Beğenmeyi ve yorum yapmayı unutmayın. İyi okumalar 🖤
Not : Yeni hikaye güncellemesini beğeni ve yorumlara göre yapıyorum.
30.Bölüm
2 Ay Önce
Ancak oradaydı işte! Annem tepemde dans ederek şarkı söylerken diğerleri kahkaha atmaya devam ediyordu.
Derin derin nefes almaya, gördüğüm kabustan uyanmaya çalıştım. Stolas yüksek sesli bir çığlık atacağımı önceden sezmiş olmalı ki beni kendine doğru çekti ve karanlık girdap ikimizi de sarmaladı.
Çığlık atmaya, hıçkırmaya başladığımda kendimi Stolas'ın kollarında, boş bir arazide buldum. Ormandaki uğursuz varlıkların şerrinden korumak için olsa gerek beni başak tanelerinin gökyüzüne doğru yükseldiği bir yere getirmişti.
Kendimi Stolas'ın kucağından yere doğru attım. Tozlu zemine çakılırken dizlerimin üstüne çökmüştüm. Ağlamaya başladığımda, dilimin tutulduğunu biliyordum. Konuşamıyor, herhangi bir şey söyleyemiyordum.
Cehennemde gördüğüm şeylerin iğrenç ve mide bulandırıcı olduğunu sanırdım. Ancak kendi annemi bu şekilde görmek Cehennemdekileri unutturmaya yeterdi. Ellerimi kanatırcasına dikenli toprağı avuçladım.
Çığlıklarımı kontrol edemiyor, yaşadıklarımı bir mantığa oturtamıyordum. Annemin böyle şeyler yapmasına imkan yoktu. O benim annemdi! Bir sigorta şirketinde çalışan, ailesinden başka bir şey düşünmeyen annemdi!
Yetimhanede büyüdüğünü, bir ailesi olmadığını hep bilirdim. Bu yüzden çocuklarını fazla benimsemiş, ailesine diğer annelerden daha düşkün davranmıştı.
Stolas'ın yanıma çöktüğünü fark ettiğimde kollarını kaldırarak beni kendine bastırdı. Gözyaşlarım beyaz gömleğinin ortasında bir noktayı kirletmeye başladığında hırsla ağlamaya devam ediyordum.
Sakinleşmeye başladığımda ağlamam saatleri bulmuştu. Kendimi Stolas'tan koparttığımda mantık kırıntılarım orada bir yerlerdeydi.
"Sana inanmıyorum!" dedim. Ayağa kalktığımda sinirden köpürüyordum. "Ne belli annemin bana böyle bir büyü yaptığı? İspatın var mı? Sen bir şeytansın! Belki de bir iblisi onun yerine koydun! Beni kandırdın!"
Stolas yerinden kalkmadı. Hiçbir şey söylemedi. Beni izlerken bakışlarında anlayış gizliydi.
"Neden susuyorsun?"
"Çünkü gözlerinle gördüğün şeyden sonra bile beni suçluyorsun. Ne dersem diyeyim inanmayacağın belli."
"Benim annem böyle bir şey yapmaz!" dedim. "O bana asla kıymaz. Hem benim annem büyünün ne olduğunu bile bilmez."
Ağlamaklı ses tonumla Stolas'a bağırıyordum. Ancak en çok kendimi ikna etmeye uğraşıyordum.
"Lütfen gördüklerimin bir oyun olduğunu söyle!"
"Bunu yapamam." dedi Stolas. "Sana oyun oynamadım, Hazel."
Yere çöktüğümde yeniden ağlama kriziyle baş başa kaldım. Zaten bir aydır yaptığım tek şey bu değil miydi? Hayatım çalınırken Cehennemin bir köşesinde kıvrılıp ağlamaktan başka ne yapıyordum?
"Annen Yer Altı Dünyasından kaçan beş iblisten biri. Aynı zamanda kitabımı çalan kişi."
Burnumu gürültüyle çektikten sonra, "Madem annem Cehennemden kaçan beş iblisten biri, öyleyse neden onu geçen gün yakalamadın? Bizim eve gittik ve sen bizim ağlamamızı seyrettin." diye sordum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
CEHENNEM ÇİÇEĞİ (BİTTİ)
FantasyŞeytan Kadehi Serisinin 1.Kitabıdır. Mutlu bir ailem, beni seven bir nişanlım, iyiliğimi isteyen geniş bir arkadaş çevrem vardı. Çocukluğumdan beri aşık olduğum adamla evlenmek üzereydim ve muhteşem kariyerimle benden mutlusu yoktu. Sonra bir gün ka...
