She never left him. Nakahiga ngayon ang binata sa kama habang nakaunan ito sa braso niya. She was playing with his hair, watching him sleeping peacefully.
This is how she imagined them years ago. Siguro if things only went smoothly they're probably married by now with kids. But things happen differently, they both become successful after that painful past.
There's no perfect relationship. That's what she learned on what she heard from Hinx' confession. Hinx wants everything to be perfect and best for her, sinalag nito lahat ng sakit para hindi lang siya masaktan. She's an insensitive selfish girlfriend that only thought about her happiness. Hindi dapat minamaliit ng binata ang sarili dahil sa mga ginawa nito, pinakita lang nito kung gaano ito katatag. He's greater om what he think he is. And the one who deserve a perfect relationship compared to the both of them is Hinx.
"Claudia..." Hinx murmured on his sleep. Napangiti siya at hinalikan ang noo nito.
He still dream of her, and that makes her hold a little bit tighter. Hindi siya bibitaw.
"I prepared a lunch. Makakauwi ka ba?" She asked hopefully over the phone. Ilang beses na rin siyang tinanggihan nito pero umaasa pa rin naman siyang isang aaraa ay papayag ito.
"On the way." He answered before ending the line.
Malawak siyang napangiti at ibinulsa ang cellphone niya. She served the food on the table and not long enough she heard his footsteps.
"Hey, mabuti at nakauwi ka." Sinalubong niya ito ng halik sa labi at ikinatuwa naman niyang hindi ito lumayo. Hindi naman ito tumugon pero sapat na 'yun sa kanya.
After that confrontation day, mas naging mailap at malamig ang binata. One week had passed and it's still the same kaya nagulat siya ng pumayag ito ngayon na kumain kasama siya.
"Here," anito sabay tutok sa kanya ng kutsarang nay lamang pagkain.
Napakurap siya sa gulat sa ginawa nito. Susubuan siya nito?
Binuka niya ang bibig at sinubo naman ng binata ang kutsara sa bibig niya. Pulang-pula ang pisngi niya habang ninguya ang pagkain.
"Mainit ba?" Biglang tanong nito tukoy sa pagkain na sinubo sa kanya.
Agad siyang umiling. Nilunok niya iyon bago sumagot.
"H-hindi naman."
"Then, why are you blushing?"
Mas lalo lang ata siyang namula sa tanong nito. Napatigil si Hinx ng makuha kung bakit siya namumula. Nakita niya ang lihim ng pagtaas ng sulok ng labi nito.
Halos hindi na niya magalaw ang kutsara dahil ang binata na ang nagpapakain sa kanya. She loves what he was doing kaya hindi siya tumutol.
Wala na rin siyang nagawa ng mag-boluntaryo ito sa paghuhugas. She just watched the mighty Hinx washed the freaking dishes his suit on. Kung makikita lang ng mga empleyado na naghuhugas ang CEO ng isang tanyag at sikat na kompanya, they'll surely won't believe it.
"What are you gonna do this afternoon?" Hinx suddenly asked. Hindi niya namalayang tapos na pala ito sa paghuhugas.
"Magdidilig ng halaman? Mainit kasi ang panahon and their leaves already turned to yellow." Aniya.
Tumango ang binata at umalis ng kusina. Buong akala niya ay aalis na ito pero laking gulat niya ng pagbalik nito sa kusina ay nakapambahay na ito.
"Let's go. I'll help you." Sabi nito at umuna ng naglakad papuntang garden.
Napakurap siya sa sinabi nito, gulat sa narinig. Si Hinx ba 'tong sa harap niya? Bakit parang nag-iba ata ang ihip ng hangin?
She shrugged it off and followed him. May dalawang hose sa garden kaya tig-isa silang nagdidilig ng halaman.
