វង្វេងស្នេហ៍ក្នុងបេះដូងបង(ចប់)

ភាគទី11:កម្មសិទ្ធិ

11
*ព្រឹកថ្ងៃថ្មី
ជីមីនបើកភ្នែកព្រឹមៗ កម្រើកខ្លួន តែក៎ត្រូវពេបមាត់ស្គេប ដោយសារឈឺចំណុចទន់ជ្រាយ ដែលត្រូវ អ្នកដេកក្បែររុករាយ កាលពីយប់នេះ។
<<សឺត...>>
ជីមីនសង្រ្គឺតជើងធ្មេញ យកដៃសូហ្គាចេញពីលើពោះតិចៗ ដាក់អោយស្រួល ហើយងើបអង្គុយ សម្លឹងមើលសូហ្គា ខួក្បាលគិតពីរឿងយប់មិញ។ គេឃូឃៅ គេធ្វើអាក្រក់ តែមិនមែនដោយសារក្ដីស្រឡាញ់ ចំណងសាច់រលាយតែមួយហើយ ប៉ុន្តែបើគេមិនស្រឡាញ់ យើងក៎ត្រូវដកខ្លួន នៅតែសន្សំកម្មឈឺចាប់ស្អីទេ។
ជីមីនគិតក្នុងចិត្ត ទាំងដែលដឹងថា មិនអាចកាត់ចិត្តពីគេបាន ចិត្តនៅតែស្រឡាញ់ នៅតែនឹកគេរហូត 2ឆ្នាំមុនយ៉ាងណា ពេលនេះក៎ដូចដើម ស្រឡាញ់គេដូចដើម។ ជីមីនរំកិលខ្លួន ទម្លាក់ជើងចុះពីលើគ្រែ ឈោងដៃយកអាវឃ្មុំមកពាក់ ហើយដើរចេញទៅក្រៅ រើសយកខោអាវ ដែលរាញប៉ាយ ពេញការ៉ូ មកស្លៀកពាក់ អោយរៀបរយ រួចរាល់ហើយ ក៎ចេញពីបន្ទុប់ ចោលសូហ្គាមុន។

ក្រោយពេលជីមីនចេញបានបន្ដិច សូហ្គាក៎ក្រោកឡើង ងាករកមើលអ្នកដែលដេកអោបយប់ តែមិនឃើញ ទើបក្រហឹមដោយការមួម៉ៅ យកអាវឃ្មុំមកពាក់ ដើរចេញទៅខាងក្រៅ។
<<ដេហ្យុង...>>
គេស្រែកហៅកូនចៅ សម្លេងឡើងធំ ច្រត់ចង្កេះឈរជំទែងរឹក។
<<បាទ..>>
ដេហ្យុងបើកទ្វា ដើរចូលមក អោនគោរព180ដឺក្រេ។
<<ជីមីន ទៅណា>>
<<ឃើញដើរចេញទៅវិញបាត់ហើយ ប្រហែលទៅផ្ទះ>>
សូហ្គាជ្រឹមភ្នែកតូច ខ្នាញ់ជីមីន។ អាផ្ទះនិងខ្លាចវាមានជើងឬមិច?បានចេះតែចង់ទៅផ្ទះរហូត ព្រឹកឡើងក៎ទៅបាត់។ មួម៉ៅពិតមែន
គេបក់ដៃកូនចៅអោយចេញវិញ ហើយដើរចូលមកក្នុងបន្ទប់។
<<ស្មានតែគេចផុតឬយ៉ាងមិច>>
គេនិយាយ កាពិតទៅមិនបាន ស្រឡាញ់ទេ តែចង់ចាប់សុីជីមីនច្រើនជាង។ គេទទួលស្គាល់ ថាជីមីនធ្វើអោយមានអារម្មណ៍វិសេស ច្រើនបែបយ៉ាង តែនោះជាចំណែកមួយប៉ុណ្ណោះ និងលេងឆ្អែតពេលណា ចាំដោះដៃចោល ក៎រួចរាល់ សម្រាប់គេគ្រាន់តែអ្នកបម្រើសិចលើគ្រែបណ្ដោះអារសន្ន។

ជីមីនពេលមកដល់ផ្ទះ ក៎ចូលទៅក្នុងបន្ទប់ទឹក ដោះខោអាវ មើលខ្លួនអែងនៅក្នុងកញ្ចក់ ឃើញថាដងខ្លួន សុតតែស្នាមធ្មេញខាំ ជាពិសេសកន្លែងកញ្ចឹងក៎ ទើបក្រហឹម ទឹកមុខតានតឹង។
<<ចង់ទៅក៎ទៅចង់មកក៎មោ លោកធ្វើអោយខ្ញុំវង្វេងអស់ហើយ>>
កាមុន ត្រូវគេដេញចេញ តែកន្លងពេលយូ គេក៎បង្ហាញមុខអោយឃើញ និងបាត់ទៅវិញច្រើនខែ លើកនេះក៎មកម្ដងទៀត ថែមចរឹកទាំងពាល អត់កំណើតពិតមែន ធ្វើអោយខ្លួនរង្វេងអស់។
<<ហុឹម...>>
ជីមីនដកដង្ហើមធំ រឿងយប់មិញចាប់ទុកថាជាអតីត ព្រោះវាហួសទៅហើយ មិនយូ មិនឆាប់ គេនិងបាត់ខ្លួនម្ដងទៀត តែក៎អត់គិតមិនបានថាគេធ្វើបែបនោះធ្វើស្អី បើរឿងវាទៅជាអញ្ចឹងទៅហើយ?
ជីមីននៅតែមិនយល់ និងចំណាយពេលងូតទឹកកន្លះម៉ោង ទើបចេញមកវិញ សម្រាកខ្លួន មិនបានទៅធ្វើការ ដោយសារឈឺខ្លួនពេក ចាំទៅពេលល្ងាចជំនួស។