Zacznijmy od nowa ||Bakudeku a/b/o||

🐛25🐛

Pov. Deku
Po odbyciu swojej porannej toalety zszedłem na parter. W salonie siedział pan Masaru czytając jakąś gazetę. Kiedy zauważył, że szukam jego żony wraz z moim dzieckiem uśmiechnął się miło.

- Mitsuki poszła z Yui na spacer. Zaraz pewnie wrócą. - Oznajmił.

- Oh... no dobrze. - Uspokoiło mnie to.

Cieszyłem się, że rodzice Kacchana jakkolwiek angażują się w bycie dziadkami i odciążają mnie chociażby dzisiaj. Było to bardzo miłe z ich strony.

Poszedłem do kuchni chcąc przygotować sobie śniadanie. Kiedy niemalże kończyłem swój posiłek, usłyszałem charakterystyczny trzask drzwi.

Po chwili moim oczom ukazała się mama Kacchana wraz z Yui na rękach. Dziecko ucieszyło się na mój widok, z resztą podobnie do mnie. Już zdążyłem się stęsknić.

- Wybacz, że wykradłam wam ją rano. - Posłała mi przepraszający uśmiech podając mi dziecko.

- Nic się nie stało. - Odrzekłem odrazu. - Jestem pani za to wdzięczny. Nie pamiętam, kiedy ostatnio miałem szansę się tak wyspać. Spadła mi pani z nieba.

- Oh, skończ już z tą "panią". Skoro i tak za pewien nieokreślony czas mamy być rodziną, to po prostu zwracaj się do mnie po imieniu. - Zaproponowała.

- Na początku może być mi trochę dziwnie, ale postaram się. - Zapewniłem.

- Świetnie. - Ucieszyła się.

Chwilę ze sobą rozmawialiśmy, dopóki nie wpadłem na pewien pomysł. Jeszcze nie wiem czy doby, czy nie, ale to się okaże.

- Em... mam do Ciebie taką małą prośbę. - Zwróciłem się do kobiety. - Jeśli oczywiście masz czas i chęci, to czy mogłabyś zająć się Yui jeszcze przez kilka godzin? - Zapytałem niepewnie.

- Oczywiście. Nie ma żadnego problemu. Pocieszny z niej szkrab. - Zgodziła się niemal odrau.

- Dziękuję bardzo. Już od dawna chciałem pójść do fryzjera, ale mając Yui cały czas pod opieką, było to niemożliwe. - Wytłumaczyłem.

- No tak. - Przyznała mi rację. - Pięć miesięcy ciągłego czuwania nad dzieckiem musiało Cię nieźle wykończyć. Należy Ci się odpoczynek.

- Jeszcze raz dziękuję. - Ukłoniłem się lekko. - Naprawdę spadła... - Zaciąłem się na chwilę - ...ś mi z nieba.

- Jesteś uroczy, Izuku. - Zaśmiała się. - A i ubrania masz u was w pokoju na biurku.

- Okej.

~ Jakich "u was"? ~ Przeszło mi przez myśl, jednak nie skomentowałem tego.

Kacchan wszedł do kuchni odrazu podchodząc do lodówki. W jego ręce znalazł się kartonik mleka truskawkowego. Mężczyzna wbił słomkę w odpowiednie miejsce i dopiero kiedy zaczął je pić, przypomniało mu się o nas.

- Co? - Zapytał kiedy zauważył, że się na niego patrzymy.

- A powiedz mi proszę, kiedy masz zamiar iść? - Zapytała mnie Mitsuki, kompletnie ignorując alfę.

- Cóż. Myślę, że za chwilę. Muszę się tylko ubrać. - Oznajmiłem.

- Podwieźć cię? - Zapytał blondyn wyrzucając pusty kartonik do śmietnika.

- Hm... - Wyjrzałem przez okno. - Nie, pogoda jest dzisiaj całkiem ładna, więc mogę się przejść.

- Okej. - Mruknął wychodząc.

Pobiegłem się ubrać. Nie zajęło mi to długo, ponieważ już po chwili byłem spowrotem na parterze. Pożegnałem się z Yui krótkim buziakiem w policzek i wyszedłem.