CEHENNEM ÇİÇEĞİ (BİTTİ)

15.Bölüm 🖤 Teklif

Beğenmeyi ve yorum yapmayı unutmayın. İyi okumalar 🖤

15.Bölüm

3 Ay Önce

"Yaklaşık bir haftadır konuğumsun. Odamda kalıyor, yemeklerimi yiyor, misafirlere yaraşır bir muamele görüyorsun." Sustu. "Fakat artık senden ne istediğimi bilmelisin."

Yutkundum. "Ne istiyorsun?"

"Cehennemin yeni iblisi olmanı istiyorum."

Soruyu duyduğumdan beri yarım saat geçmişti. Önüme dizilen tabaklardaki yiyecekler soğumuş, afallamanın etkisiyle konuşmayı dahi unutmuştum. Bu cehenneme gelmek dahil, duyduğum en saçma şeydi:

Ben ve bir iblis olmak!

Dudaklarımı kıpırdatmayı başarabildiğimde histerik bir kahkahanın fırlamasına engel olamadım. "Şaka bu! Öyle değil mi?" İnce sesimden çıkan gülüş duvarlara çarpıp geri dönerken kıkırdamamı bastırmakta güçlük yaşıyordum.

Benim aksime Stolas çok ciddi duruyordu. Kollarını birbirine bağlamış, dudakları birbirine kenetlenmişti. Kıkırdamama bile yorum yapmadan beni sadece izledi. Konuşmaya başlamadan önce kahkahamın bitmesini sabırla bekledi.

"Şaka değil, Hazel."

Suratımdaki sırıtma tamamen silindi. Acı bir gerçekle yüzleşirken, "N- ne?" diyebildim.

"Cehennemde benimle birlikte çalışan iblislerimden biri olmanı istiyorum."

Derin bir nefes aldım. Lanet bir Şeytana hizmet etmeyecek kadar kendime saygı duyuyordum. "Asla!" Kalbim göğsümü hiddetle delerken sözcüklerimi tartmayı bıraktım. "Seninle asla çalışmam!"

Tek kaşını kaldırdı. Sırıtması bilmiş bir ifadeyle genişledi. Bu cevabı beklediğine emindim. "Teklifimi reddetmeden önce şartlarımı duymayı beklemelisin, Hazel!"

"İstersen dünyayı ayaklarımın altına ser! Yine de yanında çalışan canavarlardan biri olmayacağım!"

"Hm!" dedi. Bilmiş ifadesi yüzünün her yanındaydı. "Peki, teklifimi kabul etmeyerek bu dünyada nasıl yaşamayı düşünüyorsun?"

"Buradan çıkmanın bir yolunu illa ki bulacağım! Gerekirse her gün Tanrı'ya yalvaracağım!"

"Daha önce söylediğim gibi buradan çıkmanın bir yolu yok, Hazel. İstediğin kadar dua et! Ruhunu kilitleyen sözleri söylediğin andan beri sen buraya aitsin."

"Ne demek istiyorsun?"

"Anlamını bilmediğin o sözlerde bana hizmet etmek istediğini, benimle var olup yok olabileceğini zikrettin! Bana gelmeyi, burada iblis olmayı kendin kabul ettin!"

Boğazım tıkanmış gibi bir süre nefes alamadım. Elimi kalbime götürdüğümde masada bekleyen bir bardak suyu tepeme kadar diktim. Elimin tersiyle ağzımı sildiğinde, "Yalan söylüyorsun!" diye bağırdım. "Beni burada tutup kendi çıkarlarına uydurmak için bunları uyduruyorsun!"

"Yalan söylemeyi, kandırmayı severim Hazel. Fakat!.." Kollarını iki yana açarken gülümsedi. "Sence benim burada yalana ihtiyacım var mı?"

"Buraya kendi isteğimle gelmedim! Lanet olası bir kitaptan sadece iki satır kelime okudum. Nasıl olur da senin İblis'in olmayı kabul ederim."

Yeşil gözleri parlayarak titreşti. Maskesinin altında zifiri kuyuyu andıran karanlık gözler şimdi orman yeşiliyle dolmuştu. "Haklısın. İki satır sözle koskoca bir cehenneme giremezsin. Seni buraya göndermek isteyen kişi her kimse bunu yıllar öncesinden planlıyor olmalı."