BC # 3: Shattered Chains (COMPLETED)

CHAPTER 34

A/N: Huwag na kayo madamot sa votes at comments hmpk! I do reader-service wow. Meganern? HAHA! Add ko sa stories mga nakikita kong readers. Ninonote ko kasi may special part sa next stories sa BC Series. 💗 Pa-thank you sa support. 💗🤗
***

AGAD siyang isinakay ni Poseidon sa kotse pagkalabas nila ng ospital habang si Akilina naman ay dumiretso sa driver's seat. Kahit na kumikirot pa rin ang sugat at pasa, pinili na lamang niyang indahin ito upang hindi mag-alala ang lalaking katabi.

Wala na rin namang humahabol sa kanila dahil mukang ang kaninang binaril ni Akilina lamang ang ipinadala ng kung sino mang kalaban nila.

"What's happening? Why is she holding a gun?" Tanong ni Poseidon sa kaniya habang nakatingin kay Akilina na may hawak na barik.

"Hey, motherfucker. I'm tired with the flight, tired with the shits that your girlfriend pulled so shut the fuck up." Asik ni Akilina sa naiinis na tono.

"In case na may sumunod. Huwag kang mag-alala." Nakangiti niyang tugon sabay hawak nang mahigpit sa kamay nito. "Sorry for dragging you into this. But," Mas lalo niyang hinigpitan ang pagkakahawak. "If you're not up with this kind of life, you can walk away. Or leave me."

"Leave her and I will kill you." Seryosong sabi ni Akilina habang nakatingin sa rear view mirror. "Joke."

"It is a threat... Not a joke..." Bulong sa kaniya ni Poseidon. "I'm new to this kind of set-up. Guns, killings, torture. Heck, I can't even process anything right now."

"Yeah. You're like a dummy getting dragged and ordered to." Tango naman ni Aklina na sumasang-ayon sa litanya nito.

"This is new to me but the feeling I feel for you is old. It does not change. And I don't want it to change." Malambing na sabi ni Poseidon habang hinahaplos ang kaniyang pisngi.

Akmang hahalikan niya ito nang marahas na ipinaliko ni Akilina ang sasakyan kasabay ng pagsubsob niya sa dibdib nito.

"Please, just fucking please. Do not get all mushy because it fucking irritates me. Please. You can do that on the plane while he's driving but not me." Bakas ang pandidiri sa mukha ni Akilina na ikinatawa naman niya.

"Yes, yes. Grabe ang bitter, Aki. You should get a life." Asar niya pa rito na ginatungan naman ng katabi.

"You should lesson the intimidating attitude because you look like," Unti-unting humina ang boses nito at parang bata na nagtago sa likuran niya. "You're going to kill any man who gets near to you."

"Should I kill him now, Ream?" Tinaasan pa sila nito ng kilay. "Sorry but I don't have the same bubbly aura of Ream who fucking smiles to everyone she meets."

"Yeah. I can see that..." Muling komento ni Poseidon.

Hindi nagtagal ay nakarating na sila sa Cairo Airport kung nasaan ang jet plane ni Emine na ipinahiram sa kanila upang masundo si Ream.

Minsan na niyang naisip kung gaanong makapangyarihan ang mga kaibigan lalo na sa ganitong sitwasyon. Hindi kagaya niya, ang mga ito ay maraming galamay. Maraming taong inuutusan.

"I don't fucking know why Emine did not provide a pilot. I hate to take care of a," Naiinis na sabi ni Aki at tinignan siya mula ulo hanggang paa. "Disabled person."

"I know you care. Come here, Aki!" Nakangiti niyang sabi habang iika-ikang lumapit dito para gawaran ng yakap. "Alam kong hindi mo ako pinabayaan. And thank you for that."

"I can't let you die," Umiwas ito ng tingin na parang nahihiya. "And, and quit hugging me. Yuck."

"Aww. Hindi ka talaga sanay ipakita sweetness mo pero I know you love me." Parang bata siyang sumampa sa likuran nito upang magpapasan.