The Start of the Fall

CHAPTER TWENTY

CHAPTER TWENTY

LJ'S POINT OF VIEW

"Lockdown? This is ridiculous! Bakit kailangang ngayon pa?" Hindi makapaniwalang sambit ni Christian. He then paced back and forth looking like he's in deep thought.

"I'm sorry to say this, but I think that's the case. Ibig sabihin lang nito ay nahuli tayo ng dating. That only explains why no one is here except us and why this place appears to be left peacefully without any trace of disturbance that had happened," Izelle concluded.

"So we're stuck in here now? What are we going to do?" Nag-aalalang tanong ni Desirene.

"No, we can't just let everything as it is. Hahanap tayo ng paraan para makaalis sa islang ito," sambit ni Christian.

Izelle nodded as a sign that she agree on what the latter said. "Christian is right. We still have things to do and your families are waiting for you on the other island so we can't possibly let ourselves be stuck in here. We just need to find another dock or any place where we can find a boat to ride on. Do you perhaps know any possible place where we can lend or find a boat?" Humarap siya sa amin.

"If you're looking for a boat then it's easy to find it because you can see it on any local shores where fisherman lives. Kung suswertehin ay baka may malapit na daungan ng mga bangka dito," sabi Johnder.

"Well then, let's hurry. The sun is starting to set and it will be more dangerous for us if night falls," wika ni Roland na sinang-ayunan namin. He took the lead and ran ahead of us.

Susunod na sana ako kaso napansin kong hindi pa umaalis sa pagkakatayo ang pinsan ko kaya ay tinawag ko siya. Mukhang may pilit siya inaalalang bagay na nakalimutan niya. "Insan, ano pang ginagawa mo? Tayo na," aya ko sa kaniya bago kinuha si Reese sa pagkakahawak niya.

"A-ah tama, tama," she responded as she broke from her reverie.

Nagmamadali kaming sumunod sa mga kasama namin sa takot na baka ay abutan kami ng gabi kapag nagpabagal-bagal kami. Kakaunti lang ang mga zombies sa paligid kaya madali lang kaming nakarating sa gate papalabas ng pantalan. While waiting for my turn to enter inside the van, I noticed that my shoelaces loosen that's why I kneel down to tie it. Tamang-tama namang pagtingala ko matapos itong ayusin ay siya namang pagkakita ko ng isang karatulang katabi ng gate.

"Local har?" basa ko dito. Hindi mabasa ang sunod dahil putol ang kabilang bahagi nito. Inilibot ko ang tingin para humanap ng hint kung ano ang ibig sabihin nito. Napaawang ang bibig ko nang makita ang nasa hindi kalayuan. "Wait guys, check this out. I think you need to see this," pigil ko sa mga kasama ko.

"What is it?" Tanong ni Roland. Lumabas siya para tingnan kung ano ang tinutukoy ko. Gano'n din ang ginawa ng iba.

"Look at this hanging signage here. Could it mean local harbor?" Turo ko sa karatula. "Meron akong nakitang malaking gate sa may 'di kalayuan kung saan nakaturo yung arrow kaya naisip ko na baka tama ako. Well I'm not sure, but I think it won't hurt if we'll check it out."

Desirene's face lit up like she just remembered something important. "Ayun naalala ko na sa wakas! If I remembered it right, ayon sa mga taong nakasabay namin sa barko, ang may-ari ng port na ito ay may pagmamay-ari ding mga barkong pangisda kung saan dumadaong ang mga ito sa local harbor malapit dito. At base sa sinabi mo, Insan, ay mukhang totoo nga iyon," paliwanag niya.