🔥រឿងគុំនំសាងស្នេហ៍The End🔥

part 27

«ថេរជាអូនមេនទេ»ជុងគុកចូលទៅចាប់អង្រួនដៃម្ចាស់កង់នោះខ្លំាងៗទាំងរំភើប។
«ថេធួយស្អីនិងលោក មើលមាត់ខ្ញុំអោយច្បាស់ខ្ញុំឈ្មោះវីយ៉ុង ពួកយើងមិនដែលស្កាល់គ្នាទេ តែខ្ញុំស្កាល់លោកហើយកុំសួរថាមិចខ្ញុំស្កាល់ព្រោះមួយប្រទេសនេះគ្មាននរណាមិនស្កាល់លោកនោះទេ»វីយ៉ុង
«តែលោកមើលទៅដូចជាមនុស្សដែលខ្ញុំធ្លាប់ស្កាល់ចឹង»ជុងគុកឮបែបនោះហើយក៏ទម្លាក់ដៃដែលចាប់វីយ៉ុងអម្បាញ់មិញចុះ។
«ខ្ញុំមិនដឹង សំខានពេលនេះឯណាលុយថ្លៃសងខូចខាត»វីយ៉ុងនិយាយហើយលាតដៃញាក់ត្របកភ្នែកដាក់ទៀត។
«ចង់បានប៉ុន្មាន»ជុងគុក
«លោកគិតថាខ្ញុំជាមនុស្សមុខលុយណាស់មេន»វីយ៉ុងនិយាយទំាងអំនួត
«ចុះក្រែងចង់បានថ្លៃខូចខាត»ជុងគុកដល់ចឹងដូចចង់អស់អារម្មណ៍រំភើបតែចង់វិលមុខទៅវិញ។
«លោកគិតមើលទៅថាផ្លែឈើដែលខូចខាតទាំងអស់នេះលោកគួរអោយខ្ញុំប៉ុន្មាន»វីយ៉ុង
«អស់យាង100$»ជុងគុក
«លោកដូចជាមើលងាយខ្ញុំពេកហើយ អែណាថ្លៃខាតពេល ថ្លៃនិយាយឈ្លោះទៀតថែមទាំងអស់1000$បានហើយ»ថេយ៉ុង
«ហាស1000$»ជុងគុកឮហើយភ្ញាក់ផ្អើលខ្លាំងណាស់នេះក្រែងថាមិនមុខលុយហីមិនមេនគេគ្មានលុយអោយទេតែហួសចិត្ត។
«ណែកុំថាកូនអ្នកមានដូចលោកគ្មានលុយអោយខ្ញុំណា តែថាទៅអាចមានតែខាងក្រៅខាងក្នុងតែខាងក្នុងក្ររហាមក៏ថាបាន»វីយ៉ុង
«នេះយកទៅ»ជុងគុកដកលុយ2000$អោយទៅម្តងកុំអោយមើលងាយគេទៀត។
«ចឹងទៅគ្រាន់បើសមជាអ្នកមានខ្លះ»ថេនិយាយហើយក៏ចាប់លើកកង់របស់គេជិះទៅបាត់ទៅធ្វើដូចគ្មានរឿងចឹង។
«រំសាយការប្រជុំទៅ»ជុងគុកខលទៅកូនចៅរបស់គេ។
ជុងគុកជិះឡានតាមវីយ៉ុងរហូតព្រោះចង់ដឹងថាវីយ៉ុងជាថេយ៉ុងឬក៏មិនមេន។
«អាម្នាក់នេះអ្នកមានតែចរឹកឡប់ៗមិចទេសសុំតែ1000$អោយដល់ទៅ2000$តែប៉ុណ្ណេះកើតអ្នកមានហើយកាវីអើយ»វីយ៉ុងនិយាយបណ្តើរសើចក្អាកក្អាយបណ្តើរពេលកុំពុងជិះកង់អត់ដឹងថាឡានជុងគុកតាមទេ។
