វង្វេងស្នេហ៍ក្នុងបេះដូងបង(ចប់)

ភាគទី10:រាត្រីនេះ🔞

10
សូហ្គាចាប់កន្រ្ដាក់ដៃជីមីន អោយដួលលើសាឡុង គេក៎រហ័សឡើងទ្រោបពីលើ ចាប់សង្កត់ដៃសងខាង ចាប់ដៃផ្ដុំចូលគ្នា អោនមុខថើបបបូរមាត់ទន់ល្ហើយ ដែលនោះគិតថាជាការរាក់ទាក់របស់គេ។
គេមិនដឹងថាធ្វើបែបនោះធ្វើអី?ដើម្បីអី?សុខចិត្ត ទុកការងារចោល ហោះហើរពីអុីតាលី មកការ៉េ ដើម្បីតែរឿងជីមីន។ គេមិនដែលមានអារម្មណ៍ខ្លាំងខ្លាបែបនេះ វាគួរខ្លាចមែនទែន។
<<ហុឹម...>>
គេមិនទុកពេលអោយជីមីនមាត់ ដោយការយកមាត់គេបិទសម្លេងតវ៉ា ថើបខ្លាំងៗ មិនចង់ដកមាត់ ព្រោះចូលចិត្ត រសជាតិវាផ្អែមមុត ដូចទឹកឃ្មុំល្អ ធ្វើអោយគេញៀនរហូតបាត់បង់សតិ។
ជីមីនងាកមុខចេញ តែគេមិនរួច ចាប់មកថើបវិញ និងងើបខ្លួនចាប់ការ ខោអាវចោល ទាល់តែននោលគោក រាងតូចស្រឡូនស្រឡៅគ្មានអ្វីបិទបាំង។
<<លែង...កុំធ្វើស្អីឆ្គួតៗ>>
ជីមីនរើខ្លួន ស្រែកតវ៉ា ប៉ុន្តែគេមិនស្ដាប់ ថែមទាំងចូលជ្រែកចូលប្រលោះ ហើយចំកោនខ្នងទៅ ខាំដោះជីមីន ជញ្ជក់ចុង ដូចកូនក្មេង ពីស្ដាំទៅឆ្វេង ពីឆ្វេងទៅស្ដាំ អោយជីមីននៅមិនសុខ មុខក្រហមងាំង ទន់ខ្លួនល្អូក។
<<ផ្អែមសព្វសាច់>>
គេនិយាយ ងើបខ្លួនវិញ ចាប់ការខោអាវខ្លួនអែង នៅសល់តែស្រោមជើង តែគេមិនខ្វល់ ពេលនេះក្ដៅ ចង់កំចាយតណ្ឌាសិន។
<<ក្ដៅមែនទែន>>
សូហ្គាសង្រ្គឺតជើងធ្មេញ មើលជីមីនដោយខ្សែរភ្នែកគឃ្លើន រាងជីមីនឡូយមែនទែន ចង្កេះតូចមួយក្ដាប់ ត្រកៀកធំៗ សាច់ស៎រលោង ហាក់ដូចព្រិល ទន់ល្អោកគ្រប់កន្លែង ថើបហើយក៎ចេះតែថើប និងចង់ចូលទៅក្នុងខ្លួនកក់ក្ដៅភ្លាមៗ។
ជីមីនរួញក៎ លើកជើងបិទវិញ តែសូហ្គាមិនព្រម ថែមទាំងចាប់មកអោយគៀវនិងចង្កេះគេ រួចចាប់យកភាពរឹងមាំធំដែលបែកសរសៃព្រៀត បុកចូលតែមួយទំហឹង។
<<អាស...>>
ជីមីនស្រែក ចំហរមាត់ធ្លុង ហើបខ្លួនពីពូក ទឹកភ្នែកហូរតាមកន្ទុយភ្នែក ខ្លួនឈឺដូចគេចាប់ហែកជាចម្រៀក។
<<ណែនម្ល៉េះ>>
សូហ្គាពេបមាត់ស្គេម មុខឡើងក្រហម ដោយសារជីមីនរឹតគេពេក ឈឺសឹងតែដាច់ជាពីរកំណាត់ទៅហើយ។
