_29

1.2K 182 23
                                        

Z

"မင္းကဘာေတြသိလို႔လဲ"

အနည္းငယ္စဲလာၿပီျဖစ္ေသာ မိုးေရေတြၾကား ထိုလူဟာ လွည့္ၾကည့္လာတဲ့ ဘတ္ဟြၽန္းဆီ ခပ္ေျဖးေျဖးေလးေလ်ွာက္လာသည္။ဘတ္ဟြၽန္းေနာက္ကို ေျခနွစ္လွမ္းေလာက္ ဆုတ္မိသြားသည္။

"အေျပးအယူရွိတယ္ေနာ္~"

ဘတ္ဟြၽန္းသူ႔ဆီကို လူယုတ္မာဆန္ဆန္ၿပံဳးၿပီးေျပာလာတဲ့ ထုိလူေၾကာင့္ ရုပ္ရွင္ေတြထဲကလို ပိုက္ဆံသိန္းခ်ီေတြ ဘာေတြ ေပးရေတာ့မွာလားဟု ရူးေၾကာင္ေၾကာင္ေတြးမိ၏။

"ဘာ...ဘာလဲ!"

"မေၾကာက္ပါနဲ႔ ကိုယ့္အေပးအယူက...ေဘဘီနဲ႔သူငယ္ခ်င္းျဖစ္ခ်င္တယ္"

"ဟမ္?"

မိုးဖြားဖြားေတြၾကား နားမလည္ေၾကာင္အစြာ ဘတ္ဟြၽန္းျဖစ္မိ၏။

"လက္ခံနိုင္တယ္ဆိုရင္ကိုယ္ ကႀကီးကေန အ အဆံုး အဲ့အမ်ိဳးသမီးေၾကာင္းေျပာနိုင္တယ္"

ဘတ္ဟြၽန္းေရွ႕က လူကို ယံုၾကည္သင့္သလား။သို႔ေပမယ့္ ထိုလူေျပာေနပံုက ထိုမိန္းမနဲ႔ ရင္းနွီးဖူးတဲ့လူတစ္ေယာက္လိုတစ္ကယ္ ကႀကီးကေန အ အဆံုးေျပာျပနိုင္တဲ့ပံုပင္။

ဒီလိုဆို ဘတ္ဟြၽန္းအတြက္ ထိုသူနွင့္ သူငယ္ခ်င္းျဖစ္ေပးရမွာ သိပ္ေတာ့မခက္ခဲေပမယ့္ ထိုလူက အီစီကလီစကားေတြ သိပ္ေျပာလြန္းသည္။

"တစ္ကယ္လား!"

"အင္း..."

ဘတ္ဟြၽန္းမယံုခ်င္ယံုခ်င္နဲ႔ သူ၏လက္ကို ေရွ႕သို႔ထုတ္လိုက္သည္။တိတ္သြားၿပီျဖစ္ေသာ မိုးေရေတြၾကား ထိုလူက ဘတ္ဟြၽန္းလက္ေသးေသးေလးကို လာေရာက္ဆုတ္ကိုင္သည္။

"သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သြားၿပီေပါ့ သဲေလး!"

"အင့္!"

ထို႔ေနာက္ လက္ကနဲ ဇက္ကနဲဆြဲယူကာ အဖက္ခံလိုက္ရတဲ့ဘတ္ဟြၽန္းခမ်ာ 'အင့္'ကနဲ အသံေသးေသးေလးထြက္ကာ ထိုလူ၏ ရင္ခြင္ထဲ ေရာက္သြားရသည္။

"အိေနတာပဲ"

"ဖာ့ခ္!ဖယ္စမ္း!!"

"အိုး~"

ဘတ္ဟြၽန္း သတိျပဳမိမွပင္ ထိုလူ႔အားဆဲေရးကာ
အသားယူလြန္းတဲ့ထိုလူကိုဘတ္ဟြၽန္းထုရိုက္ကာ ထိုလူ၏ ရင္ခြင္ထဲမွ ရုန္းထြက္လိုက္သည္။ထိုလူကဘတ္ဟြၽန္းလက္သီးဒဏ္ေၾကာင့္နာသြားတဲ့ရင္ဘက္ကို ဟန္မူပိုရင္း မ်က္နွာရွံု႔ျပသည္။

DARK STRAWBERRY [COMPLETED]Where stories live. Discover now