«តើគេអាចជាថេយ៉ុងដែលទេ តែចរឹកខុសគ្នាដាច់ ទោះចរឹកបែបណាក៏ដោយបើគេជាថេយ៉ុងរបស់ខ្ញុំមេនខ្ញុំនិងស្រឡាញ់គេដោយមិនខ្វល់ពីអ្វីទាំងអស់»ជុងគុកបើកឡានបណ្តើរនិយាយជាមួយខ្លួនអែងបណ្តើរ។
«នេះវាតាមខ្ញុំធ្វើអី កុំថាមកធ្វើអឃាតខ្ញុំដើម្បីយកលុយនេះទៅវិញណា»ថេយ៉ុងថាហើយក៏ប្រឹងធាក់កង់យាងលឿនព្រោះខ្លាចជុងគុកធ្វើអីផ្តេសផ្តាសណាមួយផ្លូវនេះស្ងាត់ទៀត។
«គេកើតអីនិងមិចក៏ខំធាក់កង់លឿនម្លេះ»សុខៗឃើញវីយ៉ុងជិះកង់កាន់តែលឿនជុងគុកអត់ឆ្ងល់មិនបាន។
មួយសន្ទុះក្រោយមកកង់វីយ៉ុងបានឈប់មានន័យថាដល់កន្លែងគេហើយតែថាមើលទៅវាមានតែផ្ទះតូចមួយប៉ុណ្ណោះនៅជុំវិញសុទ្ធតែដើមឈើធំៗ។ដើមឈើនិងអែងដែលផ្តល់ផ្លែផ្កាអោយវីយ៉ុងបេះយកទៅលក់រាល់ថ្ងៃ។
«លោកតាមខ្ញុំធ្វើអី»វីយ៉ុង
«ខ្ញុំគ្រាន់តែចង់ដឹងថាលោកនៅអែណាខ្ញុំនិងបានមកទិញផ្លែឈើផ្ទាល់ពេលខ្ញុំត្រូវការ»ជុងគុកចេះតែនិយាយយកលេស។
«កុំមកបោកប្រាស់ខ្ញុំអោយសោះខ្ញុំដឹងថាលោកមានគំនិតចង់បានលុយ2000$នេះទៅវិញ តែថាដេកចាំទៅលោក»វីយ៉ុងនិយាយហើយញាក់ត្របកភ្នែកទទ្រើករួចភ្លុំកញ្ជែរពេលនោះស្រាប់តែចេញមនុស្សមកពីណាទេ4-10អ្នកដែរអាយុស្រប៉ាៗនិងវីយ៉ុងនិងអែងព្រមទាំងមានអាវុធនិងដៃ អាវុធនោះគឺជំពាមកៅស៊ូ។
«យាងមិចខ្លាចហើយមេនទេ ហក់មកបើខ្លាំង»ថេយ៉ុងនិយាយញាក់ត្របកភ្នែកអំណួតព្រោះពេលនេះគេមានគ្នាច្រើនដែរលើកជំពាមកៅស៊ូតម្រង់ទៅជុងគុកបម្រុងនិងបាញ់។
«ខ្ញុំមកធម្មតាទេគ្មានបំណងចង់យកលុយទៅវិញទេ»ជុងគុក
«ហឹសខ្លាចមេនទេ ខ្ញុំប្រាប់លោកទៅចុះ នេះគឺជាអាវុធរបស់ពួកយើង(ជំពាម) លោកដឹងទេថាវាអាចបំបែកក្បាលលោកបាន ហាសហាខ្ញុំថាលោកមិនស្កាល់វាទេ»វីយ៉ុង
«មេនហើយខ្ញុំមិនស្កាល់របស់ចម្លែកអស់និងទេ»ជុងគុក
«បើមិនស្កាល់ចង់សាកដែរទេងាឥទ្ធិពលវាខ្លាំងប៉ុណ្ណាវានិងបំបែកឡានលោកអីឡូវនេះ ពួកអែងចាប់ផ្តើម»វីយ៉ុងនិយាយចប់ភ្លាម ពួកនោះក៏នាំគ្នាយកជំពាមបាញ់ឥតសំចៃដៃ។
«ហាសហា 🤣🤣»វីយ៉ុងឈរសើចពេលឃើញទឹកមុខជុងគុកឈរមើលឡានដែលខ្លួនស្រឡាញ់ពេញបេះដូចត្រូវគេធ្វើបាបឡើងខ្ទិច។
