_32

1.2K 178 10
                                    

Z

"ဟိုဘတ္ဟြၽန္း ဘာေတြလုပ္ေနမလဲ မသိဘူး"

အရိပ္ရသစ္ပင္ႀကီးေအာက္က လုဟန္က စာအုပ္ေတြတစ္ေပြ႕ပိုက္သယ္ရင္းခပ္တိုးတိုး႐ြတ္၏။အၿမဲလိုလို ရန္ျဖစ္သတ္ေနၾကတဲ့ သူငယ္ခ်င္းအရင္းႀကီးကိုလည္း သတိရေနေလၿပီ။

"လုဟန္!"

ခပ္ေတြးေတြးျဖစ္ေနေသာ လုဟန္နားစည္၀ထိကို လာရိုက္ခတ္သည္က ၾသရွရွနွင့္ရင္းႏွီးေသာ အသံ...။ထိုင္ေနေသာ လုဟန္အေပၚ အုပ္မိုးလာေသာ အရိပ္ေၾကာင့္ ေမာ့ၾကည့္မိေတာ့..

"အုပ္ႀကီး!!"

လုဟန္အေခၚေၾကာင့္ ပိုက်ံဳ႕သြားတဲ့ မ်က္ခံုးေတြေၾကာင့္ စိတ္ထဲမွာ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ပင္ရိုက္လိုက္သည္။အုပ္ႀကီးက ဘယ္လိုလုပ္...?

"အဲ..မဟုတ္"

"ဘယ္လိုေရာက္ေနတာလဲ!"

မၿပံဳးမရယ္မ်က္နွာထားတည္တည္နဲ႔ ေမးလာသည္ေၾကာင့္ ဂလုကနဲ ျမည္ေအာင္ တံေတြးၿမိဳခ်မိ၏။အုပ္ႀကီးစက္ကြင္းက ဘယ္အရိပ္ေနေန ဘယ္ေတာ့မွ လုဟန္အတြက္ လြတ္လမ္းမရွိ။

"ဟို...ဟို..ကြၽန္ေတာ္..."

ဆယ္ဟြန္းက မ်က္ေမွာင္က်ံဳ႕ၾကည့္ရင္း စကားလမ္းစပ်က္သြားတဲ့ လုဟန္က ရွိသမ်ွဘုရား အကုန္တေနရသည္။
အထူးအဆန္းေမးလာပံုက သူေက်ာင္းေျပာင္းဖို႔တင္တဲ့ဖိုင္က
ေက်ာင္းအုပ္ဆီမေရာက္ခဲ့ဘူးထင္။

"ေက်ာင္းအုပ္အို.."

အထစ္ထစ္အအနွင့္ ေၾကာက္ဒူးတုန္ေနေသာ လုဟန္ကုိ ထိုအရာက ကယ္တင္လိုက္တာပင္။ဆယ္ဟြန္းက ေခၚေနေသာ သူကို တစ္ခ်က္လွည့္ၾကည္ကာ  ေခါင္းတစ္ခ်က္ညိတ္ျပၿပီး လုဟန္ကို ခပ္စူးစူး တစ္ခ်က္ၾကည့္ကာထြက္သြားသည္။

လုဟန္က မေျပေသးေသာ အေၾကာက္တရားေတြၾကား တံေတြးကိုထပ္မံ ဂလုကနဲ ၿမိဳခ်မိျပန္၏။ဘယ္ေရာက္ေရာက္ မလြတ္နိုင္တဲ့ အုပ္ႀကီးက အရမ္းအုပ္ႏုိင္လြန္းတယ္။

_____________

"မင္းငါ့ကိုမေနွာက္ယွက္ပါနဲ႔ကြာ~"

ၿငီးျငဴသဖြယ္ ဘတ္ဟြၽန္းဆိုရင္း ေခါင္းေပၚက လိုအီဖြသြားေသာ သူ၏ဆံသားမ်ားကို သပ္ရင္း ရယ္ေမာေနေသာ လိုအီ့အား မ်က္ေစာင္းထိုးလိုက္သည္။

DARK STRAWBERRY [COMPLETED]Where stories live. Discover now