GEÇMİŞİN GÖLGESİNDE

Kalp Ağrısı

Gizlendiğim yerden merakıma yenik düşerek çıktım ve gördüğüm kişi şaşkınlığa uğramama neden oldu.Onun burada ne işi vardı?

"A-Ak-Akın?"diye şaşkınlıkla ona bakmaya devam ettim ve ekledim.

"Senin ne işin var burada?"dedim.

Kollarını birbirine kenetleyerek bana baktı ve gülümsemeye başladı.

"Asıl senin burada ne işin var?"dedi.

"Benim neden burada olduğumu bence gayet iyi biliyorsun."demem üzerine gülümsemesini artırdı.

"Sanırım ,evet!Bu arada bu sofrayı sen mi hazırladın?"sofrayı göstererek konuştu.

"Evet,ben hazırladım.Ama şuan konuyu değiştirmeye çalışma!Şimdi neden burada olduğunu söyle bakalım."

"Pekala.Sanırım cevap vermeden kurtulamayacağım."dedi bana dik bir bakış atarken.Ben de evet anlamında kafamı salladım.

"Beni buraya Aras çağırdı.Yemek yiyeceğimizi söyleyince koşarak geldim."dedi mutlu bir şekilde.

"Ne!Aras mı çagırdı?"dedim.Yine ne planlıyor bu adam.

"Evet.Sen git biz geliyoruz deyince ben de geldim."demesiyle afalladım.

"Biz geliyoruz derken?"şaşkınlıkla yüzüne bakarken tanıdığım bir sesle ,sesin geldiği yere kafamı çevirmemle ikinci büyük şoku yaşadım.Fakat bu şok daha şiddetliydi.Bunun burada ne isi vardı.

"Sen?Sen-Senin burada ne işin var?"demem üzerine yüzüne yapmacık bir gülümseme yerleştirdi.Pis sürpüntü.

"Aras çok ısrar edince onu kıramadım ve geldim?"dedi büyük bir zafer kazanmış gibi.Bu kıza gıcık oluyorum.Ben nereye gitsem o orada oluyordu.Aras 'ın ise peşinden sürekli koşturuyordu.Yalaka.Aras buna neden yüz veriyorsa.

"Eee...Neyse artık masaya geçelim değil mi?Açlıktan ölüyorum."diyerek Akın araya girdi ve benim omuzlarımdan tutarak masaya oturtuttu.Ona biraz kızsamda olayı büyütmemek adına yaptığını bildiğim için sesimi çıkarmamıştım.

Ben ve Akın masaya oturduktan sonra Aras ve Melis yılışığıda masaya oturdu.Otururken sürekli bana kötü kötü bakıyordu.Ahh...Şu kızı öldürmesem iyi...

Bana bakışlarını üzerimden çekti.Gözlerin masadaki yemeklere odaklayarak elini  salataya uzattı ve tabağına koydu.Gerçekten vejeteryanmış gibi.Pislik...Ağzına attığı salatayı bir güzel yedikten sonra Aras'a döndü.

"Arascım yemekleri sen mi yaptın?"dedi ona bakarken.Bu söylediklerine gülmemek için dudaklarımı zoraki birbirine bastırıyordum.Aras kim yemek yapmak kimdi...Hem ayrıca bu pis cadaloza yemek yapmazdı.

Aras,bana kısa süreli bir bakış attı.Ardından Melis'e gülümsedi.Ona neden gülümsüyordu.Bana böyle hiç gülmemişti.Bu kalbim de ufak bir sızının oluşmasına neden olmuştu.

Soru bana sorulmuş gibi öne atıldım.

"Hayır Aras yapmadı.Ben yaptım.Ne oldu çok mu beğendin?"kin dolu bakışlarımı ona gönderdim.

İlk bir şaşırsa da kendini toparlayarak nefretle dolu gözlerini bana odakladı.

"Anlamalıydım.Aras böyle kötü yemek yapmazdı zaten.Böyle potansiyeller sen de var."dedi ukala bir bakışla.

"Kötü...Kötü...Damak zevkin olmadığİnı biliyordum ama bu kadar değil.Kıskandım demeyip kötü demek de ayrı bir mazeret tabii."kelimelerin üzerine basa basa söyledim.Ardından dudaklarımı büzdüm.