Destiny's Mistake (Castillo Series #2)- COMPLETED

Chapter 20

"Aray!"

Binatukan ko kaagad siya nang maramdaman ang lagkit ng hita ko. Damn it! Tingnan mo nga naman, kakaligo ko lang! Kainis naman!

He tried to help me but every time na humahakbang siya, inaambangan ko na kaagad ng kamao.

He's not serious with this at alam ko iyon. Galit ko siyang tinalikuran at bumalik ng banyo para maglinis. Agad akong napatakip sa mukha ko dahil naulit na naman... naulit na naman ang kahibangan namin!

Talaga?! Kailanman, hindi sumagi sa isipan ko ang ganito. Kaya bakit nauulit-ulit at 'di man lang kumukontra ang katawan ko?

He's gay and... aside from that, alam kong magkaibigan lang kami. But what now, huh? Bakit kami humantong sa ganito?

Ang kailangan ko lang ay ang pagiging father figure niya... his support for my kids. Alang-alang sa mga bata, kaya sinabi ko sa kaniya ang totoo. Hindi ko naman hinangad ng ganitong relasyon. I don't like it. I know in my heart that I don't want this kind of relationship.

My angry was vivid but my heart keeps beating fast. Ibang kaba ang naramdaman ko. Tapos na... but my heart won't calm down. Fuck.

Pagkatapos kong maglinis ulit, lumabas ako at pinilit ang sarili kong huwag nang mainis sa kaniya. Mabuti nalang at nakatulog na siya. Balak ko pa sana siyang gisingin para lang maging kumportable siya sa pagpapahinga niya pero ayoko rin namang makadistorbo. Baka mamaya, pag nagising, magkakabuwesitan lang kami kaya huwag nalang.

Kinabukasan, I opened my eyes and it stings a lot. Siguro dahil matagal akong dinalaw ng antok kagabi. I stretched my arm and saw Dare, pouting his lips-waiting for me to be awake. Agad akong napabangon.

"What are you doing here, baby?"

He pouted more. "He's... sleeping in our room. He stayed here last night?"

Tumango ako.

Tama nga pala!

"Hmm... Gusto niya kasing makita kayo pero gabi na nang dumating siya." Sinikop ko siya para tuluyang mapaupo sa hita ko. "Why? 'Di ba gusto mo siya maging daddy-"

"Mommy!"

Mas lalo siyang nagheristerya sa sinabi ko.

I chuckled as I caged him within my arms. Napapikit ako sa nararamdaman. Alam kong nahihirapan pa silang tanggapin ang lahat ng nalaman lalong lalo na kay Dare... Mahirap sa kaniya kahit naging malapit sa puso niya si Leo.

"I'm scared," he whispered. Kinusot pa ng kaliwang kamay niya ang kaniyang mata bago tumingin ulit sa akin. "What if iwan niya tayo ulit? What if... just like before, iiwan niya tayo? Iiyak na naman ako... at malulungkot."

Something bothered me. Siguro, guilty na rin. I caressed his cheek as I kissed it.

"Hindi tayo iniwan ng daddy mo. Hindi niya alam na meron kayo... It was my fault, Dare. Please understand."

Tumingin lang siya sa akin at hindi na nagsalita pa. He clinged his arm to my neck kaya mukha siyang koalang kumakapit sa leeg ko hanggang sa makalabas kami ng kuwarto.

Pareho kaming napatingin sa sala nang maabutan si Dale na kinakausap si Leo. Seryoso sila sa pag-uusap nila. Pareho silang nakaupo sa sofa nang magkaharap. Leo didn't blink as he looked our son-mad and serious. Sa katunayan, namumutla si Leo sa kaharap niya. His brows were furrowed but he knows, wala siyang laban. Sa ugali pa naman ng isang 'yan, kahit ako, walang panama.

"Hey, guys." I tried to distract him.

Napabaling agad si Leo sa amin pero mas nagtagal ang tingin niya kay Dare. Mas lalong sumiksik si Dare sa leeg ko at nakitang gumuhit ang sakit sa mukha ni Leo. He closed his eyes for a while bago bumuga ng malalim na hininga.