វង្វេងស្នេហ៍ក្នុងបេះដូងបង(ចប់)

ភាគទី4:យកខ្ញុំធ្វើប្រពន្ធទៅ

សូហ្គាដកដៃចេញពីដើមទ្រូងជីមីនវិញ សម្លក់មុខ ចងចិញ្ចើមដាក់ ធ្វើអោយជីមីនញញឹមក្របួចមាត់ បានចិត្ត។

<<គ្រាន់តែអោយចាប់សោះ អាសូតែមានដោះដូចស្រីទៅមិនថាទេ>>

ជីមីនពេបមាត់និយាយ ស្អី ចាប់ដោះប្រុសនិង រាបស្មើរធេង បើចាប់ដោះស្រ*ទៅ គ្រាន់តែខ្មាសដៃខ្លះ លោកអើយ...សង្ស័យតែព្រៃចំតួមែនហើយ។

<<កុំរលាមពេក ស្អែក ខាន់ស្អែកនេះ មានអ្នកមកយកហើយ>>

សូហ្គាបិទសៀវភៅទុក ច្រត់ដៃនិងតុ និយាយ កាលពីព្រឹកមិញ បានចេញទៅក្រៅ ទាក់ទងគេអោយមកយក ព្រោះមិនចង់អោយជីមីននៅជាមួយប៉ុន្មាន។

<<មិនទៅទេ ខ្ញុំនិងនៅជាមួយលោក>>

ជីមីនក្រវីក្បាលភ្លាម ធ្វើមាត់ស្រួចៗ អេះបាតជើងបន្លប់ភាពអៀនខ្មាស។

កាពិតទៅ បើចេញទៅក្រៅក៎គ្មានអ្វីដដែល សាច់ញាតិ ក្រុមគ្រួសារក៎គ្មាន មើលតែកាលវង្វេងក្នុងព្រៃនេះទៅដឹងហើយ សូម្បីតែមិត្តភក្ដិក៎មិស្រឡាញ់ខ្លួនពិតប្រាកដដែល មានអារម្មណ៍ថាគ្រប់យ៉ាងដសុតតែបោកប្រាស់ តែលតោលមែនទែន។

ប៉ុន្តែបើនៅក្បែរបុរសនេះ ទោះត្រឹមជួបគ្នាមិនទាន់បានមួយថ្ងៃ តែមានអារម្មណ៍កក់ក្ដៅជាង ទោះគេមិនសូវនិយាយស្ដី តែគេអាចជួយខ្លួនអោយរួចពីគ្រោះថ្នាក់បាន មានន័យថាគេមានចិត្តអារស្នន៍ល្អ មាត់ដាចបន្ដិច តែសុតតែជាពាក្យពិត មិនមែនពិសពុល។

<<មិនអោយនៅ គ្មានស្អីចិញ្ចឹមទេ>>

សូហ្គានិយាយ បើចិញ្ចឹមវាចេះតែកើតហើយ តែបែបថាចង់នៅស្ងប់ស្ងាត់ ម្យ៉ាងទៀតឮថាជីមីនជានិស្សិតចិនមិនអញ្ចឹង?និងហើយ មិនចង់បំផ្លាយអនាគត ក្មេងទេ។

<<អញ្ចឹងលោកយកខ្ញុំធ្វើប្រពន្ធទៅ យើងនិងជួយរកគ្នា>>

ជីមីនញញឹមស្រស់ ខិតខ្លួនទៅជិតគេម្ដងទៀត ចាប់អង្អែលដៃគេថ្នមៗ កែវភ្នែកពណ៍ប្រាក់ សម្លឹងសម្យោល ផ្ចង់មើល អារម្មណ៍នៅនិងកែវភ្នែកពណ៍ខ្មៅនិល ឥតឈប់។

<<និយាយស្អីឆ្គួតៗ>>

សូហ្គាមុខក្រម៉ូវ ព្រិចភ្នែកញាប់ៗ ងាកមុខចេញ តែជីមីននៅតាមមើល មើលដោយការកៀកប្រកិត ខ្យល់ដង្ហើមស្រោចក្ដៅប៉ះគ្នា ធ្វើអោយចរន្ដឈាមគេ ហូរច្រាស មុខឡើងក្រហម តែមិនដឹងមូលហេតុអ្វីដូចគ្នា។

<<យកខ្ញុំធ្វើប្រពន្ធទៅ ខ្ញុំចេះការងារផ្ទះ អ៎ នៅការងាររកលុយ រែកទឹក ដាំបាយ ថែម....>>ជីមីនញញឹមខ្ចីប កែវភ្នែកឡើងព្រាន មុខកំហូច ប្ដូរពីចាប់ដៃគេ មកអង្អែលទ្រូងហាប់ណែនតិចៗ

<<នេះនោះ ក៎ខ្ញុំចេះដែរ ធានា អោយលោកគេងស្រួលរាល់យប់>>

<<ភ្លីភ្លើ អ្នកណាទៅយកអែង ធ្វើប្រពន្ធនោះ មុខអោយដូចស្វា>>