@_Dumanistan_ adlı kişiye ithafen
Arkadaşlar bölüm hakkında düşüncelerinizi fazlasıyla merak ediyorum.O yüzden bölümler hakkında yorum yaparsanız çok mutlu olurum.Ayrıca votelerde az geliyor.Vote atarak bana destek olmanızı istiyorum.Bu arada multimedyada Duru var.Bilmeyenler için attım.
ARAS'IN AGZINDAN
Bir saattir yoldaydık.Allah bilir bu sefer hangi okulu ayarlamıştı Poyraz Bey.Onun yüzünden ayda bir okul değiştiriyorduk.Her okulda başını belaya sokmayı nasıl beceriyordu acaba?Ben bu şekilde düşüncelerimle boğuştugum sırada arabanın durmasıyla geldiğimizi sandım fakat ışıklarda durmuştuk.Bunu görünce bir yarım saat daha yolda oyalanacagımızı anlamıştım.Ve sıkıntıyla kafamı sağa çevirerek camdan dışarıya bakmaya başladım.Baktıgım yer dün geldigim sahildi.Ben bir süre sahile öylece bakakaldım ve aklıma dün yaşadıklarım gelmişti.Aslına bakarsanız, dün yaşadıklarımdan çok o kız aklıma gelmişti.O olaydan sonra aklımdan hiç çıkmamıştı zaten...Bir anda kafamda inatçılıgı,hırçınlıgı ve beni kendine hapseden gözleri belirivermisti...Off buda nerden çıkmıştı şimdi.Huysuzun tekiydi ve üstüne üstlük sinir bozucuydu işte.Bu özellikleriyle insanı çileden çıkarırdı.Zaten bana akıllı birinin çattıgı nerede görülmüş ki...Ben böyle düsünürken Poyraz'ın:"Evet Aras,yeni okulumuza geldik.Hazır mısın ?"demesiyle kaşlarımı çatıp somurtkan bir sekilde ona baktım.Ve ardından "Sen geri zekalı mısın "bakışı attım .Bu çocuk gerçekten geri zekalıydı.Bazen sürekli okul degistirelim diye başını belaya soktugunu düşünmüyor degilim.Attıgım bakıstan sonra sesini çıkarmadan arabadan indi.Bende peşinden indim ve arabanın kapılarını kilitledikten sonra okula dogru ilerlemeye başladık.Okula girdigimizde herkes bahçede toplanmış bir şeye bakıyorlardı.Neye baktıklarını gerçekten çok merak etmiştim.Bu merakla yanımda duran Poyraz'a döndüm.Ona ne oldugu hakkında bir sey biliyormuşcasına bir bakış attım ve o :"Ahh...ahh..Orda ki Deniz degil mi?Evettt...Oradaki Deniz...!"diyerek telaşla koşmaya başladı.Deniz kimdi ve bana neden daha önce hiç bahs etmemişti.Kafamdaki düşünceleri sildikten sonra bende Poyraz'ın arkasından koşmaya başladım.Kalabalıgın içine girdigimde iki kişinin kavga ettigini ve birilerininde onları ayırmaya çalıştıgını gördüm.Poyraz birinin arkasına yapışmış ayırmaya çalışırken ,bende araya geçip şu olayı bitirmem gerektigini düsündüm ve dedigimi yaptım.O arada bir kızın oldugunu fark ettim.Sanki ortalarında durunca ayırabilecekti ya...Ardından kızı bir köşeye ittim ve onları ayırma görevini ben üstlendim.Ben bunları yaparken kız bir anda sinirle önüne döndü ve önüne dönmesiyle şaşkınlıktan dilim tutuldu.Çünkü bu kız,dün sahilde karsılastıgım kızdı.Bütün bunlar kafamın içinden bir film şeridi gibi geçerken onunda en az benim kadar şaşırdıgını fark ettim.Zaten bunu görmemek imkansızdı.Sessiz geçen kısa bir bakışmadan sonra bir anda yüzündeki şaşkınlık sinire dönüşmeye başladı.Benim yüzümdeki şaşkınlık ifadesi ise çoktan kendini ukala bir gülümsemeye bırakmıştı.Bir an kahkaha atmak istedim ama şimdi sırasının olmadıgının farkındaydım.Ben böyle düşünürken bana:"Yine mi sen ya?Sen beni mi takip ediyorsun?"dedi sinirli bir şekilde, bende ona :"Asıl aynı soruyu ben sana soracaktım .Sen beni mi takip ediyorsun ?" ukala bir tavırla bunu söyledikten sonra iyice sinir oldugunu gayet net görebiliyordum.Tam bir şey söyleyecegi sırada "Siz tanışıyor musunuz?"diyen topluluga döndüm.Meger kavga bitmişte herkes bizim tartışmamızı izliyormuş.Bu kadar eglence yeter diye düşündüm ve:"Size ne!