Z
"ဒီေန႔ေက်ာင္းပိတ္ရက္ေတာင္ မင္းတေကာက္ေကာက္လိုက္ေနေတာ့တာပဲ!"
ဘတ္ဟြၽန္းေဘးနားက ေကာ္လိုလိုက္ကပ္ေနေသာ လိုအီ့အားၾကည့္ကာ ၿငီးျငဴစြာေျပာလိုက္သည္။အိမ္မွာမေနခ်င္တဲ့
ဘတ္ဟြၽန္းခမ်ာ အျပင္ထြက္လာတာေတာင္ သူရွိသည့္ေနရာတိုင္း ေအာ္တိုေတြ႕ေနရသည့္ လိုအီေၾကာင့္ စိတ္အိုက္လာသည္။"မင္းတစ္ေန႔ေန႔ ဘာလုပ္စရာမွမရွိဘူးလား လိုအီ?"
"ကိုယ့္အလုပ္က မင္းေလ!"
"စိတ္ေလလိုက္တာကြာ!"
ဘတ္ဟြၽန္းပလပ္ေဖာင္းေပၚမွာ ေဆာင့္ထိုင္လိုက္ရင္း ဆံပင္ေတြကိုဆြဲဖြကာ ေျပာေတာ့ လိုအီက ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတဲ့ ကေလးငယ္ေလးကို သေဘာက်သလိုၾကည့္ေနတဲ့ မ်က္နွာထားနွင့္ နႈတ္ခမ္းေတြက ခပ္ၿပံဳးၿပံဳးရယ္။
"ေဘဘီ ပ်င္းေနတယ္ဆို..ကိုယ္ေနရာတစ္ခုလိုက္ပို႔မယ္"
"ဘယ္လဲ!"
"ေရာက္ရင္သိမွာေပါ့"
လိုအီစကားေၾကာင့္ ဘတ္ဟြၽန္းခပ္ေတြးေတြးေလးျဖစ္သြားသည္။လ်ွိ႔၀ွက္တတ္တဲ့ လိုအီက သူ႔ကိုလိမ္ေခၚၿပီး ေရာင္းစားသြားမွာေတာ့ မဟုတ္ဘူးမို႔လား။
ဘာေနေန ေနာက္ဆံုးေတာ့ ဘတ္ဟြၽန္း လိုအီေခၚသြားရာေနာက္ လိုက္လာခဲ့ရတာပါပဲ။
လိုအီ့ေနရာက နည္းနည္းေတာ့ ေၾကာက္စရာေကာင္းေနသည္။ေျခာက္ျခားဖြယ္ရာေကာင္းလြန္းတဲ့အိမ္ႀကီးေရွ႕ ကားကိုထိုးရပ္လိုက္ေတာ့ ဘတ္ဟြၽန္း လိုအီ့အက်ီစအား က်စ္က်စ္ပါေအာင္ဆုတ္ကိုင္မိသည္။သရဲေၾကာက္တဲ့ ဘတ္ဟြၽန္းနဲ႔ေတာ့ ေတြ႕ၿပီပဲ။
"မင္းငါ့ကို သရဲအိမ္ေခၚလာတာလား"
"ဟားဟား ေျပာလိုက္မွျဖင့္ ေဘဘီရာ..ကိုယ္အခုေခၚလာတာ ေဘဘီလြတ္ေနတဲ့ တစ္ကြက္ဆီေလ"
ေျပာရင္း လိုအီက wink တစ္ခ်က္လုပ္ျပလာသည္။ဘတ္ဟြၽန္း လိုအီ့ကိုမယံုခ်င္ေတာ့ဘူး။အၿမဲတမ္း လိုအီက ထူးထူးဆန္းဆန္းေတြ ေျပာတတ္ၿပီး အရာအားလံုးသိေနတတ္တယ္။
"ငါ...ငါေၾကာက္တယ္"
"မေၾကာက္ပါနဲ႔...လာကိုယ့္လက္ကိုကိုင္ထား"
YOU ARE READING
DARK STRAWBERRY [COMPLETED]
OverigThe Dark Strawberry Means 2028 Love~ •age gap• :Zawgyi & Unicode: Own Story - Burmese It is the story of love between an adoptive father and son!! If you don't like this type, don't read it ‼️