_54

977 152 2
                                    

z

ကိုင္ဆိုျခင္းမရွိ ျပန္ေျဖလာျခင္းအလ်င္းမရွိသည္းဖုန္းCall။
အရူးတစ္ေယာက္လို တစ္တီတီ၀င္ၿပီး ျပန္ေျဖမည့္သူမရွိသည့္ ဖုန္းကို ထိုင္ေစာင့္ေနရသည့္ ဘတ္ဟြၽန္းမ်က္၀န္းေတြက မိႈင္းၿငိဳၿငိဳ႕နဲ႔။ဒီေန႔နဲ႔ဆို ဒယ္ဒီသူ႔ဆီဖုန္းမဆက္တာ ၃ ရက္ရွိၿပီ။
ဒယ္ဒီတစ္ခုခုမ်ားျဖစ္လို႔လားစိတ္နဲ႔ဘတ္ဟြၽန္းစိတ္ေတြက ေရာက္ယက္ခက္ၿပီး မစားနိုင္မေသာက္နိုင္။တစ္ဖက္က ေခၚဆိုလာျခင္းမရွိသည့္အေလ်ာက္ ဘတ္ဟြၽန္းဘက္က ေခၚဆိုျပန္ေတာ့လည္း ဆက္သြယ္မႈဧရိယာျပင္ပ ဆိုသာစကားနွင့္သာ ဆံုေတာ့သည္။

"ေက်ာင္းသြားဖို႔အဆင္သင့္ျဖစ္ပါၿပီ"

"ဟုတ္ကဲ့ ဦးေလးဂ်က္"

ျပန္ေျဖလာျခင္းမရွိသည့္ ဖုန္းအား ဆက္ေနရာမွရပ္ရင္း လြယ္အိတ္ကိုေကာက္ဆြဲကာ ေက်ာင္းသြားဖို႔ရန္ထြက္လာခဲ့သည္။မိႈင္ေတြေတြနဲ႔ ဘတ္ဟြၽန္းက ၀တ္ထားတဲ့ မီးခိုးေရာင္နဲ႔ပါ ခံစားခ်က္ေတြနဲ႔အလိုက္ လိုက္ဖက္ေနသည္။
ကားေပၚကေန တစ္လမ္းလံုး စိတ္လြတ္ရာ ေငးလာခဲ့ၿပီးမွေက်ာင္းကို ဘယ္လို ေရာက္ခဲ့သလဲ မသိခဲ့။
တကၠသိုလ္၀င္းထဲ စ၀င္လာကတည္းက သူ႔အား အေပါက္၀ေရွ႕မွာ ရပ္ေစာင့္ေနေသာ အယ္လာအား တန္းျမင္ေတြ႕ရသည္။

ဒီရက္ပိုင္း အယ္လာနဲ႔ ဘတ္ဟြၽန္းက သိပ္ေပါင္းမိေနသည္။အယ္လာက စကားမ်ားတဲ့မိန္းကေလးေပမယ့္လူမႈဆက္ဆံေရးနဲ႔ စိတ္သေဘာထားကေတာ့ အေတာ္ေကာင္းသည့္မိန္းကေလးပင္။

"ဒီေန႔ေနာက္ၾကတာပဲ ဘစ္ခြန္း"

ေက်ာင္းထဲစေရာက္ေရာက္ခ်င္းဘတ္ဟြၽန္းပုခံုးကို ခပ္ဖြဖြရိုက္ရင္း ဘတ္ဟြၽန္းနာမည္အား မပီမသ ေခၚလာတဲ့ ျပင္သစ္မေလး အယ္လာကို ဘတ္ဟြၽန္းအျပစ္တင္စကားမဆိုမိေတာ့။အယ္လာပါးစပ္ကထြက္လာသည့္ ဘတ္ဟြၽန္းနာမည္ဟာ အနည္းငယ္ရယ္ခ်င္စရာေပမယ့္ ဘတ္ဟြၽန္းလည္း ျပင္သစ္စကားကို စသင္ကာစက အေတာ္ကိုခက္ခဲခဲ့ေသးတာပဲ။

"အင္း...အိပ္ယာထ ေနာက္က်သြားလို႔"

"ဘစ္ခြန္းက အိပ္ပုတ္ႀကီးတာပဲ"

"ဟီး"

အတူတူေကာ္ရစ္တာတစ္ေလ်ွာက္ လမ္းေလ်ွာက္လာခဲ့ရင္း ဘတ္ဟြၽန္း ဟီး ကနဲရယ္ျပလိုက္သည္။

DARK STRAWBERRY [COMPLETED]Where stories live. Discover now