DAĞ

Akşam yemeği

Kafamda ki düşüncelere ara vererek toprak yolda az ileride sac üzerinde ekmek yapan kadınların yanına doğru adımlarımı hızlandırdım.Yanlarına gitmemle hepsinin bakışları bana dönmüştü.Gülümseyerek "Kolay gelsin." Dedim.

Hamuru açan 50-55 yaş aralığındaki hanım teyze sıcak bir gülümseme ile "Sağolasın kızım , buyur."

"Teşekkür ederim , ben aslında size birini sormak istiyordum...Amcam Hikmet, caminin yanındaki evde oturuyor.Tanıyor musunuz acaba?"

Selim amcama yeni kimliğindeki ismiyle hitap etmemi içten içe yadırgasamda umursamamaya çalıştım.Kadınlar kısa bir süre birbirine baktıktan sonra beyaz yazma ile başını örten 40 yaşlarındaki kadın hafif bir şive ile "He gızım ben bilirim.Bizim evin az ilerisinde oturur.Ne oldukine?"

"Onu ziyarete gelmiştim ben , evimde biraz uzakta.Eğer yakınlardaysa biraz bekleyeceğim de buradan geçerken falan gördünüz mü acaba?"

"Yok vallaha görmemişem ben hiç.Yani geçmiş ise bile dikkat etmemişem gızım."

"Peki tamam çok teşekkürler.Kolay gelsin size."

"Buyur gel burada bekle , yağlı ekmek verek sana."

"Yok çok sağolun arkadaşım bekliyor.Tekrar kolay gelsin."

"Selametle."

Amcamın evine doğru yürümeye başlarken , anahtarı yanımda olsaydı eve girip beklerdik diye düşünüyordum.Zaten evde yoksam bile kısa sürede dönerim demişti bana öncesinde.Ama bugün buraya gelmemiz planlı olmaması nedeniyle anahtarda yanımda değildi.Yavaş adımlarla eve doğru yürürken arkamdan koşturarak "Abla , ablaa" diye seslenen çocuğa hızla baktım.

Yanıma gelince duraksayarak "Abla ben Hikmet amcayı gördüm bugün.Sen anam gillere sormuşsun."

Gülümseyerek tek dizimi kırıp çocukla aynı boya gelerek "Evet canım doğru annenlere sordum.Nerede peki?"

"Abla Hikmet amca her gün yürüyüşe sulağın oraya gider.Biz orada oynuyoruz hep o yüzden görürüm sürekli."

"Anladım canım o zaman  birazdan gelir." Dediğimde hızla başını salladı.Çantamı açıp içerisinde kendim için her daim bulundurduğum gofreti çıkarıp kendisine uzatarak "Al bakalım küçük bey."

"Teşekkür ederim abla."

Göz kırparak ayağa kalkıp çantamı kapattım ve yürümeye başladım.Kısa sürede evin önüne geldiğimde Akın'ı arka bahçeden ön kapıya doğru yürürken gördüğümde kaşlarımı hafifçe çatıp "Ne çabuk geldin?"

Bakışları beni bulunca tebessüm ederek "Gittim sordum kimse görmemiş , bende geri geldim."

Başımı olumlu anlamda salladığımda Akın bana bakıp "Hadi gidelim , beklemenin anlamı yok.Başka bir zaman geliriz artık."

"Yürüyüşe gitmiş birazdan gelir dedi sorduğum kadının çocuğu."

Kısa bir süre düşündükten sonra "İyi tamam bekleyelim o zaman bir on dakika daha."

"Tamam arka tarafta masa sandalye vardı , oraya geçelim hadi."

İkimizde arka bahçeye doğru yürümeye başlamıştık ki "Mira" sesini duymamla duraksayarak arkama baktığımda amcamın biraz şaşkın bir şekilde bahçe kapısının girişinden bana bakıyordu.

Gülümseyerek Akın'a baktığımda , bakışlarının amcam da olduğunu gördüm.

"Habersiz geldik ama sorun olmamıştır umarım."

Bakışları kısa bir an Akın'a kaydı ardından tekrar bana baktığında gülümseyerek "Olur mu hiç öyle şey. Ben sadece bir an şaşırdım ama çok iyi yapmışsın gelmekle." Derken yanımıza doğru hızla adımladı.Tokalaştıktan sonra bakışlarımı Akın'a çevirip ardından amcama baktım ve "Amca , Akın'ı zaten tanıyorsun."