GEÇMİŞİN GÖLGESİNDE

Aşk

Arkadaslar okul yüzünden bölum bayağı gecikti.Bunun için özür dilerim.Ama çok uzun bir bolum attım.Umarım hosunuza gider.Keyifli okumalar.Vote ve yorumlarinizi eksik etmeyin canlarim.Multide Duru'nun kiyafeti var.Bolum sarkisi ise Mustafa Ceceli -Kalpten.Umarim bolume uygun bir sarki olmustur:-):-);-)

15 tatilden çıkalı tam bir hafta oldu ve bir haftadır Arasla aynı evde kalıyorum.Gerçekten şaka gibi.Ama neyseki onunla iyi geçinmem şartıyla haftaya cuma kendi evime gidebileceğimi söyledi.Buna pek inanmasamda yine de bir umut inanarak iyi davranacağımı söyledim.Buna pek inanmışa benzememişti ama bir haftadır onu söylediklerime inandırmak için her şeyi alttan aldım.Bana inat yaptığı gıcıklıklarda buna dahil.Ama bir hafta kaldı.Bir hafta daha dişimi sıkmam gerekiyor sadece.Zaten bir haftada Akın sayesinde rahat geçecek gibi duruyor.Akın ne alaka diye sorarsan.Bu bir hafta içinde iyice kaynaştık.Çok sıcakkanlı,çok sevecen ve çok tatlı bir kişiliğe sahip.Belki biraz sorumsuzluğu var ama gerçekten çok iyi çocuk.Evde beni Aras'ın kötü davranışlarına karşı korurken okulda da başkalarından koruyor.Bu da benim hoşuma gitmiyor değil.Evet Akın'da bizim okula kaydını aldırdı.Artık yurtdışına gitmeyecekmiş.Bizim okuldan mezun olacakmış.Ayrıca Akın'ın bizim sınıfta olması da ayrı bir konu.Ama oralara hiç girmeyelim.Asıl meselemiz Aras ile giripte kaybettiğim iddaa...İddaanın üzerinden bir hafta geçmesine rağmen hala daha ne yapacağımı söylemedi.Acaba unuttu mu diyeceğim ama Aras böyle bir şeyi hayatta unutmaz.Çünkü eline böyle bir fırsatın bir daha geçmeyeceğini iyi bilir.Benim için büyük bir şeyler planlıyor ya hadi hayırlısı.Neyse günlüğüm bu günlük benden bu kadar.Uzun zamandır yazmadığım içinde özür dilerim.Ama bundan sonra yazmak için uğraşıcağım.Tekrar görüşmek üzere hoşçakal :-)

Uzun bir aradan sonra yazamadığım günlüğümü bulduğum kağıt ve kalemle telafi etmeyi umarak bir haftamı kısaca yazdım.Bu beni oldukça rahatlatmıştı.Yazı yazmak beni her zaman sakinleştirirdi.Şimdi de bende aynı etkiyi yapmıştı.İçimi huzur ve mutluluk kaplamıştı.Yani şuan odaya Aras gelse bendeki bu huzuru bozamazdı.O kadar rahatlamıştım.Bu rahatlığın üzerine uyumanın iyi olacağını düşünerek elimdeki kağıt ve kalemi yanımdaki komodinin üzerine bıraktım.Bağdaş şeklindeki oturuşumu bozarak, bacaklarımı düzelttim.Sonra ise kendime uygun yatış pozisyonumu-bedenimin sağa dönük ve ellerimin birleşerek kafamın altında durması-aldım.Bu şekilde gözlerimi kapattım ve uyumak için çabaladım.Fakat bir türlü gözüme uyku girmedi.Bir o yana bir bu yana dönerek kıvrandığım sırada kapının tıklatılmasıyla kapalı olan gözlerimi açtım ve yavaşça kafamı yastıktan kaldırdım.
Acaba kim geldi?Tekrar kapının tıklatılması üzerine vücudumu doğrulttum ve oturur pozisyonu alarak ayaklarımı aşağı doğru sarkıttım.
"Duru içerde misin?Bak ses vermezsen içeriye gireceğim.Duru!"Akın'ın duyduğum sesiyle biraz rahatlamıştım.
"Buradayım,içeriye gelebilirsin?"diye söyledim.Bunun üzerine rahatlamış bir şekilde içeriye girdi ve kapının girişinde durdu.

"Duru rahatsız etmedim değil mi?"

"Yok,hayır da sen neden buraya geldin?"merakla gözlerimi yüzüne çevirdim.

"Tamam,rahatsız etmediğime göre çabuk hazırlan."dedi.
Şimdi neden hazırlanacaktım ki?
"Durduk yere hazırlanmakta nereden çıktı."

"Dışarıya gideceğimiz için olabilir bence."yüzünde Arasınkini andıran gıcık bir gülümseme vardı.

"Dışarıya gideceğizden kastın ne Akın." Cidden kastı neydi?İyice meraklandım.

"Valla orasını bana sormayacaksın Durucum.Fikir bu sefer benden çıkmadı." Ne yani dışarı çıkma fikri Akın'dan değil miydi ?

"Senden çıkmadıysa kimden çıktı?"
yüzüne ukala bir ifade yerleştirdi.