🔥រឿងគុំនំសាងស្នេហ៍The End🔥

part 23

ពេលព្រលឹមស្រាងៗយើងឃើញមានរាងកាយមួយដេកសន្លប់នៅនុងឆ្នេរសមុទ្រហើយម្នាក់នោះគ្មាននរណាក្រៅពីជីមីននោះទេព្រោះថាតាំងពីយប់មកគឺយ៉ុនហ្គីរកអត់បានឃើញទេ។
«អ្នកណាគេនិងមិចមកគេងអីត្រង់នេះ»បុរសដែលរកសុីតាមឆ្នេរសមុទ្រឃើញហើយក៏ឧទានឡើង។
«គេសន្លប់ឬស្លាប់ទៅនេះ តែថានៅមានដង្ហើមតើ»បុរសនោះនិយាយរួចក៏បីជីមីនទៅផ្ទះរបស់គេដែលនៅក្បែរនោះ។
ងាកមកមើលអ្នកខាងនេះវិញគឺឆ្លេឆ្លាជាងមាន់រកពងទៀត។
«បើពួកអែងរកមិនឃើញទេត្រៀមស្លាប់ទៅ»យ៉ុនហ្គីនិយាយដោយសម្លែងធ្ងន់ទៅកាន់កូនចៅរបស់គេ។
«តែចៅហ្វាយពួកខ្ញុំប្រឹងរកអស់លទ្ធភាពហើយតាំងពីយប់មកម្លេះ គឺរកមិនឃើញទេប្រហែលជាទឹកសមុទ្របក់ទៅបាត់ហើយទេដឹង»កូនចៅ
«បិទមាត់អែងទៅអាចង្រៃ»គ្រាន់តែឮពាក្យនិងភ្លាមយ៉ុនហ្គីហក់ទៅដាល់កូនចៅមួយដៃយាងដំណំ។
«សុំទោសចៅហ្វាយ»កូនចៅនោះសុំទោសដោយអោនមុខចុះ។
«យើងមិនត្រូវការពាក្យសុំទោសទេ យើងត្រូវការយកអាក្មេងនោះមកវិញ»យ៉ុនហ្គី។
«បាទចៅហ្វាយ»កូនចៅ។
«បើមកវិញមិនបានអាក្មេងនោះមកជាមួយទេ ត្រៀមងាប់អត់ដីកប់ទៅពួកអែង»យ៉ុនហ្គី
«ខ្ញុំដឹងហើយពួកយើងនិងព្យាយាម»ថាហើយពួកកូនចៅជាច្រើនអ្នកក៏នាំគ្នាតាមរកជីមីនបន្តទៀត។
«ហឹសគិតថាគេចពីយើងផុតមេន កាលណាយើងមិនទាន់ឃើញសាកសពអែងយើងមិនជឿថាអែងស្លាប់ដែរ»យ៉ុនហ្គីថាហើយក៏ចេញពីផ្ទះដើម្បីតាមរកជីមីនបន្តទៀត បើគិតពីយប់មិញមកយ៉ុនហ្គីមិនបានដេកពួនស្អីទេ គឺថាតាមរកជីមីនពេញមួយយប់។ ជឿដែរថាមិនមានចិត្តសូម្បីតិចទាស់តែថាគុំនំបាំងមុខធំពេកលេងឃើញក្តីស្រឡាញ់ ការបារម្ភដ៏តូចស្តួចស្តើងដែលធ្លាប់អោយក្មេងប្រុសម្នាក់នេះហើយ។

ក្រលេកមកមើលជីមីនពេលនេះវិញ:
«អែងដឹងខ្លួនហើយមេនទេ»បុរសម្នាក់នោះ
«នេះខ្ញុំអត់ទាន់ស្លាប់ទេអី»ជីមីននិយាយទាំងបែបភ្ញាក់ផ្អើល។
«មិនទាន់ស្លាប់ទេ»បុរសនោះក៏ឆ្លើយទាំងអស់សំណើច។
«មិចក៏បងសើចខ្ញុំ»ជីមីនសួរទាំងជ្រួញចិញ្ចើម
«គ្មានអីទេមុខអែងគួរអោយចង់សើច»បុរសនោះនិយាយបណ្តើរសើចបណ្តើរ។
«នេះបងអ្នកជួយជីវិតខ្ញុំមេនទេ»ជីមីន
«បាទបងឃើញអែងនៅឆ្នេរសមុទ្រនេះមានរឿងអីមេនទេទើបអែងទៅនៅទីនោះវិញ»បុរស
«គឺថា...»ជីមីន