Şimdi dagılın ve sınıflarınıza gidin!dedim bagırarak.Onlarda haliyle buna uydular.Ardından kavga edenlere döndüm.Onlarda sordukları sorunun cevabını merak ettikleri gibi ne oldugunu anlayamamışlardı.Ve onlara:"Siz de dagılın artık!Yaptıgınız gösteri yeter !"dedim.Ben böyle dedigim sırada Poyraz'ın tuttugu çocuk bana :"Sen okulun sahibi misin de karısıyorsun!Kim oluyorsun ki sen bize bagırıyorsun!"demesiyle yüzümde sahte bir gülümseme belirdi.Demek ki benim kim oldugu mu daha bilmiyordu .Ama ben de Aras'sam zaman içinde bunu ona ögretirdim.Sonra ona döndüm ve:"Bundan sonra böyle!İster kabullen,ister kabullenme!Artık bu okul benden sorulacak!"dedim ve sinirden köpürdügünü anladım.O öyle yapınca Poyraz onu tuttu ve yanındaki kızlarla beraber onu sınıfa götürdüler.Sonra digeri ise lafımı ikiletmeden gittigi sırada yanında duran Selim'i yeni fark ettim.Onun burada ne işi vardı.O bu okulda mı okuyordu.İyi de onun gittigi okul Akman Koleji'ydi.Eee...Ama burası Akman...dememe kalmadan tabelada yazan Akman Koleji yazısını gördüm.Bir dakika bir dakika bizim geri zekalı Poyraz beni düşmanımın okuluna mı getirmisti.Bu çocuk dedigim lafın hakkını veriyordu gerçekten.Kendileri geri zekalılıkta bir numaraydı.Ben böyle düşünürken diger çocuk çoktan içeriye girmisti fakat o girerken Selim yanında yoktu.Nereye gittigini düşündügüm sırada bir ağacın altında oturan o kızın yanında Selim'i görmemle deliye döndüm.Onun o kızın yanında ne işi vardı.Ben niye buna bu kadar çok tepki vermiştim ki şimdi...Neyse asıl mesele simdi bu değildi.Asıl mesele Selim'in neden bana simdiye kadar satasmamış olmasıydı.Yoksa...Düşündügüm şey miydi ?Selim bu kızdan hoşlanıyor muydu?Ben bu düsünceyle istemsiz bir sekilde elimi yumruk yaptıgımı yeni fark etmistim.Ne yapıyordum ben ya...Kendimle kavgamı kestikten sonra Selim'i bir sınava tabi tutmaya karar verdim.Bakalım geçecek miydi yoksa kalacak mıydı?Şimdi elime düştün Selim ...diye düşünürken yüzümde pis bir sırıtış meydana geldi .Yüzümdeki bu gülümsemeyle okulun içerisine dogru ilerlemeye basladım.
*****************************
Öff...İlk günden ne kadar sıkıcı bir gündü böyle.Allah'tan hafta içinin son gününde gelmiştik okula.Sıkıcı bir şekilde arkada dururken son derse girdigimizi yeni fark etmistim.Tabi normaldi.Sabahtan beri sınıfın tüm kızları ve neredeyse okuldaki tüm kızlar sülük gibi yapışmıştı ve haliyle tenefüsün ve derslerin nasıl geçtigini anlayamamıştım.En sonunda kovmamla gitmişlerdi ama derste hala beni süzdüklerini fark ediyordum.Yine aynı şekilde sıkıntıyla otururken telefonuma mesaj geldi.Gelen mesaj Poyraz'dandı.Mesajda:"Her şey tamam."yazısını görünce sıkıntılı halim kendini sabırsız bir hale bıraktı ve bunun üzerine Poyraz'a mesaj attım."Artık oyun başlasın!"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
GEÇMİŞİN GÖLGESİNDE
Novela JuvenilGeçmişte yaşadığı her şeye rağmen kalbindeki masumiyeti kaybetmeyen bir kalple,kötülüklerin esiri olmuş,nefret saçan bir kalbin hikayesiydi onlar. Belki birbirlerinden çok farklı görünüyorlardı ama ikisininde bilmediği ortak bir yanları vardı; Peş...