«យាងមិច អាកូនអ្នកមាន ខ្លាចហើយមេនទេ ថ្ងៃក្រោយកុំមកជាន់ទីនេះទៀតអោយសោះលើកក្រោយមិនមេនជាឡានទេ តែវាជាអែងទៅវិញទេ អាអ្នកមានតែល្ងង់ មានឡានថ្លៃបើកតែយកមកអោយគេបាញ់លេង»វីយ៉ុង
«ខ្ញុំថាលោកប្អូនខ្ញុំឆ្ងាយណាស់កុំនិយាយវាយស្មើជាមួយខ្ញុំពេក»ជុងគុក
«យាងមិចចង់ខ្លាំងជាមួយខ្ញុំមេនទេ ពួកអែងចាត់ការ»វីយ៉ុងថាហើយក៏ឈរសើចពេលត្រូវពួកនោះនាំគ្នាវៃជុងគុក។
«ណែមិចមកវៃយើង ឈប់វៃទៅ»ជុងគុក
«ពួកអែងកុំពុងលេងអីនិង»បុរសចំណាស់ម្នាក់ដើរចេញពីផ្ទះ។
«លោកតា»ពួកគេក៏ឧទានឡើងដំណាលគ្នារួមទាំងវីយ៉ុងដែរ។
«ឮតាសួរទេ»លោកតា
«គេមកឈ្លានពានទឹកដីយើងលោកតា»វីយុង
«អត់ទេលោកតា ខ្ញុំមកធម្មតាទេ »ជុងគុកប្រឹងបកស្រាយ
«ចៅមានការអីមេនទេ»លោកតា
«មិនមានការអីទេលោកតា»ជុងគុក
«ចុះមកទីនេះធ្វើអីហើយមកបានរបៀបណា»លោកតា
«វាមកតាមខ្ញុំលោកតា»វីយ៉ុង
«ដូចវីយ៉ុងនិយាយទេ»លោកតា
«គឺថា...»ជុងគុក
«មកនេះមកតាមានរឿងចង់និយាយជាមួយ»លោកតា
«បាទ»ជុងគុក
«លោកតាមានអីមេនទេ»ជុងគុក
«ចៅធ្លាប់ឃើញវីយ៉ុងពីមុនមកទេ»លោកតា
«មិនធ្លាប់ឃើញទេ តែថាគេមុខដូចមនុស្សដែលខ្ញុំធ្លាប់ស្កាល់»ជុងគុក
«ចុះពេលនេះគេនៅទីណា»លោកតា
«គេស្លាប់បាត់ហើយ គេលោតទឹកសម្លាប់ខ្លួន»ជុងគុកនិយាយទាំងទឹកមុខក្រៀមក្រំ។
«បើតាប្រាប់ថាតាបានរើសពីទឹកតើចៅគិតបែបណា»លោកតា
«លោកតាថាមិច»ជុងគុកសួរបែបភ្ញាក់ផ្អើល
«តាមពិតទៅវីយ៉ុងតាទើបតែយកគេមកនៅជាមួយបានប្រហែលជិតកន្លះឆ្នាំនិងអែង ថ្ងៃមួយតាបានចុះទៅដងទឹកស្រាប់តែបានឃើញគេនៅនិងទឹក តាស្មានតែគេស្លាប់ហើយ តែអាយុគេពិតជាវែងណាស់ ដោយសារតែក្បាលគេបោកនិងថ្មទើបធ្វើអោយគេបាត់ការចងចាំ ទើបតាក៏សម្រេចមើលថែចិញ្ចឹមដូចចៅដទៃព្រោះមិនអាចរកសាច់ញ្ញាតិឃើញ តែគេជាមនុស្សឆ្លាតណាស់ស្រួលចិញ្ចឹមណាស់»លោកតានិយាយទាំងញញឹម
«គេអាចជាមនុស្សដែលខ្ញុំស្កាល់ទេលោកតា»ជុងគុកនិយាយទាំងទឹកមុខរីកដូចផ្កាម៉ោង10។