<<ឈឺ...ដកចេញទៅ ឈឺ..>>
ជីមីនយំ យកដៃទប់ចង្កេះគេ មិនអោយកម្រើក និងងើបខ្លួន មើលចំណុចត៎ភ្ជាប់ ឃើញលិបកប់ទើបរមួលខ្លួនរកដកចេញ តែស៊ូហ្គាចាប់សង្កត់ជាប់ និងខាំកម្រើចលនាចង្កេះតិចៗ។
<<សឺត...>>
គេក្រហឹមដើមក៎ អោនខ្លួនទៅថែថើបលួងលោម ចាប់ច្របាច់ដោះ អង្អែលរាងកាយ ព្យាយាមធ្វើអោយជីមីនរលាយបាត់ពីការឈឺចាប់ និងធ្វើសន្សឹមៗ ថ្នមៗ មិនខ្លាំងខ្លា  ព្រោះលើកដំបូងខ្លាចថារហែកធំ និងទាល់តែជីមីនអាចទទួលយកទំហុំរបស់គេបានហើយ ទើបធ្វើលឿនតាមតម្រូវ។
<<អាស...អាស...>>
ជីមីនស្រែកថ្ងូរ ពេលភាពស្រៀវស្រើបរត់ចូលមកជំនួសការឈឺចាប់ ខួក្បាលស៎ស្លែក ឈ្លក់វង្វេងនិងភាពស្រណុកស្រួល ធ្លាក់ជ្រោះប្រាថ្នាតាមការល្បួង។
<<សឺត...អា..អាស្ចារ្យណាស់>>
សូហ្គាស្រែកក្រហឹម ចំកោងខ្នង ថើបបបូរមាត់តូចច្រមិច រួចងើបវិញ យកជើងស្រឡូនមកពាក់ស្មាម្ខាង ចំណែកម្ខាងទៀតនៅក្រោម ដែលអាចធ្វើអោយចំណុចទាំងគ្នា ជិតស្និទ្ធគ្នាជាងមុន។
<<អាស...អើស>>
សូហ្គារឹតតែបញ្ចេញកម្លាំង ជីមីនរឹតតែស្រែកថ្ងូរ ដៃក៎ចាប់ទប់និងភ្ងាក់សាឡុង ខ្ញាំខ្លាំងៗ រាងកាយលោតរលាក់តាមការសម្រុក ធ្វើអោយសូហ្គាពេញចិត្តជាខ្លាំង។
<<អា ..>>
គេសម្រុកចូលញាប់ស្មេរ ជ្រៅៗ ខ្លាំងៗ ងើយក្បាលទៅក្រោយ ត្រង់ថ្គៀមឡើងរឹង ខាំធ្មេញណែន នៅពេលជីមីនចាប់ផ្ដើមរឹតរួម គេក៎បន្ទាបខ្លួនចុះ ថើបបបូរមាត់ ជីមីនក៎រហ័សថើបតបវិញ និងអោបក៎គេ លើកជើងគងចង្កេះគេ ផតពោះឡើងចង់អស់។
<<ឆាប់ឡើង ក្ដៅណាស់ ជួយផង>>
<<អាស...>>
<<ក្ដៅ...ឆាប់ឡើង អាស..អើស>>
<<កុំដុកពេក >>
គេនិយាយ ខាំធ្មេញណែន ដកចេញបុកចូលលឿនៗ ដើម្បីទៅតាមអោយទាន់គ្នា និងស្រែកក្រហឹមខ្លាំងៗ នៅពេលតាមទាន់គ្នានៅចុងក្រោយ កន្រ្ដាក់ខ្លួន ភ្រួសទឹកស៎ខាប់ក្នុងនោះ ដកដង្ហើមដង្ហក់។
<<សឺត...>>
គេថើបថ្ងាល់ជីមីនមួយខ្សឺត រួចងើបខ្លួន ដកភាពរឹងមាំចេញពីក្នុងខ្លួនកក់ក្ដៅ ចាប់ជីមីនពរទៅគ្រែ ហើយផ្ដួលទៅលើនោះ មានគេតាមទ្រោបមិនអោយដាច់។
