_22

1.2K 190 49
                                    

Z

ညက ဘာမွမစားခဲ့ရတာေၾကာင့္ တစ္ဂြီဂြီျမည္ကာ အသံစံုဟစ္ေနေသာ ဗိုက္ေၾကာင့္ ဘတ္ဟြၽန္းနိုးထလာခဲ့ရေလၿပီ။
မ်က္လံုးတန္းဖြင့္လိုက္ျခင္းမွာပဲအျမင္အာရံုေတြ ေ၀၀ါးစြာ သူရွင္းလင္းေနေသာ မ်က္နွာက်က္ကို ျမင္လိုက္ရသည္။

ဦးေနွာက္ကို စတင္အလုပ္ေပးလိုက္ေတာ့ မေန႔ညက အျဖစ္အပ်က္အား သတိရမိကာ မ်က္နွာေပၚက ေဆးလူးထားေသာ ေနရာအခ်ိဳ႕အား လက္ျဖင့္တို႔တိၾကည့္လိုက္သည္။

တစ္ကိုယ္စာေပၚေသာ မွန္ေရွ႕မွာ ထကာသြားရပ္ၾကည့္ေတာ့ ေဖာင္းကားအစ္ေနေသာ မ်က္ခြံေတြက မေန႔ညက အေတာ္တန္ၾကာ ငိုငဲ့သည္ေၾကာင့္ပင္။

မ်က္နွာသစ္သန္႔စင္ၿပီး ေက်ာင္းသြားဖို႔ရာ လြယ္အိတ္ဆြဲ ေအာက္ထပ္ဆင္းလာေတာ့ ရယ္ရယ္ေမာေမာ စကားေျပာသံေတြဟာ ေလွကား၀နားထိပင္ က်ယ္ေလာင္စြာၾကားရေလသည္။

သူတစ္ခါမွ မၾကားရဘူးေသာ ဒယ္ဒီ့ရယ္သံေတြဟာ ရွင္းလင္းျပတ္သားစြာ ၾကားေနရသည္။
ေပေစာင္းေစာင္းနဲ႔ ရယ္ေမာေပ်ာ္႐ႊင္ေနၾကတဲ့ ဧည့္ခန္းဘက္ကို ရပ္ကာစိုက္ၾကည့္ေနေတာ့ ၂ေယာက္တည္း ၿပံဴးေပ်ာ္ေနၾကေသာ ဒယ္ဒီနွင့္ အေမဆိုေသာ အမ်ိဳးသမီးဟာ လွည့္ုၾကည့္လာသည္။

"သားငယ္ေက်ာင္းသြားေတာ့မွာပဲ"

အမ်ိဳးသမီးဟာ ျပန္ေျဖဆိုလာျခင္းမရွိတဲ့ ဘတ္ဟြၽန္းကိုၾကည့္ရင္း သူမလက္ကိုင္အိတ္ထဲကတစ္ခုကို ထုတ္ယူေပးလာသည္။

"သားဒယ္ဒီက မအားဘူးေလ အဲ့တာမုိ႔ အေမကားေသာ့ေပးလုိက္မယ္။ဒီေန႔ေတာ့ ကိုယ့္ဘာသာေမာင္းသြားလိုက္ေတာ့ေနာ္ ခ်န္းေျပာတာကေတာ့ သားကားေမာင္းတတ္ေနၿပီဆိုပဲ"

"ဘတ္ဟီမလုပ္.."

ဘတ္ဟြၽန္းအစတုန္းက မယူပဲ ဒယ္ဒီအားလိုက္ပို႔ရန္ အပူကပ္ခ်င္ေပမယ့္ ဒယ္ဒီ့၏ တားဆီးသံထြက္ေပၚလာသည္ေၾကာင့္ အ႐ြဲ႕တိုက္ခ်င္တဲ့ မေကာင္းတဲ့ အေတြးစိတ္ကေလးက ၀င္လာေတာ့ ကားေသာ့ကိုဆြဲယူကာ ထြက္လာေတာ့သည္။

"အင္း..သြားၿပီ!"

ဒယ္ဒီက ဘတ္ဟြၽန္းကို ကားေမာင္းသင္ေပးၿပီးၿပီမို႔ ဘတ္ဟြၽန္းေမာင္းတတ္သေလာက္ေတာ့ ေမာင္းတတ္ေနပါၿပီ။
ဒယ္ဒီ့၏ တားဆီးသံက အသက္မျပည့္ေသးလို႔ ေမာင္းခြင့္မေပးတာသူသိေပမယ့္ သူအသက္မျပည့္ေသးမွန္း သိသည့္တိုင္ အေမဆုိေသာ သူမက ကားေမာင္းသြားဖို႔ ေခ်ာေခ်ာခ်ဴခ်ဴေပးလိုက္တာကိုက..

DARK STRAWBERRY [COMPLETED]Where stories live. Discover now