DAĞ

Şüphe

✨Oy vermeyi unutmazsanız sevinirim.Yorumlarınızı merakla bekliyorum...Keyifli okumalar.

Şüphe öyle güçlü bir şeydir ki , insanın içine düştümü onu yavaş yavaş kemirir.Zihninde ki tüm netlikleri koca bir soru işaretine dönüştürebilir.Ve her ne kadar bunu içinizden atmaya çalışsanızda yapamamazsınız.

İçinizdeki ses asla susmaz...

Elimde tuttuğum kahve fincanına sıkıntılı bir şekilde bakarken , bir yandan ne yapacağımı düşünüyordum.Aslında kendime kızgındım , hem de çok.Bir yanım ondan kesinlikle şüphe duymamam gerektiğini söylerken , diğer yanım ise bunun aksine en azından bir gitmelisin diyordu.

En başından beri ona hep şüphe ile yaklaşan bir yanım olmuştu.Hatta öyle ki zaman zaman yaptığım şeylere kızmış , bunu kendime yakıştıramamıştım.Ancak yine de yapmıştım.İşte şüphe tam anlamıyla böyle bir şeydi.Size asla yapmam dediğiniz şeyleri yaptırırdı.

Gerçi düşüncelerimin bir çoğunda haklı çıkmıştım.Sıradan biri değildi , bunu hissetmiştim ve öyle de olmuştu.Şimdi ise içimde en derinlerde bir yer bana gitmem gerektiğini söylüyordu.Bense bunun aksine içimde yeşeren şüphe tohumlarını sulamak yerine bu sefer koparıp atmayı düşünüyordum.

Akın ile evlenecektim ve onu seviyordum.Hak ettiği şey kesinlikle bu değildi ve ben ona hak ettiği değeri verecektim.Ona söz verdiğim gibi ömrümün sonuna kadar sevecek ve güvenecektim...

Derin bir nefes verip sıkıntı ile elimde tuttuğum soğumuş kahveme bakarken içeriye aniden ablamın girmesiyle irkildim.

"Ay korkuttun."

Hafif şaşkın bir şekilde bana bakan ablam tebessüm ederek "Gayet normal bir şekilde içeriye girdim..." buzdolabının kapağını açarken bakışlarını benden çekmeden "Sen iyi misin?"

Oturduğum mutfak masasında başımı pencereye doğru çevirip bahçeye bakarken "İyiyim , dalmışım sadece."

Elinde tuttuğu sütü cezveye koyarken "Kızım senin mutluluktan yerinde duramaman gerekiyor." Kıkırdayarak "Ne bu halin?Bana bak yoksa başka biri mi var ?"

Başımı hızla ona çevirip gülümseyerek bakan suratına ters bir şekilde bakıp "Sen yine saçmalamaya başladın.En iyisi gitmek." Oturduğum yerden kalkarak soğuyan kahvemi lavaboya döküp bulaşık makinesinin kapağını açarken ablam ufak bir kahkaha atıp "Kız valla sen iyi değilsin he.Şaka yapıyorum tabii ki."

Fincanı makineye koyduktan sonra konuyu kapatmak için "Neyse zaten dükkana gitmem gerekiyor."

"E bugün hafta sonu , öğlen aç dükkanı.Hem biraz sohbet ederiz seninle."

"Çok isterdim ama hafta sonu daha yoğun oluyor...Dükkana gelirsin orada içeriz olmadı."

"İyi tamam o zaman.Bol kazançlar kuzucum."

Mutfaktan çıkarken "Sağol abla" diyerek portmantoya yöneldim.Evin anahtarını alıp , ayakkabılarımı giydikten sonra evden çıkarak hızlı adımlarla dükkana yürümeye başladım.

Geçen bir saatin ardından düşündüğüm gibi yoğun geçmişti.Bir kaç dağılan rafı düzelttikten sonra yavaş adımlarla masama doğru giderken aklıma gelen şey ile telefonumu cebimden çıkardım.Son aramalardan Akın'ı seçtiğimde telefonu kulağıma götürdüm.İki , üç kere çaldıktan sonra Akın'ın sesini duydum.