«មិនអីទេ ខ្ញុំមិនចង់ដឹងទេ»ឃើញជីមីននិយាយមិនចេញគេក៏និយាយកាត់។
«ខ្ញុំដូចជាធ្លាប់ឃើញបងពីមុនមក»អង្គុយមើលមុខបុរសម្នាក់នោះមួយសន្ទុះជីមីនក៏ឧទានឡើង។
«បងក៏ដូចគ្នា ប្រហែលមុខអែងដូចធ្លាប់បានជួបតែរកនឹកមិនឃើញថាបានជួបនៅឯណា»បុរស
«អឹម គឺថា.. អរខ្ញុំចាំបានហើយបងគឺជាបុរសម្នាក់ដែលនាំខ្ញុំទៅស្រវាងាវនិងមេន»ជីមីន
«អរគឺថានិងហើយ»បុរសនោះនិយាយទាំងញញឹម
«ពិតជាចៃដន្យណាស់ជួបបងម្តងទៀតហើយ ជួបបងពីរលើកបងជួយខ្ញុំទាំងពីលើក ខ្ញុំមិនដឹងបានអីមកសងបងទេ»ជីមីន
«មិនបាច់សងអីទេ ខ្ញុំមិនចង់បានអីទេ នេះញាំបបរាិនទៅ មើលទៅអែងដូចជាអស់កម្លាំងណាស់ ញាំហើយប្រាប់ខ្ញុំផ្ទះនៅឯណាចាំខ្ញុំជូនទៅ»បុរស
«បាទ តែថាបងឈ្មោះអី»ជីមីន
«ខ្ញុំឈ្មោះម៉ាក»ម៉ាក
«ខ្ញុំឈ្មោះជីមីន រីករាយដែលបានស្កាល់»ជីមីននិយាយទាំងសើចលិបភ្នែក
«បាទឆាប់ញាំទៅបបរត្រជាក់អស់ឡូវហើយ»ម៉ាក
«បាទ»ជីមីនញាំបបរផងសួរនាំម៉ាកផង សើចក្អាកក្អាយពេញផ្ទះខ្ទមជិតមាត់សមុទ្រនោះ។(ផ្ទះនៅបណ្តោះអាសន្នរបស់ម៉ាកទេ)។និយាយសើចបានមួយសន្ទុះស្រាប់តែ:
«ផាំងៗ»វាជាសម្លេងធាកទ្វាររបស់យ៉ុនហ្គី។បើគិតថយក្រោយបន្តិចកូនចៅយ៉ុនហ្កីបានសួរនាំអ្នកក្បែរនោះក៏បានដឹងថាមានគេយកក្មេងប្រុសមកទីនេះប្រហែលជាជីមីនប្រាកដណាស់ទើបសម្រុកមកដោយគ្មានក្រែងចិត្តក្បាលអាណាទេ។
«មកសង្ងំសុខនៅទីនេះសោះ អែងដឹងថាអ្នកផ្ទះគេតាមរកអែងគ្រប់គ្នាទេ»យ៉ុនហ្គីនិយាយទាំងស្រែកកំហក។
«វាមិនដូចលោកគិតទេ គាត់គ្រាន់តែអ្នកជួយជីវិតរបស់ខ្ញុំប៉ុណ្ណោះ»ជីមីន
«អ្នកជួយជីវិតហ៎»ឮចឹងហើយយ៉ុនហ្គីកាន់តែខឹងក្តៅស្លឹកត្រចៀកលើសដើម។
«បាទមេនហើយខ្ញុំឃើញជីមីនសន្លប់នៅមាត់ឆ្នេរខ្ញុំក៏យកគេមកទីនេះ ព្រោះថាខ្ញុំមិនស្កាល់ផ្ទះជីមីនទេ»យ៉ុនហ្គី
«អែងទៀតហើយ»មិញរវល់តែខឹងភ្លេចមើលមុខបុរសម្នាក់នោះ
«បាទ »ម៉ាកឆ្លើយទាំងឆ្ងល់ថាធ្លាប់ស្កាល់គេកាលណា។
«ហឹសអែងចង់ប្រាប់យើងថាជារឿងចៃដន្យមេន បើអែងប្រាប់ថាអែងណាត់គ្នាមកសាហាយស្មនជាមួយគ្នាយើងជឿខ្លះ»យ៉ុនហ្គីនិយាយដោយភ្នែកកំណាចមើលទៅជីមីន។
«ខ្ញុំគ្មានអីត្រូវបកស្រាយទៀតទេ»ជីមីនឃើញសូហ្កានិយាយមើលងាយខ្លួនបែបនេះក៏លេងតតាំងអីទាំងអស់។