«រឿងនោះទល់តែគេមានការចងចាំវិញ បើចៅធ្លាប់ស្កាល់គ្នាពីមុនមកប្រហែលជាអាចធ្វើអោយគេចងចាំបានជាពិសេសមនុស្សដែលគេស្រឡាញ់ខ្លាំង»លោកតា
«អរគុណខ្លាំងណាស់លោកតា ចាប់ពីពេលនេះតទៅខ្ញុំអាចមកទីនេះរាល់ថ្ងៃបានទេ ខ្ញុំពិតជាចង់ដឹងថាគេជាថេយ៉ុងរបស់ខ្ញុំដែលទេ»ជុងគុក
«ពិតជាបានណាអាចៅ»លោកតា។
ក្រោយពីនិយាយគ្នាដឹងរឿងរ៉ាវអស់ហើយជុងគុកក៏បានលាលោកតាទៅផ្ទះសិនជុងគុកដើរតែញញឹមដូចមនុស្សឆ្កួតចឹង។
«ទៅហើយហាស»ថេយ៉ុងស្រែកសួរហើយញាក់ត្របកភ្នែកត្រើកៗដាក់ជុងគុក(វីយ៉ុងគឺថេយ៉ុងនិងអែងអ្នកអើយទើបអែតមីនសរសេតឈ្មោះថេយ៉ុងតែម្តង)
«បាទបងទៅហើយអូនថេថេសំណប់ចិត្តបង»ជុងគុកនិយាយទាំងញញឹមរួចដើរទៅបាត់។
«ថេស្អីអែង កុំអោយយើងឃើញមុខទៀតវើយ លើកនេះលេងធ្ងន់ជាងនេះទ្វេដង»ថេយ៉ុងប្រឹងនិយាយស្រែកអំឡុងពេលជុងគុកដើរកានតែឆ្ងាយទៅហើយ។
ជុងគុកអត់ទៅធ្វើការទេ គឺជិះឡានត្រឡប់មកផ្ទះវិញ ស្នាមញញឹមនៅលើមុខមិនរលុបទល់តែសោះ។
«ទេវតាមិនបំបែកពួកយើងពិតមេន»ជុងគុកនិយាយហើយក៏ចុះពីលើឡានដើម្បីចូលក្នុងផ្ទះតែថា:
«ជុងឡានកូនកើតអីនិងមិចបែកអស់ចឹង»អ្នកស្រីជុនសួរដូចភ្ញាក់ផ្អើល។
«តិចតួចនិងម៉ាក់»ជុងគុកនិយាយទាំងញញឹម
«នេះក្បាលកូនដែរទៅត្រូវនិងអីមកនិងជុងគុកកូនម្តាយ»អ្នកស្រីជុន
«គ្មានអីទេម៉ាក់»ជុងគុកនិយាយហើយញញឹមដើរចូលក្នុងផ្ទះបាត់។
«កូននេះកើតអីចេះ ធម្មតាថ្នាក់ថ្នមឡានមួយនេះណាស់តែមើលទៅឡើងខ្ទិចហើយនៅញញឹមចេញទៀត»អ្នកស្រីជុនតាមត្រឹមមិនយល់ពីកូនប្រុសរបស់ខ្លួន។

នេះកន្លងទៅកន្លះឆ្នាំហើយគេថាពេលវាលាប្រែប្រួលមនុស្សក៏ប្រែប្រួលវាពិតជាដូចជាគេនិយាយពិតមេន ពេលនេះយើងកុំពុងឃើញមនុស្សពីអ្នកកុំពុងគេងអោបគ្នាទាំងខ្លួនម្នាក់ៗគ្មានសម្លៀកបំពាក់ មួយគូរនោះគឺ ម៉ាកនិងជីមីន កុំពុងគេងក្នុងខ្ទមដ៏កំសត់។

តើមានរឿងអីកើតឡើងទៅណ៎៎? សាកទាយមើស😭។
បង្កើតក្រុបអត់មាមអ្នកចូល😭ឈឺចិត្តសាហាវ បើចង់ចូលខំមិនលេខទូរសព្ទមកណា 🤣🤣🤣