វង្វេងស្នេហ៍ក្នុងបេះដូងបង(ចប់)

ភាគទី46:ក្ដីសុខ

សូហ្គាងើបខ្លួនឡើងលើវិញ ម្រាមដៃអង្អែលថ្ពាល់ជីមីនថើៗ កែវភ្នែកមានពន្លឺផ្លេកៗ បញ្ជាក់ថាកំពុងតែពេញចិត្តជាខ្លាំង ក្នុងពេលនេះ។
អឹប!!!
គេសង្រ្គប់ថើបលេបច្របាច់បបូរមាត់ជីមីនម្ដងទៀត ដោយអណ្ដាតគ្មានឆ្អឹងពិនប្រសព្វ ជំនាយលុកលុយ ក្នុងប្រអប់មាត់តូចត្រមិច គេវចុះគេវឡើង រសជាតិផ្អែមហាក់ដូចទឹកឃ្មុំបរិសុទ្ធ ធ្វើអោយគេញៀនញ៉ាម ដល់ថ្នាក់ចង់តែថើបហើយថើបទៀត។
<<ផ្អែមណាស់....>>
គេដកមាត់ចេញ អូសមុខសង្ហារចុះក្រោម ទៅកន្លែងសៀតផ្កា ខ្សិបប្រាប់ដោយសម្លេងស្អកៗ ហើយរិលអណ្ដាតក្នុងស្លឹកត្រចៀក ខាំលិតតិចៗ ដាស់អារម្មណ៍ អោយជីមីនស្រៀវស្រើប ពើងខ្លួនមកត្រដុលកោសរូសនិងច្រង្កេះគេដោយស្វ័យប្រត្តិ។
<<អា...ល្អណាស់>>
គេថ្ងួរថ្ងូរតិចៗ ពេលជីមីនសង្រូតខ្លួនចុះពីលើតុ ហើយលុតជង្កង់នៅចំពោះមុខគេ ងើបមុខសម្លឹងមហិមាដែលកំពុងតែបំប៉ោងមាឌខឹងស្របានោះ ដោយកែវភ្នែកគឃ្លើន រួចចាប់អង្អែលវាថ្នមៗ ច្បូតពីចុងក្រហមទៅគល់ ជាចង្វាក់យឺតៗ កម្លាំងដៃស្រាលៗ ធ្វើម៉ាស្សារយ៉ាងជំនាយ ធ្វើអោយសូហ្គាស្រែកគំហឹម ពោរពេញដោយភ្លើងប្រាថ្នា ចង់តែចាប់បោះជីមីនទៅលើពូក ហើយចាប់សុីអោយកាងពោះទេ។
<<លឿនជាងនិង លឿនទៀត អា...>>
គេបញ្ជា ស្របពេលដែលជីមីនកំពុងតែជញ្ជក់ចុងសុីជម្ពូរថ្នមៗ ធ្វើដូចវាជាការ៉េមដែលចេះរលាយ នៅពេលបៀមដល់ចុង ធ្វើអោយស៊ូហ្គាទាស់ចិត្ត ទើបចាប់សក់ក្បាល ហើយអែនត្រកៀកទៅរកថែម ធ្វើចលនាញាប់ៗ អោយអ្នកក្រោកទទួលមិនបាននិងទំហំ ខក់ ហូរទឹកភ្នែកយ៉ាងរហាម។
<<អាស...អូ....>>
គេស្រែកគ្រហឹមខ្លាំងៗ ពេលអ្វីៗទៅនៅផ្ដុំប្រលោះជើង ទើបខំញាត់ចូលថែម ខាំធ្មេញណែន ខ្លួនប្រាណឡើងរឹងកព្រឹស និងមិនយូប៉ុន្មានក៎ផ្ទុះក្នុងមាត់ជីមីនខ្លាំងៗ។
<<ឆ្ងាញ់ទេ>>
គេចំកោនខ្នងសួរ ខណះដែលជីមីនអោនមុខជ្រប់ លេបទឹកមាត់ក្អឿកៗ មុខឡើងក្រហមដូចប៉េងបោះទុំ ធ្វើភ្នែកព្រិចៗដូចកូនក្មេង។
