Z
"ဘာ!!!"
"အရမ္းမေအာ္ပါနဲ႔ လုဟန္ရာ!"
စပီကာဖြင့္မထားသည့္တိုင္ တစ္ဖက္က လုဟန္၏ ေအာ္သံေၾကာင့္ ဖုန္းအား နား နားကပ္ထားမိသည့္ဘတ္ဟြၽန္းကိုယ့္ကုိကိုယ္သာ ႀကိမ္ဆဲလိုက္ပါသည္။အူသြားတဲ့နားအားခပ္ၾကမ္းၾကမ္းပြတ္လိုက္ရင္း....
"အရမ္းအံၾသသြားလားေဟ့ေကာင္!"
"မအံၾသပဲေနမလားကြ ကိုယ့္သူငယ္ခ်င္းႏုႏုထုထုဖုဖုဥဥေလး လူပ်ိဳရည္ပ်က္တာ ငါက၀မ္းသာအားရလက္ခုပ္ထတီးရမွာလား!"
ဘတ္ဟြၽန္းဖုန္းကိုင္ရင္း တစ္ဖက္က မျမင္နိုင္တဲ့လုဟန္အား
မဲ့ျပလိုက္သည္။"မင္းေျပာစမ္း!ေျပာစမ္း!မင္းတို႔ ဘယ္လိုဟိုဟြာပုၾကတာလဲ"
ထံုးစံအတိုင္းလုဟန္က အေရးႀကီးအေၾကာင္းအရာထက္ ဒါေတြပိုစိတ္၀င္စားသည္။တစ္မ်ိဳးထင္လည္းမတတ္နိုင္ေပမယ့္ လုဟန္က အင္နိုးစန္႔ေလးပါေနာ္...
"ဘယ္ကဟိုဟြာ!"
"ခ်ီးပဲေဟ့!တံုးခ်က္က...မင္းတို႔ေတြ...ဘုက်ိအုစိအားအားအား လုပ္ၾကတာေျပာတာကြ!"
အားႀကီးနဲ႔ ေျပာခ်လိုက္တဲ့ လုဟန္ေၾကာင့္ဘတ္ဟြၽန္းမ်က္နွာက ရဲတက္လာသည္။ဘတ္ဟြၽန္းျမင္ေနရသည့္ မွန္ထဲက သူ႔ပံုစံဟာ ေၾကာက္ရုပ္သဖြယ္မလႈပ္မရပ္နွင့္ အသားအေရဟာခရမ္းခ်ဥ္သီးနွင့္ပံုစံတူနီရဲေနသည္။
"အဲ...အဲ့ဒါကကြာ...ငါ့ေမြးေန႔တုန္းက...ေဆးခပ္ခံရၿပီး...
အဟင္း....အဲ့လို...အဲ့လို"ေျပာရမည္ကိုရွက္၍ ဆက္မေျပာထြက္သည့္ ဘတ္ဟြၽန္းက လံးုလံုးရွက္ေန၏။အျပင္မွာသာ လုဟန္ဘတ္ဟြၽန္းအခုျဖစ္ပ်က္ေနတဲ့ရုပ္ကိုသာေတြ႕ရင္ထိုင္ေလွာင္ေနမည္ဆိုတာ ႀကိမ္းေသ၏။
သို႔ေပမယ့္...
ဘတ္ဟြၽန္းေျပာေသာစကားကိုနားမလည္တာ လုဟန္တစ္ေယာက္တည္းမ်ားလားပင္။ဗြင္းဗြင္းရွင္းရွင္းေျပာ ဒီေကာင္ထီေပါက္မွာစိုးလို႔လား။"မေျပာနဲ႔ေတာ့ေဟ့...အဲေတာ့ မင္းအခု ေယာက်္ားရေတာ့မွာေပါ့ ဦးေလးခ်န္းေယာလ္နဲ႔!"
"အင္း .."
ဘတ္ဟြၽန္းအေျဖနဲ႔အတူ တစ္ဖက္ကလုဟန္က ခဏၿငိမ္သက္သြားေသာ္ျငား တစ္ေယာက္တည္း ဘာေတြေတြး ဘာေတြစိတ္ကူးလိုက္သည္မထင္ တစ္ခစ္ခစ္ထရယ္လာသည္။
YOU ARE READING
DARK STRAWBERRY [COMPLETED]
RandomThe Dark Strawberry Means 2028 Love~ •age gap• :Zawgyi & Unicode: Own Story - Burmese It is the story of love between an adoptive father and son!! If you don't like this type, don't read it ‼️