«បញ្ចួសយើង»យ៉ុនហ្គីស្រែកសម្លុត តែជីមីនមិនតបតអ្វីទាំងអស់។
«ចាប់វាអូសទៅផ្ទះ ហើយចាត់ការអាម្នាក់និងផងកុំអោយមករញែរញៃនិងមនុស្សរបស់យើងទៀត»យ៉ុនហ្គីថាហើយក៏ដើរចេញពីផ្ទះខ្ទមនោះដោយមានកូនចៅចាប់ជីមីនពីក្រោយ។គ្រាន់តែដើរមកដល់ផ្ទះភ្លាមយ៉ុនហ្គីក៏ច្រានជីមីនទៅលើការរ៉ូនៅមុខផ្ទះតែម្តងព្រមទាំងហៅអ្នកបម្រើទាំងអស់មកទៀតផង។
«នែលោកខ្ញុំឈឺ»ជីមីនស្រែកអោយយ៉ុនហ្គី
«ឈឺហើយចាំ កុំដើរហិចហើរទាក់ប្រុសខ្លាំងពេក»យ៉ុនហ្គី
«ខ្ញុំប្រាប់ហើយ ថាខ្ញុំនិងបងម៉ាកគ្មានអីនិងគ្នាទេគាត់គ្រាន់តែអ្នកជួយខ្ញុំតែប៉ុណ្ណោះ»ជីមីន
«បងម៉ាកចឹងហ៎៎ នេះបានឡើងគ្រែជាមួយវាហើយមេនទេសុទ្ធហៅវាបង»យ៉ុនហ្គី
«ថោកទាប»ជីមីនទ្រាំលេងបានក៏ទះយ៉ុនហ្គីមួយដៃ
«យើងថោកទាបក៏មិនដល់អែងដែរ ដើរទាក់ប្រុសមាយា»យ៉ុនហ្គី
«ខ្ញុំប្រាប់លោកណាយ៉ុនហ្គី ខ្ញុំបានទៅជួបគាត់ក៏ដោយសារតែលោកនិងអែង បើលោកមិនយកខ្ញុំទៅចង់ក្នុងទឹករឿងក៏វាមិនបែបនោះដែរ»ជីមីន
«អ្នកណាប្រើអោយអែងមិននិយាយជាមួយយើង»យ៉ុនហ្គី
«បើខ្ញុំមិននិយាយជាមួយលោក តើលោកប្រកាច់ស្លាប់មេនទេ»ជីមីន។
«អែងដូចជាសំដីជ្រុលដាក់យើងពេកហើយ»យ៉ុនហ្គីហើយទះជីមីនមួយដៃ
«មនុស្សដូចលោកបានខ្ញុំប្រើភាសាប៉ុណ្ណឹងចាត់ទុកថាល្អណាស់ទៅហើយ »ជីមីននិយាយបណ្តើរទឹកភ្នែកស្រក់បណ្តើរ
«មាយាទាក់ប្រុស»យ៉ុនហ្គី
«ក្នុងខួររបស់លោកគិតឃើញតែប៉ុណ្ណឹងទេឬ ស្តាប់ខ្ញុំអោយច្បាស់យ៉ុនហ្គី ខ្ញុំស្អាតស្អំណាស់ តែលោកទេជាអ្នកបំផ្លាញវា លោកទេជាមនុស្សថោកទាប ជាមនុស្សអត់ឃ្លាន តណ្ឌាក្រាស់ ល្មបកាម»ជីមីន
«អែងកាន់តែខ្លាំងដៃដាក់យើងពេកហើយ»យ៉ុនហ្គីថាហើយចាប់បោចសក់ជីមីនខ្លាំង។
«អ្នកទាំងអស់គ្នាមើលអោយហើយទៅនរណាដែលហ៊ានតមាត់និងយើងនិងទទួលបានផលបែបនេះ»យ៉ុនហ្គី
«អាងអំណាចគៀបសង្កត់ក្បាលអ្នកដទៃលោកមានភាពជាមនុស្សខ្លះទេ អួយខ្ញុំឈឺលោកលេងខ្ញុំ»ជីមីននិយាយមិនទាត់ផុតមាត់ផង យ៉ុនហ្គីក៏ចាប់ទាញសក់ក្បាលជីមីនកាន់តែខ្លាំងទៅៗ។
«បើរឿងលើគ្រែខ្លាំងបានប្រហែលសំដីមិនដឹងជាល្អប៉ុណ្ណាទេ យើងគួរតែសាកសិនល្អទេ»យ៉ុនហ្គីថាហើយក៏ចាប់អូសជីមីនទៅលើផ្ទះ។