គេមិនរងចាំចម្លើយពីជីមីន ពីព្រោះខ្លួនប្រាណគឺពែលនៅក្ដៅហាក់ដូចជាភ្លើង ហើយត្រូវការទឹកមកពង្រត់ ទើបចាប់ជីមីនអោយងើបឈរ នៅដើរទៅលើគ្រែ ហើយច្រានអោយដេកថ្នមៗ ដោយគេតាមទ្រើបពីលើមិនអោយដាច់ កែវភ្នែកសម្កឹងមើលជីមីនដូចចង់សុីសាច់។ កាពិតគេចង់ធ្វើសង្គ្រាមក្ដៅគគុកនៅតុអំមិញនេះ ជាងគេលើ ប៉ុន្តែដោយសារជីមីនមានផ្ទៃពោះ ទើបប្ដូរចិត្តមកធ្វើលើគហរែវិញ ជៀសវាងមានការផ្ទាត់។
គេជ្រែកខ្លួនចូលប្រលោះជើងជីមីនម្ដងទៀត ច្រត់ដៃសងខាង រួចចាប់ដៃជីមីនអោយតោងក៎គេ រួចជ្រែកខ្លួនចូលទៅយឺតៗ តែទោះជាព្យាយាមថ្នមៗយ៉ាងណា ជីមីននៅតែរឹតគេណែនសឹងតែគ្មានផ្លូវដើរដដែល។
<<ថ្...អា..ថ្នមអូនផង>>
<<អាស...បងនិងថ្នមបំផុត ប្រពន្ធសម្លាញ់>>
គេនិយាយផ្អែម រួចអង្រួនចង្កេះមួយៗ ជាចង្វាក់យឺតៗ តែជ្រៅដល់គល់។ គេចង់ធ្វើអោយញាប់ដូចម៉ាសុីនដេក អុកសង្កត់អោយរង្លើគ្រែ ដូចកាលមុនមែនទែន តែត្រូវកាត់ចិត្តភ្លាមៗ ពេលមានកូនទារក។

_____________
ជីមីនដេករុំភួយទាំងដកដង្ហើមដង្ហក់ ពេលទើបចង់រឿងក្ដៅគគុកជាស្វាមីកំហូចហើយថ្មីៗ ដែលចេះតែទារមួយទៅពីដងរហូត។
<<បែរខ្នងមោ>>
សម្លេងស្រាលៗបន្លឺឡើងក្រោយខ្នង ទើបជីមីនងើបអង្គុយ ភួយធ្លាក់ទៅដល់ចង្កេះ ស្នាមញញឹមជាប់ថ្ពាល់រហូត។
<<នេះ សម្រាប់សំណប់ចិត្ត>>
គេហុចប្រអប់ពណ៍ក្រហមធំអោយ ធ្វើអោយជីមីនសើច ព្រោះប្រអប់បែបនោះ គេដាក់តែគ្រឿងអលង្កាប៉ុណ្ណោះ។
ជីមីនទទួលយក រួចបើកប្រអប់ថ្នមៗ ពេលបើកដល់អស់ ពន្លឺផ្លេកៗក៎ជះដេញភ្រាតៗ រំលេចតាមភ្លើងអំពូល ជាគ្រឿងពេជ្រមួយឈុត ខ្សែរក៎ជាខ្សែរតូច ពណ៍ស៎ ដេញពណ៍រលេច ចំណែកត្បូងដាំពេជ្យទឹកសមុទ្យតូចច្រលិច ម៉ូតមើលទៅធម្មតា តែស្អាត និងថ្លៃគួរសម។ ចំណែកចិញ្ចៀនជាវង់ធំល្មម លើកជាកាំពីជាន់ ត្បូងពេជ្យតូចពណ៍ស៎នៅកណ្ដាលលើគេ មើលទៅស្រស់ស្អាតមែនទែន។ និងមួយទៀតជានាឡិកា ជាឈុតដូចគ្នាទាំងអស់ ហើយមួយឈុតនោះមិនមែនតម្លៃធម្មតា   គ្រាន់តែឮតម្លៃ ក៎ព្រឺសម្បុរ តែសូហ្គាហ៑ានចំហាយដោយមិនញញើត ដើម្បីដេញថ្លៃប្រគល់អោយជីមីន។
