BC # 3: Shattered Chains (COMPLETED)

CHAPTER 19

Comments are highly appreciated! Don't forget to vote! Thank you!
——
NAKANGITING sumalubong si Bradley na mukang natutuwang tinawagan siya ni Ream. Ngunit tanging tango lang ang bati nito pagkapasok ng sasakyan. Hindi niya alam kung bakit hindi siya mapakali. Marahil ay sa takot na mangyari muli ang hindi inaasahan.

Kinuha niya ang cellphone mula sa bulsa at nagtipa ng mensahe para sa kaibigan. Kahit malaman niya kung nasa maayos itong kalagayan ay ayos na.

"Bakit muka kang balisa?" Nag-aalalang tanong ng kasama. She doesn't care about his presence. She just wants him to help her find her friend. "Mabait na tao si Xanthrus. Hindi niya gagawin yun sa kaibigan mo." Napatingin siya rito at pinilit na ikalma ang sarili.

The last thing she can do is to make Xaia guilty because she's paranoid about her welfare. As much as she wants her friend to enjoy her life, she can't help herself but to get worried everytime Xaia goes to a place that she doesn't know.

"Alam ko. Pero nag-aalala pa rin ako." Masungit niyang saad at hinayaan lang itong magmaneho. "Saan pa ba ang bahay ni Xanthrus? Malaman ko lang na okay si Xaia, ayos na ako. Puwede bang tawagan mo siya?

"He said that Xaia is okay. Tinawagan ko na siya bago ako pumunta rito." Bradley replied as he turned the steering wheel.

"Bakit ka pa pumunta? Sana tinext mo nalang." Sabi naman niya sa naiinis na tono.

"Because I want to?" He chuckled as if he's taunting her attitude. "I-straight mo na yung noo mo. Atleast, may driver ka na."

"I can drive, Bradley. Stop the car." Walang emosyon niyang sabi ngunit tuloy-tuloy lang ito sa pagmamaneho. "I said, stop the car!"

"Let's talk, Ream. Please." Nagsusumamo nitong saad ngunit hindi niya iyon pinansin.

"If you want to talk, then stop the car!" Sigaw niya rito na sinunod naman ni Bradley. "Hindi mo kailangan gawin 'to kung gusto mo akong makausap. Bradley, my gosh. Makikipag-usap naman ako. Hindi mo na kailangang magmaneho sa kung saan pa."

"I'm afraid that you might not listen." Mahinang sambit nito na ikinanuot ng noo niya.

"Will you say something ridiculous enough to make me silent?" Agap niyang tanong nang lumamlam ang mga mata nitong nakatitig ngayon sa kaniya. "What will you say? Na mahal mo ko? Is that it?"

"What if I do?" Kalmado nitong saad kasabay ng otomatikong pagsampal niya rito.

"Are you hearing yourself? Bradley, wala tayo sa pelikula." Hindi niya mapigilang pumiyok dahil sa sinabi nito. "Yes, there's something inside me that tells that I have feelings for you. Pero hindi ako tanga, Bradley. Hindi ako marupok. At mas lalong hindi pa ako baliw para sabihing ayos lang ang lahat." Ginawaran niya pa muli ito ng mag-asawang sampal. "Do you think I'll say that I love you too and pretend that nothing happened? Ganoon ba? I thought, you're sorry? Then, why are you acting like we are lovers?"

"Ream, please. All I want is to be with you. Again. Just like before." Malambing pa nitong sabi ngunit alam niyang hindi siya madadala sa ganoon. Her heart is stoned. It will take him months or probably years to gain her trust.

"I called you because you know Xanthrus! I didn't call you because we are okay. Ano nanaman ba ito, Bradley?" Natatawa niyang saad dahil kahit ang sarili niyang nararamdaman ay pawang nalilito kung ano nga bang nararamdaman niya rito.

Hindi siya nakapagsalita nang biglaan siya nitong halikan. Isang malalim. Isang pilit na halik. Ang akala niyang pagmamahal na mararamdaman ay napalitan ng pagkamuhi at disgusto. Hindi ito ang Bradley na minahal niya. Hindi ito ang lalaking itinibok ng puso niya.