CEHENNEM ÇİÇEĞİ (BİTTİ)

45.Bölüm 🖤 Hayalet Avı

Beğenmeyi ve yorum yapmayı unutmayın. İyi okumalar 🖤

Not: Yeni bölümleri beğeni ve okunma sayısına göre güncelliyorum. Bu bölümü beğeni tamamlanmadan yayınlıyorum. Lütfen diğer bölümü de beğenmeyi unutmayın.

45.Bölüm

Melanie'nin odası evin ikinci katında, koridorun en sonunda yer alıyordu. Turuncu ve beyaz tonlarının hakim olduğu odada kızlardan biri beyaz, tüylü bir halıya bağdaş kurarak oturmuştu. Esmer bir teni, yoğun kıvırcık saçları vardı.

Diğer genç kızlardan biri yatağa yüz üstü uzanmış, önüne aldığı renkli dergilerden birini büyük bir dikkatle inceliyordu. Minyon fakat toplu duran vücuduyla aralarında en sevimli görünen şüphesiz oydu.

Kelly ise perdeyi hafifçe aralamış, pencereden dışarıyı seyrediyordu. Ben geldiğimde çıkardığım sesten olsa gerek arkasına baktı ve kaşlarının ortası sinirle çatıldı. "Burada ne işin var?"

Omuz silkmekle yetindim. Ergen olan bir kız kardeşiniz varsa peşine düşmüş herhangi bir bakıcıdan neden nefret edeceğini bilirdiniz.

"Ablan bizi ziyarete gelmiş, Kelly. Hayalet avında bize o da yardım edecek!"

Kelly dudaklarını sıktı ve gözle görülür bir şekilde ofladı. Fakat diğer kızlar Kelly'den çıkan siniri fark etmemişlerdi. Yine de durumu toparlamak adına yapay bir gülümseme dudaklarıma yerleşti.

"Buradan sonra ziyarete büyükanneme gideceğiz. Annemler önden gittiği için Kelly'i benim almam gerekti. Kelly'nin eğlencesini bölmek yerine birkaç saat daha burada oyalanabilir ve yola öyle çıkabiliriz diye düşündüm."

"Ne kadar ince bir ablan var, Kelly." dedi yerde oturan kız.

Kelly öfkesini gizlemeye çalışarak sırıttı. "Öyledir!"

"Sizin gibi anlayışlı bir abla bulmak zor."

Oturmak için herhangi bir yer aradım fakat bilgisayar masasının önünde duran üzeri çamaşırla kaplı sandalyeden başka seçeneğim yoktu. Melanie benim oraya baktığımı görünce dağınıklığın verdiği mahcubiyetten gülümsedi ve toparlamak için sandalyeye gitti.

"Lütfen, oturun Bayan Stolas. Ayakta kalmayın!"

Melanie'nin misafirperver tavırlarıyla portakal rengi sandalyeye oturdum. "Bana Hazel diyebilirsin. Bayan Stolas fazla resmi geliyor." Ve fazla evli hissettiriyordu. İnsan dünyasında Stolas'ın ismini, soyadım olarak kullanmak garipti.

"Peki, Hazel." dedi Melanie.

Yatakta yüzüstü uzanan kız kendini toparladı. Giydiği mor renkli kapşon kazak ve siyah eşofman altıyla çok rahat görünüyordu. Kelly araya girerek, "Sana arkadaşlarımı tanıtayım ablacığım!" dedi. Son kelimeyi sinirli bir tonda vurgu yapması dikkatimden kaçmış değildi.

"Mia!" dedi yatakta oturan kızı işaret ederek.

"Memnun oldum, Mia." Kelly'nin çoğu arkadaşını tanımama rağmen bu kız grubunu daha yeni tanıyordum.

"Ben de memnun oldum."

"Ve bu da Sandra!" dediğinde yerde oturan kızla göz göze geldik. Gülümsedi ve aynı şekilde o da beni tanımanın memnuniyetini dile getirdi. Dikkat ediyordum da Sandra da tıpkı Mia gibi pijama giyiyordu. Anlaşılan bizim hayalet avcıları hayaletleri bu kılıkta avlayacaktı.

Melanie bile dizlerinin üstünde biten yünlü bir pijama giymiş, tavşan desenli çoraplarıyla oturuyordu. Belki de bu hayalet avlama işini fazla ciddiye almıştım.