki hiç gelmez, şimdilik bunu bilemiyoruz... Fakat beklemede kalın :)

Buradan, Alexi Lander'ın ve daha birçok karakterin yaratıcısı olan Deniz Nur Berk yazarımıza bilhassa teşekkür ederim, bu roman ikimizin eseriydi ve birlikte tamamladık.

Bizi okuduğunuz için teşekkür ederiz.

Başka hikayelerde görüşmek dileğiyle veya ikinci serimiz de kim bilir?

Hoşça kalın! :)

۰ • ●

FİNAL

Pencere kenarına konumlandırılan kırık beyaz rengi koltuktan hiç kalkmadı.

Bir elini çenesinin altına yaslamış, yeni gelen sonbaharı seyrediyordu.

Yerlerde yeni tüketilmiş kan üniteleri vardı, başında ise her zaman taşımaya aşık olduğu Kraliçe Tacı.

Üzerinde siyah tuvaleti vardı, göğüs kısmında koca koca gülleri yer edinen ve göğüslerini oldukça güzel gösteren...

Başındaki tacı, siyah incilerden yapılma oldukça gösterişli bir taçtı ve kahverengi bukleli saçları arasında parlıyordu.

Derin bir nefes aldı ve göğsü aşağı inip kalktı.

"O baloya katılmakta kararlı mısın?"

Bu ses, Randy'nin sesiydi. Kapının eşiğinde dikiliyor, bir ayağını ahşap kapıya yaslamış, kollarını göğsünde kavuşturmuş Craly'e bakıyordu. "Bu senin sonun olabilir, bence gitmemelisin."

"Sonum zaten gelmedi mi?" Craly belli belirsiz gülümsedi. "Bu kapana kısılıp ölümü beklemek, beni iyi etmiyor."

"İnsanlardan beslenmek seni iyi mi edecek?"

"Ben bir vampirim, Randy." gözleri, Randy'i buldu. "İnsanlardan beslenebilir ve onları katledebilirim."

"Acını bu şekilde insanlardan çıkartmamalısın."

Craly, elini saçlarından geçirdi. "Ben onun kızıyım Randy, benden de beklenen bu değil mi? Onları acımasızca katletmek ve soylarını tüketmek için olası bir çaba sarf etmek... Herkesin haklı çıkacağını kim bilebilirdi ki?"

Git gide babasına benziyordu ve buna asla engel olamıyordu. Her gün yeni bir anı ile karşılaşıyor, her gün defalarca kez beton zemine çakılmış gibi hissediyordu. Elbisesinin korsesinin iplerini oldukça sıkmıştı çünkü artık çok zayıftı ve beslenmesine rağmen bu durumu düzeltemiyordu.