The Man She Met In Her Dreams

KABANATA 11

Kabanata 11.

Habang nakaupo kami sa bus ni Gavon ay kinukwento ko sa kaniya ang buong pangyayaring  nasaksihan ko kanina. Wala akong pinalampas na detalye.

Abala lang ako sa pagkukwento habang si Gavon ay tahimik lang na nakikinig sa aking tabi. Nang matapos ako sa pagkukwento ay lumingon ako sa kaniya para tingnan kung anong reaction niya...

Agad akong nadismaya ng makita kong kalmado lang siya at para bang hindi siya ang bida sa buong kwento ko. Wala siyang reaction na para bang hindi siya ang lalaki na tinutukoy ko sa aking kwento.

"What's with your reaction? You don't have a reaction at all!" Hindi makapaniwala kong saad kay Gavon.

"I, I, Uhm. what do you want me to react? Should I be happy or mad?" Hindi siguradong tanong sa akin ni Gavon kaya napatitig nalang ako sa kaniya.

Sabagay. He's just an innocent third party. He didn't asked them to like him. Wala din ginawa si Gavon para magustuhan siya ng mga ito. It's not like he wants them to like him. He is also not obligated to give them attention.

He has no reaction because it's not his business and he don't give a damn. But still, what a bummer. Kailan ko kaya siya makikitaan ng matinding reaction sa mga kwento ko.

"Sigh. You should be careful about girls. They can be crazy and scary sometimes," advice ko kay Gavon. "And they can be obsessive and possessive in a bad way. You are so attractive that you can attract every kinds of girls."

"But don't lose hope. There's still a kind and sweet girl out there," nakangiti kong pagpapatuloy.

Tiningnan lang ako ni Gavon bago nginisian.

"Alright. I get it," naiiling niyang sagot sa akin habang nakangisi.

Nang makarating kami sa kanilang bahay ay muli naming nadatnan si Miss Nurse na palabas na ng bahay. Katulad kahapon ay nagbigay lang ito ng mga paalala kay Gavon para hindi matrigger ang kaniyang nanay.

Nang sumapit ang gabi ay nakaupo lang ako at nakapangalumbaba sa may lamesa. Pinapanood ko lang si Gavon habang siya ay nagluluto.

"Did you just turned 18?" Tanong ko kay Gavon habang pinapanood siya. Nakasuot siya ng simpleng plain na gray shirt at black sweatpants. Nakasuot din siya ng apron.

"No. I turned 18 eight months ago," sagot niya sa akin.

"When is your birthday?" Tanong ko sa kaniya.

"January 7, how about you?"

Napaayos ako ng upo ng marinig ko ang sagot ni Gavon. Malawak anong napangiti.

"For real? What a coincidence. We have the same birthday!" Masaya kong sabi dahil hindi ko ineexpect iyon.

Napatigil naman si Gavon sa kaniyang ginagawa bago ako tiningnan. Mukhang gulat rin siya pero nginitian niya din agad ako.

"We can celebrate our birthday together next year," saad sa akin ni Gavon. Napatango naman ako.

"What month is it now?" Tanong ko pa dahil wala akong sense of time and date sa lugar na ito.

"September."

Napatango ako nang marinig ko ang sagot niya.

It's different. In reality, June palang.

Hindi ko alam kung bakit sobrang natuwa ako na magkaparehas ang birthday namin ni Gavon. Nakalimutan kong gawa-gawa nga lang pala siya ng aking panaginip. Kung siya ang focus ng aking panaginip ay hindi na nakakapagtaka na magkaparehas kami ng birthday.