CEHENNEM ÇİÇEĞİ (BİTTİ)

7.Bölüm 🖤 Avukat

Beğenmeyi ve yorum yapmayı unutmayın. İyi okumalar 🖤

7.Bölüm

3 Ay Önce

Sesi sakindi. "Çok fazla ismim var. Kimisi bana Diablo diye seslenir. Kimisi için Mephisto'yumdur. Samael ya da Belial..." Sessizleşti. O ara gökyüzünde süzülen kan rengi dolunayı izlediğini fark ettim. Son diyeceği şeyin kan akışımı hızlandıracağını fark ettim.

"Ama insanlar beni Şeytan olarak tanır."

"Bu bir takma isim mi?"

Yabancının bir sapık ya da daha kötüsü bir katil olacağını düşünüyordum. Gitme isteği uyanıyordu fakat içimde bir yerlerde bu dürtümü engelleyen bir şey vardı.

"Takma isim?" Omuzlarını silkti. "Kendini rahat hissettirecekse takma isim olarak kabul edebilirim. İsim konusunda her seçeneğe açığım."

Adamın garip cevaplarından ürkmeye başladığımda için, "Her neyse..." diye mırıldandım. "Herhangi bir ana yola ya da bir yerleşim yerine nasıl gidebilirim? Adres tarif eder misiniz?"

"Yapamam."

"Neden?"

"Burada herhangi bir yerleşim yerine gitmen akli dengeni yitirmene sebep olur. Bir ana yol bulmanın imkansızlığından bahsetmiyorum bile."

"Neredeyim ben? Bari onu söyleyin." Adamın beni alıkoyacağından şüpheleniyor, gittikçe endişe ediyordum.

O ise çok rahattı. Hafifçe güldü. "Yer Altı Dünyasındayız. Cehennemde."

Başımı yana eğdim. "Bir şaka programına falan mı konuk oldum?"

Gloria'nın oyununa gelmiş olabilirdim. Annemin seyrettiği programlardan birine benim için başvurmuş, bir şaka prodüksiyonuna kurban gitmiştim. Şu an böyle bir olayın içinde yapabildiğim tek mantıklı açıklama buydu.

"Keşke öyle olsaydı."

Titreyerek sağıma soluma baktım. Dört yanımı saran yosunlarla kaplı ağaç çemberinden başka hiçbir şey yoktu. Önümde hırlayan köpekleri saymazsak, karşımda kendini Şeytan olarak tanıtan maskeli şahısla ormanda yapayalnızdık.

"Kaçmak istiyorsan kaç." O anda sabit kalmamı engelleyen görünmez ipler kendiliğinden çözüldü. Geriye doğru birkaç adım attığımda, köpeklerin hırıltısından maskeli adamın sesini zar zor duydum.

"Fakat nereye gidersen git, yolların bana çıkacaktır."

🖤🖤🖤

Kendini Şeytan olarak tanıtan, maskeli adamdan uzaklaşır uzaklaşmaz koşmaya başlamıştım. Saatlerce yürüyen ben değilmişim gibi soluk soluğa kaçarken arkama bakamıyordum. Adamın iddia ettiğinin aksine bir yol bulabilmek, herhangi bir evle karşılaşabilmek için canımı vermeye razıydım.

Havada asılı kalan sabit, kızıl ay etrafı bulanıklaştırırken bir yerlerden duyduğum ürpertici kurt sesleri beni korkutuyordu. Ağlamak, hıçkırmak girdiğim bu girdaptan kurtulmak istiyordum. Ancak ne kadar gidersem gideyim yoluma çıkan ağaçlardan başka bir şey göremiyordum.

Ağacın sert kabuklarıyla, çalılıkların arasında çıkan dikenler yüzümü çizmiş; kıyafetlerim daha da yırtılmıştı. Birkaç kez düştüğüm için bacaklarım yara bere içinde kalmış, sızan kan ayaklarıma kadar ulaşmıştı.