<<ហុឹម...>>
គេចាប់ថើបជីមីនម្ដងទៀត រួចរុញអោយដេកផ្គាប់មុខនិងពូក គេចូលទៅដេកផ្គាប់ពីលើ សូកភាពរឹងមាំចូលទៅខ្លាំងៗ យ៉ាងព្រៃផ្សៃ និងកំហុក។
គេប្រើចង្វាក់យឺតៗ តែជ្រៅ ធ្វើអោយជីមីនស្រៀវស្រើប ស្រែកថ្ងូរ ធ្វើអោយផ្ទៃបន្ទប់ អប់ដោយភ្លើងប្រាថ្នាឆាបឆេះលើសដើម។

3ម៉ោងកន្លងផុតទៅ
ជីមីនដកដង្ហើមដង្ហក់នៅលើគ្រែ សក់ក្បាលសើងមើង ខណៈដែលសូហ្គាកំពុងតែសន្សឹមដកភាពរឹងមាំចេញមកក្រៅ បញ្ជប់នៅត្រឹមទឹកទី7 នៅកណ្ដាលអធ្រាត។
<<ស្រួលដែលតើ>>
គេរអ៑ូៗ ហើយចុះពីលើគ្រែ យកកន្សែងមកនិងចង្កេះ ដើរចេញពីបន្ទប់ ទៅខាងក្រៅ ធ្វើអោយជីមីនអត់និងអួលដើមក៎មិនបាន។
<<យើងគ្រាន់តែរបស់លេង>>
ជីមីននិយាយ ដឹងខ្លួនច្បាស់ មិនចង់អោយគេមកបញ្ជាក់ មិនចាំអោយគេមកដេញ ក៎ងើបចុះពីលើគ្រែដែល យកអាវគេមកពាក់សិន ដើរចេញទៅក្រៅ និងជួបគេ ដែលអង្គុយនៅសាឡុង ជក់សាបារី បង្ហុយផ្សែងលេង។
<<ទៅណា>>
សូហ្គាងាកមុខមើល ជ្រឹមភ្នែកតូច។
<<ទៅផ្ទះ>>
ជីមីននិយាយ និងដើរបន្ដ រកបើកទ្វាចេញ តែគេដើរញាប់ៗ មកបិទទ្វាវិញ ថែមទាំងរុញអោយទៅកាន់សាឡុងឡើងទ្រោបម្ដងទៀត។
<<យើងមិនទាន់អនុញ្ញាត អែងជាអ្នកបម្រើលើគ្រែ គ្មានសិទ្ធិប្រឆាំង>>
<<ខ្ញុំមិនមែនជារបស់កំចាយតណ្ឌា>>
<<តែអែងធ្វើរួចហើយ>>
<<អាថោកទាប...នែ...កុំអោយសោះ>>
ជីមីនបើកភ្នែកធំៗ ពេលគេធ្វើមុខមាំ សើយអាវឡើងលើ ហើយទាញកន្សែងចេញ ចាប់ផ្ដើមវាយលុកជីមីនម្ដងទៀត។
<<អាស...>>
ជីមីនអួលចំហរមាត់ ខ្វាចខ្នងគេដល់ចេញឈាម ដើម្បីកាត់បន្ថយភាពឈឺចាប់ តែគេមិនខ្វល់ ថែមទាំងធ្វើខ្លាំងៗ ដល់ចប់ទឹកទេ2 ជីមីនក៎សន្លប់ស្អាត ទើបគេបីយកទៅដាក់លើគ្រែ ដេកអោបជាប់ទ្រូង។
<<អែងជាកម្មសិទ្ធិរបស់យើងតែម្នាក់គត់ អាណាក៎គ្មានសិទ្ធដែល>>
គេនិយាយខ្សិបៗ ហើយថើបត្រង់សៀតផ្ការជីមីនតិចៗ រួចបិទភ្នែកដេក តាមក្រោយ។

ចាំមើលតែកូនខ្ញុំរត់ចោល....ហុឹម សើចអោយណាណី