Fearless Tomorrow

EPILOGUE

Epilogue:

"Miyaki's father is haunting you, Stan, for hurting his princess," kalmadong saad ni Papa kaya bored ko siyang tiningnan.

"So?" I replied.

"I suggest you stay at your Lola's house in the Philippines for a while, while I fix this mess of yours."

"Ge." as if I care.

After that talk, Papa decided it was best for us to leave. He booked a flight to the Philippines for me and my sister, Starlet. I wasn't sure what to expect, but the idea of going away felt like a fresh start.

Don daw muna ako mag aaral kasi malaking gulo ang naggawa ko sa Yokohama.

Tsk, malaking gulo na ba yung makipaghiwalay sa babaeng di ko naman talaga gusto?

Isang malaking ilusyon.

"Apo, malapit lang ang court dito. Baka gusto mong magpapawis? Pasasamahan kita kay John."

Tinanguhan ko lang si Lola na agad tinawag yung John. Ako naman ay pumasok sa silid ko at nagbihis. Naabutan ko pa si Starlet sa sala kaya sandali akong napahinto para samahan siya.

Dahil wala naman talaga dapat siya dito in the first place. Dinamay pa siya ng Papa kong may topak sa ulo para may makasama ako dito.

Mapipilitan tuloy si Starlet na magpa enroll dito at makisalamuha sa ibang bata.

"Galing kang Japan?" tanong nong John habang naglalakad kami patungong court.

"Yep,"

"Edi marunong kang magjapanese?" tanong niya pa kaya sandali akong napahinto at puno ng kuryusidad siyang tiningnan.

"Are you nuts?"

"Nuts? Ano yon? Diba mani yon?" hindi ko na lang siya pinansin at nagsuot na lang ng earphones.

It's better than hearing his nonsense.

"Go, baby Stan!"

Sandali akong napalingon sa dalawang babae na nasa bleacher kasama si John na kumakain. Yong isa nakatayo na habang sa nakatingin sakin, at yong isa naman ay nanatiling nakaupo. Both were pretty, but the one who truly caught my attention was the girl sitting down.

She's glowing. May pagka light blonde yong hair niya, almost as if it captured the sunlight and reflected it back in a halo around her head. It was soft and wavy. Tapos ang natural ng mga labi niya, and she had an aura about her that was impossible to ignore, something that screamed confidence and grace. She was wearing a simple tshirt that somehow made her look even more radiant.

Pagkatapos ng last game ay umuwi na ko. Hindi ko na hinintay si John dahil kabisado ko na yung daan.

"Kumain ka na, Stan. May ulam na sa kusina. Naghanda na rin ako ng meryenda kaya ikaw na ang bahala dyan," bungad ni Lola pagkadating ko.

"Sige po. Ligo muna ako,"

Pagkatapos kong maligo ay lumabas na ako ng nakatapis since I forgot to bring my clothes with me. Sa kwarto kasi sana ako maliligo kaso nasira yung shower kaya no choice ako kundi ang maligo sa CR na nasa kusina.

"Luhhhh, magdamit ka nga!"

Kuno't noo kong tiningnan ang babaeng mabilis na tumalikod mula sa gawi ko habang namumula.

"Anong silbi ng pagdadamit kung nakita nyo na na rin naman?" nakangiseng saad ko kaya mas lalo siya namula.

Cutie. I never expected that God would make our paths cross again so soon. Parang kanina lang gandang ganda pa ko sa kaniya sa court.