BC # 3: Shattered Chains (COMPLETED)

CHAPTER 36

A/N: Vote and comment for my energizer. Sorry sa magkakasunod na R18 pero walang makakapigil sa pilay na Ream.

MGA BATA BAWAL PO RITO KAYO SA STORY NA 'TO! Teen fiction muna kayo!

WARNING: R18
**

TINULUNGAN siya ni Poseidon na makasakay sa bagong sasakyan na binili nito pagkatapos na pasabugin ang luma nitong VIOS. Alam niyang mahalaga iyon sa binata dahil hindi nito iyon pinalitan. Ito ang unang katas ng sahod ni Poseidon sa pagpipiloto kaya alam niyang nasasaktan pa rin ito sa nangyari.

"I know what you're thinking." Sabi ni Poseidon habang inaayos ang kaniyang upuan at seatbelt. "I am sad but not that sad because I got a new car from your friend. Discounted price."

"Gio did that?" Gulat niyang tanong.

"Yes." Yumuko pa ito para gawaran siya ng halik sa noo. "She said that was for involving me with your circle's issues."

Umikot ito kaagad sa driver's seat para magmaneho patungo sa bahay niya kung saan muna sila pansamantalang titira hanggang sa kaya na niya ulit magtrabaho. Kahit pa gaano niya kagusto, ayaw niyang pag-alalahin si Poseidon at mga kaibigan. Lalo na si Xaia na mahigit ilang buwan nang hindi sila kinakausap.

"Anyway, Ria told me that you made her the acting CEO." Pagbasag nito sa katahimikan habang nagmamaneho.

Nauna na si Akilina na umuwi dahil kasama nito si Xavier na kaniyang bodyguard. Hindi na niya ito pinigilan dahil alam niyang marami pa itong gagawin.

"Did she handle it well? I assume, yes?"

"Yes. She did actually. She learned a lot from watching you." Kibit-balikat na sagot ni Poseidon. "You know how much she adores you."

"Well, she doesn't know that I go both ways so?" Natatawa niyang pasaring.

"Hmm. She's young. I'm sure she'll find someone soon other than you because you're mine." Malambing na sagot ni Poseidon at kinuha ang kaliwang kamay niya. "You don't know how happy I am right now. I can't believe that you're actually mine."

"I can take back my yes. Mukang ayaw mo pa yata?" Pagbibiro niya.

"No more regrets. You already said yes." Nakasimangot na sagot pa nito habang hinahalikan ang mga daliri niya. "You want to eat? Drive-thru?"

"It's 12 in the morning. But yeah, sounds cool. I'm hungry."

"Hmm. What food do you want?" Masuyo nitong hinaplos ang hita niya. "Sorry. I'm being clingy."

"Why should you?" Tinaasan niya ito ng kilay. "I mean, it's fine. We already have a label..."

"I'm the happiest man alive right now." Puno ng sensiridad na sabi nito. "You don't know how much it means to me."

"Para ka namang nanalo sa lotto, love."

"Ah," Pabiro itong humawak sa puso at kunwaring inaatake. "Stop calling me that. I might get an heart attack."

"Ewan ko sayo. Cheesy." She chuckled.

Nagsimula nang magmaneho si Poseidon pauwi sa bahay niya. Pinasunod na lamang niya si Nanay Cora at Anton sa Batangas upang hindi ito mag-alala sa kaniya. Ayaw na niya pag-alalahin ang dalawa kaya mas mabuting dumuon muna sila habang nagpapagaling siya.

Napatingin siya sa labas ng bintana habang tinatahak ang kahabaan ng highway.

Mas pinili niyang magpatayo ng bahay na medyo malayo sa siyudad para makaiwas sa samu't-saring isyu. At mas makapagpahinga kung kinakailangan niya. Mas gusto niyang magkaroon ng pribadong buhay kaysa mamuhay sa mata ng publiko.