«លេងខ្ញុំទៅយ៉ុនហ្គី ខ្ញុំស្មោគក្រោកណាស់ ខ្ញុំធ្លាប់ដើរដេកជាមួយប្រុសច្រើនអ្នកណាស់ »មិនដឹងនិយាយអីអោយគេដោះលេងជីមីនក៏និយាយកុហកដោយគិតថាយ៉ុនហ្គីនិងខ្ពើមរអើមរាងកាយរបស់ខ្លួនតែមានណា។
«ដេកជាមួយប្រុសច្រើនចឹងប្រហែលជាចេះក្បាច់ច្រើនហើយទៅ »យ៉ុនហ្គីនិយាយបណ្តើរទាញជីមីនបណ្តើររហូតដល់បន្ទប់ហើយក៏ច្រានជីមីនទៅលើពូក។
«អត់ទេលេងខ្ញុំទៅ លោកចង់វៃធ្វើបាបខ្ញុំយាងមិចក៏បានដែរ តែកុំធ្វើបែបនេះដាក់ខ្ញុំអី»ជីមីននិយាយហើយលើកដៃសំពះអង្វរក៏គេទាំងទឹកភ្នែក។
«ក្រែងមិញខ្លាំងណាស់ហេសមិចក៏មិនខ្លាំងទៀតទៅ»យ៉ុនហ្គី
«បើមិញខ្ញុំនិយាយខ្លាំងអោយខ្ញុំសុំទោសផងខ្ញុំលោកដោះលេងខ្ញុំទៅ ខ្ញុំមិនចង់ធ្វើរឿងបែបនេះទេ»ជីមីន
«យាងមិចចង់ទុកខ្លួនប្រាណនិងអោយទៅវាមេនទេ សុំទោសផងហួសពេលហើយ ខ្លួនប្រាណមួយនេះធ្លាប់ជារបស់យើង ហើយតទៅវាក៏នៅតែជារបស់យើងអែងចាំទុក»យ៉ុនហ្គី
«អត់ទេលេងខ្ញុំទៅខ្ញុំសុំអង្វរ»ជីមីន
«ធ្វើចឹងមិចនិងកើតទៅ»យ៉ុនហ្គីថាហើយយ៉ុនហ្គីក៏ចាប់ផ្តើមចាត់ការល្បែងក្តៅគគុកនៅលើគ្រែនោះតែម្នាក់អែងព្រោះថាជីមីនមិនតបសូម្បីតែស្នាមថើប។
ប្រហែលជាម៉ោងពីរយ៉ុនហ្គីក៏បានបញ្ចប់សង្រ្គាមរួចក៏លុងលក់ទៅនៅតែជីមីនអ្នកដែរដែរត្រូវគេរំលោភបំពានវិញគឺដេកយំឡើងហើមភ្នែកហើយ។
Jimin pov :ខ្ញុំមិនតបតនិងបងមិនមេនមកពីខ្ញុំមិនស្រឡាញ់បងនោះទេតែមកពីខ្ញុំមិនចង់ប្រគល់ខ្លួនប្រាណអោយមនុស្សចិត្តបិសាចដូចជាបងនោះទេ ។ខ្ញុំពិតជាចង់អោយយ៉ុនហ្គីរបស់ខ្ញុំត្រឡប់មកវិញណាស់តែខ្ញុំមិនដឹងថាទៅរកនៅទីណាទេ ខ្ញុំចង់ប្រាប់ថាខ្ញុំឈឺ ឈឺចាប់ណាស់ តើអោយខ្ញុំធ្វើអ្វីបានតទៅខ្ញុំក៏ត្រូវរស់នៅជាមួយនរកនេះអស់មួយជីវិត រហូតដល់ថ្ងៃស្លាប់ ។ខ្ញុំឈឺចាប់ណាស់ព្រះអើយ ឈឺស្ទើរឆ្កួតហើយ នេះបើគាត់ជាមនុស្សដែលស្អប់ខ្ញុំមិនសូវឈឺទេ តែគាត់ជាមនុស្សម្នាក់ដែរខ្ញុំស្រឡាញ់ពេញក្រអៅបេះដូង ហេតុអីក៏ខ្ញុំទៅស្រឡាញ់មនុស្សម្នាក់ដែរមិនអាចធ្វើល្អដាក់ខ្ញុំសូម្បីមួយនាទី😭😢។

ខ្ញុំចង់អោយយ៉ុនហ្គីនិងជីមីនត្រូវគ្នាវិញ យ៉ុនហ្គីនិងជីមីនត្រូវគ្នាវិញកូននិងសប្បាយចិត្ត😪😢។
បាត់មួយថ្ងៃព្រោះផ្ទះអែតមីនគឺកងរំពោងដោយសារតែ ភ្លេងពេញផ្ទះ ម្ខាងភ្លេងខ្មោច ភ្លេងបុណ្យ ភ្លេចការ លាយចូលគ្នាអែតមីនចង់បែកសតិ😪។