This chapter is for Roselle! ^_^ thank you for being a good supporter in my story.. :) just continue supporting it.. thanks labs.. :*
Dear Readers (kung meron man),
Thankz at hanggang dito, nakaabot kayo.. thanks sa support niyo.. and specially, nakaabot tayo ng 2.4K reads as of now.. masaya na ako tapos nsa 200+ na votes.. It's a really big wow for me... i love you guys.. ^_^
Chapter 37:
AFTER 3 MONTHS
Lisa's POV
"Bes! Kumain ka naman" kinatok ko siya sa kwarto niya... kasama ko si Carlo papunta dito, binibisita namin si Cara.. pano naman, namamayat na, ayaw kumain simula nung magising siya last week...
*Flashback-last week*
Pumunta kami ni Mahal este ni Carlo sa hospital.. sana naman gumising na si bes... kumatok muna kami ng kwarto at pumasok, nagulat ako kasi gising na siya kaso tulala sa parang.. fvck, ano ba talagang nangyari sa kanya? Ang tanga ni Jared! Mas pinili pa yung si Shara..
"Tita, gising na pala po siya.." sabi namin ni Carlo.. si kuya Ethan medyo malaki na rin ang eyebags, kakabantay sa kapatid niya tuwing gabi, pumapasok pa din naman siya sa school this past two months... si Cara? Papakuhanin na lang ng Test para makastay pa din sa level niya ngayon.. i'm sure kaya niya yun, si bes pa?
"Gising na nga siya, pero ayaw niyang kumain ng kahit ano.. tulala pa din siya.." sabi ni Tito Robert.. "hinahanap pa rin niya si Jared" dagdag ni Tita Cindy... wala namang naging problema kila tita Cindy at tita Sheryl pati narin kila tito Robert at tito Jeff... pakiusap na lang ng parents ni Cara na wag na magpapakita si Jared sa anak nila.. wusshuu! Ang lungkot ah..
"Bes, kumain ka.. namamayat kana oh?" pag kokombinsi ko sa kanya, umiling lang siya... hayy...
"Besprend! Magpalakas ka naman para sa amin.. hindi pedeng ganyan ka oh? " sabi naman ni Carlo... reaction ni Bes? Ayun, tulala pa din.. hay.. ang hirap naman nito..
*End of Flashback*
Kumatok ulit si Carlo sa kwarto... "Besprend, kumain ka na.."
"Bes at Besprend, ayoko kumain.. kayo na lang..." sabi ni Cara... napa buntong hininga na lang ako... tsk.. ang hirap... biglang dumating si Francis na may dalang duplicate ng kwarto ni Cara.. simula kasi nung umuwi dito, nagkulong na lang siya sa kwarto.. "Lisa, ako na bahala sa kanya.. naka handa na daw ang pagkain sabi nila Tito at Tita.... bumaba na daw kayo" sabi ni Francis...
"Mahal, tara na.. si Francis na daw ang bahala.." sabi ni Carlo sakin sabay hawak sa kamay ko.. shet, kinikilig ako.. takte! HAha...
Francis' POV
"Mahal, tara na.. si Francis na daw ang bahala.." sabi ni Carlo kay Lisa, edi sila na! Haha.. di naman ako bitter... makakahanap din ako, someday! Binuksan ko yung kwarto ni Cara naka upo siya sa kama, nakasandal sa headboard at tulala... ako ang naaawa sa babaeng ito... ang payat na oh?
"Beh, kumain ka na kasi!" paglalambing kong sinabi... "A-YO-KO" madiin niyang sabi... gagawin ko kaya dito? Hirap pakainin eh...
"Naku Beh! Namamayat ka na oh? Wala ka na bang awa sa sarili mo? Niloko ka na nga, nahirapan ka, tapos mas lalo mo pang pinapahirapan yung sarili mo? Grow up Beh.. jusko! Isumpa mo na yang lalaking yan.. kung ako sayo, kakain ako, magpapasexy, magbabago, at magpapaganda... sayang beauty mo teh! Wala namang masama diba? You should try to change for the better.. hindi lang kay Jared umiikot yung mundo mo.. Osya kumain ka na.." sabi ko then i left her there.... bumaba na ako at nakita ko silang nakatingin sa akin... at tinanong nila kung bababa na daw si Cara..
BINABASA MO ANG
Stupid Cupid, Fate's Destiny.. [COMPLETE, Editing]
Teen Fictiontypically, love comes throughly, you can't say the time nor the date, you just feel it... if fate's working with you, just bear with it... everything has a reason... What if the Stupid Cupid played games? and that game is Fate's Destiny? Right now...