_10

1.4K 216 6
                                        

z

"မင္းရိုက္ျပန္ၿပီမို႔လား"

အိမ္ထဲကို ေဆးအိတ္ကို ဆြဲလ်က္ ၀င္လာတဲ့ ဂေယာင္ဆူးက
ခ်န္းေယာလ္က္ု တန္းစီးႀကိဳလို႔ေမးသည္။ရိုက္ခံရတိုင္း ခ်န္းေယာလ္ လက္ဆေၾကာင့္ ဖ်ားနာတတ္သည့္ ဘတ္ဟြၽန္းကို ငယ္စဥ္ကတည္းကပင္ ဂေယာင္ဆူးက ကုသေပးခဲ့ရသည္။
ဘတ္ဟြၽန္းက အားနည္းေပ်ာ့ညံ့သည္မဟုတ္ေပမယ့္ ခ်န္းေယာလ္၏ ရိုက္သည့္အားကပင္ ဖ်ားနာသည္ထိ ျဖစ္ေစသည္။

ျပန္မေျဖလာတဲ့ ခ်န္းေယာလ္ကို ဂေယာင္ဆူး လ်စ္လ်ဴရႈရင္း အိမ္ေပၚထပ္က ဘတ္ဟြၽန္း၏ အခန္းဆီေျပးတက္သြားသည္။အပူခ်န္အတင့္သင့္ အခန္းငယ္ေလးထဲတြင္ ေစာင္ထဲ၌ ေကြးေနေသာ ဘတ္ဟြၽန္းအား ေတြ႕ရသည္။ေဘးနားတြင္လည္း ေလာေလာလတ္လတ္ျပဳတ္ထားေသာ ဆန္ျပဳတ္ပူပူတစ္ပန္းကန္က အေငြ႕တစ္ေထာင္းေထာင္းထေနသည္။

"ဘတ္ဟြၽန္း..ဘတ္ဟြၽန္း"

ပုဇြန္ထုပ္ေလးလို ခပ္ေကြးေကြးေလးအိပ္ေနေသာ  ဘတ္ဟြၽန္းကို သာသာေလးနိႈးလိုက္ေသာ ဂေယာင္ဆူးမွာ လက္မွတစ္ဆင့္ ခံစားမိေသာ ခပ္ေႏြးေႏြး အပူရွိန္ေလးေၾကာင့္ မ်က္ေမွာင္ေလးကို ခပ္ေသးေသးက်ံဳ႕ရင္း ဘတ္ဟြၽန္းအား ထပ္မံနိွးလိုက္သည္။

"ဘတ္ဟြၽန္း..ကေလးေလး"

"အင္း...ဟင္း  ဦးေလးဂေယာင္ဆူး"

မပီမသအသံေသးေသးေလးျဖင့္ ဂေယာင္ဆူးအားေတြ႕သည္နွင့့္ေခၚလာေသာ ဘတ္ဟြၽန္းအား
ဂေယာင္ဆူးက ၿပံဳးရင္း...

"အင္း...ဒီမယ္ အပူခ်ိန္ေငြ႕ေငြ႕ေလးရွိေနတယ္။ဖ်ားမွာဆိုးလို႔ ေဆးေသာက္ရေအာင္ ၿပီးရင္ ေဆးထိုးေပးခဲ့မယ္"

အိပ္ခ်င္မူးတူးေလး ဘတ္ဟြၽန္းဟာ ေဆးဟူေသာ အမည္နာမေၾကာင့္ မ်က္နွာႏုႏုဟာ ရွံု႔မဲ့သြားသည္။ဂေယာင္ဆူးဟာ ဘတ္ဟြၽန္း၏ မ်က္နွာအမူအာ မဲ့မဲ့ေလးေၾကာင့္ သေဘာတက် ၿပံဳးရင္း ဘတ္ဟြၽန္းအား ကုတင္ေပၚ ေက်ာမွီထိုင္ေစရန္ ထူမလိုက္သည္။

"အ့"

အားျပဳကာ ထိုင္လိုက္သည္နွင့္ပင္ တင္ပါးက ေလာေလာလတ္လတ္က ရုိက္ခံထိ ဒဏ္ရာေၾကာင့္ ဘတ္ဟြၽန္းဟာ ရွံု႔တြလို႔ညီးညဴလိုက္သည္။ဂေယာင္ဆူးဟာ ျပာျပာသလဲဘတ္ဟြၽန္းအား ၾကည့္ရင္း ဒီေလာက္ထိ ျဖစ္ေအာင္ ရိုက္ထားသည့္ သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူအား စိတ္ထဲကပင္ အျပစ္တင္လိုက္သည္။

DARK STRAWBERRY [COMPLETED]Where stories live. Discover now