Her hands trembled as her knees felt so weak after she puke nothing on the next morning. Nagtoothbrush muna siya bago lumabas.
Hinx was still in deep sleep. Hubad baro itong nakadapa sa kama, tanging kumot ang nakatakip sa pang-ibabang katawan nito.
Nanghihinang humiga siya sa ibabaw nito. Padapa rin para mayakap niya ang binata. She loves his smell, strawberries. Iyon ang scent ng shampoo, sabon at scrub niya at iyon na rin ang ginagamit ng binata.
"You smell so good.." Amoy niya sa leeg hubad na likod nito pataas sa leeg nito. Natutukso siyang paglandasin ang dila, she wanna taste if he taste like strawberries kahit alam niyang impossible.
"Love, it still early..." Hinx said in sleepy voice. Mukhang pagod pa sa nangyari kagabi.
She ignored him and continue sniffing his neck. Mas mabango doon, eh. Naglalaway na rin siya na tila ba isa itong strawberry. Natutukso siyang kagatin ito.
She can hear his little groans on her behavior. Mas diniin niya ang ilong sa leeg nito at hindi nga niya napigilan ang bahagyang pagkagat niyabsa leeg nito.
"Love--ahh.." Hinx moaned.
She sucked his neck wanting to taste strawberries but he taste more fine than strawberries.
Patuloy lang siya sa paghalik, sipsip at kagay sa leeg nito hanggang sa hindi niya namalayang nakahiga na pala siya sa ibabaw nito dahil sa pag-iwan niya ng mga marka sa leeg nito.
"Love, stop..." Marahang pigil sa kanya nito pero sa mukha nito ay nais pang ipagpatuloy niya ang ginagawa.
"I wanna bite you," she said pouting.
Nakita niya agad ang pagngiwi ng binata.
"O-okay, but not too much, okay?"
Agad namang lumawak ang pagngiti niya.
SHE was all smiles as they eat their lunch together, siya lang naman ang kumakain habang ang binata ay kanina pa ang panay ang ngiwi dahil sa kirot ng leeg nito.
"I like your new necklace. It suits on you." Nakangiting saad niya habang nakatingin sa leeg niting puno ng kagat at markang pagsipsip niya.
"I'm convinced that you're a vampire." Anas nito saka nilapat ang cold compress sa leeg.
"I should've drink your blood if I am."
Napasimangot lang ang binata at tinuloy ng paglapat ng cold compress. Masagana naman siyang kumain.
"I love this sinigang!" Bulaslas niya.
"You hate sinigang before. What's the sudden change?" Maingat na tanong nito.
Nagkibit balikat siya saka humigop ng sabaw. It taste perfect. Maasim.
"I don't know, I feel like eating sinigang." Sagot niya.
"Ni hindi mo nga nagalaw ang adobong baboy."
Agad na nalukot ang mukha niya.
"I hate the smell of it, pwede mo bang itabi, please?" She cutely plead him.
Hinx sighed and placed the dish away from her. Muli siyang napangiti.
Nanatiling nakatitig sa kanya ng seryoso ang binata habang siya ay masaganang kumain.
"Masama ba ang pakiramdam mo tuwing umaga?" Simpleng tanong ng binata sabay inom ng tubig.
Tumango siya at sumubo ng pagkain.
"Oo, nagsuka nga ako kanina tapos kahapon nahihilo ako." Wala sa sariling sagot niya.
Napapikit siya ng maubos niya ang sabaw. It was the best sinigang. Malasadong-malasado, sakto sa panlasa niya.
She suddenly feel conscious when Hinx stared at her for too long. Inosenting tumikwas ang isang kilay niya rito.
"Yes?"
Hinx didn't despond. Kalaunan ay napangiti ito at napailing.
"I love you, Claudia." He just said out of nowhere.
Takang-taka naman siya dito.
"Uh, thank you. Mahal rin kita." Sagot niya kasi feel niyang sagutin ito.
At that moment, Hinx soul left his body. He died.
"LET'S go out." Biglang yaya ni Hinx sa kanya.
"Ha?"
"Come on, love. Kailangan mong maarawan." Anito sabay hila sa kamay niya.
Umiling siya at inabot ang unan sa tabi niya saka niyakap iyon ng mahigpit.
"But I'm sleepy." Mahinang anas niya.
"I know, and that's normal but please we need to get out." Paglalambing pa sa kanya ng binata.
She pouted.
"Do you not love me anymore?" Naiiyak na tanong niya.
Hinx eyes widen in surprised. Agad itong nataranta.
"W-what? I love you, of course!" Agad na sagot nito.
"Then, why are you forcing me to get out? Kinulong mo 'ko kasi mahal mo 'ko, you're afraid to let me go and now you're forcing me to go out. Are you hinting me that you got tired of me already?" Her eyes watered upon saying that.
Tila sinasakal ang puso niya. How could he be that mean? Napagod na ba ito kakaintindi? O baka naman napagtanto nitong hindi na siya nito mahal?
"Stop crying, I'm sorry. That's not what I mean." Pagpapatahan ni Hinx at kinulong ang ulo niya sa pagitan ng braso nito.
"It's unhealthy for you to just stay inside the house all the time. At kakagising mo lang tapos matutulog ka ulit?"
Tumango siya rito, bahagyang kumalma. Why is she so emotional? Ang sensitive niya!
"Okay," pagpayag niya.
They walk all around the subdivision. Mabagal lang 'yung tipong tila nagdidate.
"Masakit talaga 'yung paa ko." Reklamo niya.
"I love you." Hinx just responded.
Napasimangot siya.
"Ouch! May natapakan akong bato." Pag-iinarte pa niya.
"Love, the road is cemented and always cleaned."
"My body is so heavy, I can't walk anymore.." Paglalambing niya rito.
Hinx sighed and carry her in a bridal style. Agad naman siyang napangiti.
Kusang pumikit ang mata niya ng isandal niya ang ulo sa dibdib nito, nakatulog rin siya kalaunan.
"I'll be your best man, huh?" Narinig niyang tinig ng isang boses.
Nanatili siyang nakapikit kahit gising na siya.
"Yeah, yeah. Pero hindi pa ako nag-propose, eh. Kinakabahan ako baka umayaw." Sagot ni Hinx.
Ramdam niyang karga pa rin siya nito, gaano ba katagal siya nakatulog? Hindi ba napapagod ang binata? Is he that strong?
"Okay, just don't forget to invite me. Babalik akong California but I'll be back here, just call me. Kailan ka ba magpropose?" Tanong ng kausap nito.
"Sa susunod na araw. I'm planning to surprise him, Helix." Sagot ni Hinx.
Surprise? Surprise?! She's not surprised anymore dahil nalaman niya!
Now that's a problem.
How to act surprised when you already know that there's a surprise for you?
