CEHENNEM ÇİÇEĞİ (BİTTİ)

17.Bölüm 🖤 Işık

Beğenmeyi ve yorum yapmayı unutmayın. İyi okumalar 🖤

Not: Bölümleri beğeni ve okunma sayısına göre güncelliyorum!!!

17.Bölüm

3 Ay Önce

"Evet." dedim. "İblisin olmayı kabul ediyorum."

O andan itibaren gözlerime inen pembe bulutlar dağıldı. Renkli oda, eskisinden de karanlık çirkin bir görüntüye kavuşurken dışarıdaki gökyüzü maviliğini tamamen yitirdi. Tertemiz görünen ayna tiz bir sesle çatladı, kızıl güneş yüksek ağaçların üstünde kendini gösterdi.

Karşıma dikilen Stolas bile ışıltısını kaybetti. Gümüş maskesi, siyah pelerini, heybetli vücudunda gezinen uğursuz karanlığı ile Şeytan'ın gerçek kimliği önümde yeniden oluştu.

"Doğru bir karar!" diyerek beni onayladı. Gırtlağından gelen hırıltılı sese hiçbir zaman alışamayacağımı düşündüm. Tıpkı maskesinin altından çıkmayı bekleyen korkunç yaratığın görünümüne alışamayacağım gibi...

"Şimdi beni takip et!" Diye emretti.

Kapıyı açtığı anda kalabalık bir insan grubunun çığlıkları duyulmaya başladı.

Yüzümde oluşan korku ifadesine aldırmadan başımı hayır anlamında salladım. Korkuyordum. Cehenneme adım atmak, oradaki insanların dehşetine şahit olmak istemiyordum.

Stolas durumun farkına vararak, "Korkma!" Dedi. "Sana zarar gelmeyecek."

Kulaklarımı kapatmadan önce, "Elimde değil. Çok korkuyorum." Dedim.

Stolas'ın siyah kumaş kaplı eli havaya kalktı ve bir parmak şıklatmasıyla yeşil renkli minik bir şişe belirdi.

Şişeyi bana uzatırken, "Bunu içersen kalbine cesaret gelecek." Dedi.

Kaşlarımı çattım. "Bu şişeyi içtikten sonra o insan grubuna ben mi işkence edeceğim? Hemen iblis mi oldum? Diye sordum.

Stolas odada yankılanan, insan grubunu bile bastıran güçlü bir kahkaha attı. "Henüz bir iblis olmadın, Hazel. Daha yolun çok başındasın. Sadece tanıtım amaçlı birkaç yer göstereceğim hepsi bu!"

Yutkundum. Kalbime su serpilmiş gibiydi. Fakat biraz daha emin olmalıydım. "Gerçekten hepsi bu mu?"

Başını salladı. Maskesinden yüz ifadesi yeniden görünmez olmuştu.

Bir cesaretle şişeyi elinden kaptım. Çığlıkları bastırabilecek her ne varsa içmeye razıydım. Sakinleştirici, alkol ya da çamaşır suyu! Sadece bu eziyet bitsin istiyordum.

Cam kapağı araladım ve tadı ekşi elma suyunu andıran sıvıyı boğazımdan aşağı boşalttım.

Sıvı bittiğinde çok farklı hissetmiyordum. Ancak Stolas onu takip etmem için başıyla işaret ettiğinde gitmekte tereddüt etmedim.

🖤🖤🖤

Odadan çıkar çıkmaz, kendimizi dar koridorların pençesinde bulduk. Daha evvel kapısı büyük bir vahşete açılan bu oda şimdi yüzlerce metre koridora çıkıyordu. Bir yandan birilerinin haykırışı duvarların ötesinden duyuluyor, öbür yandan Stolas'ın rahatlığı dikkat çekiyordu.

Maskesinin altında ne düşündüğünü anlayamadığım bir canavar yatıyordu. Aldığı hırıltılı nefes koridorda yankılanıyor, çevredeki çığlıklar onun nefesiyle bir anda kesiliyordu.

Neye adım atmıştım, ne için evet demiştim bir an tereddüt ettim. Ağzıma kan tadı dolduğunda, dudaklarımı kemirdiğim için ağzım yara içinde kalmıştı. Gerginliğim görülecek kadar yüksekti. Dişlerim birbirine çarparken gözlerim her yerde geziniyordu.