<<បងជាអាទិទេពរបស់អូន អរគុណមែនទែន>>ជីមីនញញឹមស្រស់ ទុករបស់នៅលើពូក រួចលោខ្លួនអោបចង្កេះសូហ្គា។
<<សម្រាប់អូន ទោះជាអ្វីក៎បងហ៑ានអោយ>>
<<អោយតែបងនៅបែបនេះរហូត គឺជាកាដូសម្រាប់អូនហើយ>>
សូហ្គាញញឹមផ្អែម ហើយចាប់ជីមីនចេញពីខ្លួនបន្ដិច ចំកោនខ្លួន ថើបកណ្ដាលថ្ងាសរលោងស្រាលៗ និងទាល់តែមានសម្លេងទូរស័ព្ទរំខានទើបដកចេញ។
<<អូនគេងមុនទៅ បងទៅនិយាយទូរស័ព្ទសិន>>
គេនិយាយ រួចអោយជីមីនដេក ហើយទាញភួយមកដណ្ដប់អោយដល់ដើមទ្រូង ថើបសក់ក្បាលជីមីនមួយខ្សឺត បានយកទូរស័ព្ទនៅលើតុជិតគ្រែ ដើរចេញទៅរានហាល ហើយជីមីនក៎ប្រាសខ្លួនបិទភ្នែកដេក ព្រោះគ្មានអ្វីគួរអោយចាប់អារម្មណ៍ ប្រហែលគេនិយាយរឿងការងាររបស់គេ។

<<ហេឡូឆាយ៉ុង>>
សូហ្គាលើកទូរស័ព្ទនិយាយភ្លាម ពេលចេញមកខាងក្រៅ និងចងចិញ្ចើមជាប់។
<<មានការអីនិយាយមោ>>
(សូហ្គាអូនមិន....)
<<បើនាងហ៑ានតែចេញពីនោះ ខ្ញុំនិងមិនរងចាំពិនិត្យDNAអ្វីទាំងអស់ ព្រោះខ្ញុំមិនជឿតាំងពីដំបូងថាមិនមែនកូនខ្ញុំ តែធ្វើនេះដើម្បីភាពច្បាស់លាស់ បើនាងមិនត្រូវក៎មិនអី ចេញទៅចុះ តែហាមមកពាក់ព័ន្ធនិងប្រពន្ធកូនខ្ញុំដាច់ខាត>>
គេនិយាយប្រាវៗ ហាក់ដូចដឹងគំនិតនាងជាមុន។
(អូនសុំទោសដែលទាមទារសិទ្ធ តែទីនេះស្ងាត់ពេក អូនកំពុងមានផ្ទៃពោះ បងបណ្ដោយអោយអូននៅទីម្នាក់អែងបានយ៉ាងមិចទៅ)
សូហ្គាស្ងាត់មួយសន្ទុះ ទើបទៅវិញ។
<<ស្អែកខ្ញុំអោយអ្នកបម្រើម្នាក់ទៅនៅជាមួយ ហើយហាមខលមករញ៉េរញ៉ៃទៀត មានរឿងអីទំនាក់ទំនងផ្ដាំផ្ញើរលេខា>>
និយាយតែប៉ុណ្ណឹងគេក៎បិទទូស័ព្ទចុះ មិនអោយនាងនិយាយទាន់ ហើយដកដង្ហើមធំ អង្គុយនៅខាងក្រៅយូគ្រាន់បើដែល ទើបដើរចូលខាងក្នុងវិញ ឡើងដេកនៅលើគ្រែ ទាញជីមីនមកអោបជាប់ទ្រូង រួចថើបសៀតផ្ការថើៗ បានបិទភ្នែកដេករហូតដល់ទល់ព្រឹក។