MARS (TAMAMLANDI)

BÖLÜM 31

Keyifli okumalaaarr... 💘

------------------------ <3 ------------------------

Kafeteryada oturmuş bir kaç masa ileride oturan Berk'e gözlerimi dikmiş bakıyordum. Önünde bilgisayarı açık bir şeylerle uğraşıyordu. Bu ayrılık oyunu hâlâ içime sinmiyordu. Karşı daireden taşınmıştı. Artık zar zor görüşüyorduk. Güvenli olduğu için sürekli Berk'in evinde buluşuyorduk. Bu buluşmalarda yanlız değil ya sadece Onurla ya da Onur ve Gizemle birlikte oluyorduk. Ceyda tabikide ilk hamlesini bir kaç gün önce Berk'i arayarak yapmıştı. Teselli için aramıştı. Berk bunu bana söylediğinde her ne kadar bu oyunu bitirmek için ısrar etsemde buna gerek olmadığını ve onun kendisine yaklaşmasına izin vermeyeceğini söylemişti. Ona inanmak istiyordum. Beni sevdiğine inanıyordum. Aramızdakiler kesinlikle gerçekti. Hayal ürünü olamazdı. Biz gerçekten vardık.

"Aranızdakilerin bitmediğini çok belli ediyorsun."

Görüş açıma Gizem'in girmesiyle çenemin altında duran elimi masaya indirdim ve duruşumu dikleştirdim.

"Ne?" dedim bir an affalayarak.

"Diyorum ki; hâlâ aşık gibi bakıyorsun Berk'e. Yani şuan Ceyda buralarda bir yerde olsa kesin anlamıştı Aranızdakilerin bitmediğini."

Bakışlarım tekrar arkasında oturan Berk'e kaydı. Ama onunda karşısındaki yer uzun boylu, sarışın biri tarafından doldurulmuştu.

"İti an çomağı hazırla."dedim dişlerimin arasından.

Ayağa kalktım.

"Derya nereye?"

Gizem'in sorusuna aldırmadan yanından geçtim ve doğrudan Berk'in yanına gittim. Gözlerim bir an ikisi arasında gidip geldi. Berk gözlerini açmış bana ne yapıyorsun der gibi bakıyordu.

"Gerçekten mi? Daha yeni ayrıldık ve hemen Berk'in etrafında dolaşmaya mı başladın?" sözlerimi seçerek ve bir şey belli etmemeye çalışarak söylemeye çalışıyordum.

Dişlerimi birbirine bastırıyordum, göğsümde bağladığım kollarım gergindi ve ellerimi sıkıyordum. Kıskançlık hissi içime dolarken nefes alışverişimde hızlanmıştı.

"Derya biraz sakin olur musun? İnsanlar bize bakıyor."dedi Berk.

Etrafıma baktım yakında oturan birkaç kişinin gözleri bize dönmüştü. Onlara gülümsedim ve tekrar Berk ile Ceydaya döndüm.

"Bunun seni ilgilendirdiğini düşünmüyorum. Hem kendin söyledin ayrıldınız. Berk'in etrafında olmam seni neden rahatsız ediyor ki? Ondan çok net bir şekilde ayrıldığına şahit oldum."

"Oldun" dedim gözlerimi açarak ona baktım ve sanki bunu bilmiyormuş gibi şaşırdım. "Evet ondan ayrıldım ama hemen sana koşacağını tahmin etmemiştim."

"Derya yeter artık." Berk çok net ve kesin bir sesle konuşmuştu. "Burası yeri değil."

Hiç bir şey demeden arkamı döndüm ve tekrardan Gizem'in yanına gittim.

"Ne oldu? Neden gelmiş?"

"Öğrenemedim. Bu beni delirtecek. Resmen kadının yüzüne biz ayrılmadık diye bağırasım geldi."

"Oyunu neden bitirmiyorsunuz o zaman. Bu bu kadar önemli mi?"

Gözlerimi arkadaki masadan ayırıp Gizem'e çevirdim.

"Aslında benim için değil. Söyledim ona bitirelim dedim. Doğrusunu istersen bu benden çok Berk ile ilgili bence. Her ne kadar Berk seni rahat bıraksınlar diyerek beni ikna etmeye çalışsada pek ikna olmadım."